My Larcenist Wife

Chapter 17 What a boring day

Sam's POV

"I'm serious. I love you and i really do"

O.O

Oh mamen! Mahal talaga ako ni kupal? Nagjojoke lang ba siya? Pero seryoso siya sabi niya.

Oh kupal!

Sa sobrang galak ko, bigla ko nalang siyang niyakap.

"Bakit ngayon mo lang sinabi? Mahal din kita no."

Hinigpitan ko pa ang yakap sa kanya.

He coughed.

"You're choking me sweetheart."

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya.

Tiningnan niya ako ng seryoso sa mga mata.

"I'm so glad to know that you love me too. I can't bear to lose you and to see you with another man. It'll kill me. Especially with my cousin Jigger. Alam mo bang sobrang nagselos ako sa kanya? I thought mahal mo na siya and you're just after my money why you agreed to marry me."

Actually yan naman talaga ang sole reason kung bakit nagpakasal ako sa kanya. Dahil sa pera at lahat ng ito dahil sa pera.

Pero masaya ako dahil mahal din niya ako. Magiging akin na nga siya sa habang buhay. Oh destiny. I love you!

Atleast hindi natuloy ang masamang binalak namin kay Kier. Buti nalang talaga. Ang bait talaga ng tadhana.

Hindi ko talaga mapigilang ngumiti.hehe

"Kaya pala ang suplado mo kay Jigs eh. hehe. Mahal ko naman si Jigs bilang kaibigan nga lang kasi nag eenjoy akong kasama siya at mabait unlike you.hehe"

He cupped my face with his both hands and put a smack on my lips.

"Tsss. I'm way better than him. So when did you start loving me?"

Sobrang lapit na ng mukha namin. Medyo awkward na ang feeling baka bad breath ako at ma turn off siya saka babawiin niya na hindi na niya ako mahal. Oh mamen!

Lumayo muna ako sa kanya. hehe

"You didn't answer my question yet lady."

"Wait lang kups. We're too close kaya nahihiya akong magsalita baka bad breath ako at ma turn off ka pa."

Tinawanan lang ako. Demn!

" You're silly little brat. Kahit na bad breath ka man, i dont care. But don't worry, you dont have that fetid breath. Come here."

Hinila nga niya ako papalapit sa kanya at niyakap.

Hmmm. Ang bango talaga ni kupal. Nakakaadik.

"So kelan mo ako minahal?"

Hindi talaga sumusuko ha.

" Hmmm. Actually, lately ko lang na realize na mahal na pala kita. Kasi naman eh. Palagi mo akong hinahalikan at ikaw pa ang first kiss ko and first you know naman. hehe at ang gwapo mo pa at mayaman kahit na suplado."

Because i love kissing you and you're so irresistible and i can't help it. And sa suplado personality ko, that's the natural me."

Magkayakap parin kami. Sobrang saya ko talaga.

" Ikaw naman. Kelan mo rin ako minahal?"

Bumitaw ako sa pagkakayakap para tingnan ang reaksyon niya.

" I don't know if you can call it love at first sight. I was so affected with you when we first met way back there at mang Isko's shop. Simula nun hindi na kita nakalimutan. Galit ako sayo na wala man lang rason and that's so unusual of me para pagtuunan na pansin ang isang tao na hindi ko kilala."

"Talaga? hehe. Siguro ako ang pinakamagandang babaeng nakita mo kaya tumatak ako sa isip mo."

Obvious naman na maganda ako. hehe

"Well, somehow i find you cute even with those stinky clothes."

Really? Nako cutan na pala siya sakin nung boyish pa ako. ^_^

Nagdiwang ang kalooban ko sa mga sinabi ni kupal.hekhek

"I love you so much kupal."

Niyakap ko siya at binigyan ng sandamakmak na smack sa lips. :*

"What's the reason why parang bad mood ka kanina?"

Nakakandong at naka akbay ako ngayon kay kupal. hekhek. Ang sweet namin no?

Kunwari nag-iisip ako.

"hmmm..hindi ko rin alam eh.hehe Pero happy na ako ngayon."

At nahiga lang kaming magkatabi at nakaunan ako sa dibdib niya buong maghapon. Sobrang saya ko talaga. Sana habang bubay na 'to.

Toring's POV

A/N: Kung hindi nyo na naalala si Mang Toring, siya yung kasama nina mang Itik at kuyas ni Sam sa pagnanakaw.  (^_*)

Umalis na pala sila ha. Pwe! Hindi ito maaari! Kasama kami sa pagplano ng lahat at aalis lang sila para solohin ang perang sigurado akong nakuha na nila? Leche!

Humanda ka Itik. Kukunin ko ang hati ko sa ayaw at sa gusto nyo! Hahanapin ko kayo!

------

A/N:

Patikim lang yan ng POV niya. B-)

------

Pagkalipas ng maraming araw...

Sam's POV

Ang boring talaga. Ako lang palagi ang naiiwan dito. Maaga pa kasing umaalis ang mahal ko 'tas late na sa gabi ang uwi. Sumasakit na yung mata sa kakaharap sa laptop. Ito lang kasi ang ginagawa ko araw-araw ang manuod ng mga movies. Tinatamad naman akong lumabas. haaay.

Mga kuya ko kasi nag-aaral na at si tatay busy din sa business niya. At si mamu hindi pa nakabalik dito sa Pilipinas. haaay.

Wait! What if kung yayayain ko si Jigs na mag strolling around the city?

Kaso baka magalit si kupal. At kung magpapaalan naman ako siguradong hindi rin niya ako papayagan. Haaay.

Iistorbohin ko nalang nga si kupal sa opisina niya. Total alas sinco pa lang naman at para sabay na kaming mag dinner. Tama! Excited much? hehe. Miss ko na kasi siya agad eh.

Nagbihis na ako at bumaba na papuntang garahe. Ang lumang ford  ni kups ang ginagamit ko pero hindi naman siya mukhang luma. Parang brand new pa nga eh.

Pinaharurot ko na. Ang sarap talaga sa pakiramdam pag nagda drayb. So cool. :D

Tumigil muna ako sa isang coffee shop at nag takout ng dalawang cups ng Americano for kupal at Frappucino naman sakin. Baka hindi pa kasi siya nagkakape. Paborito niya kasi ang Americano wich is hindi ko kayang inumin kahit na may slenda/equal/creamer or sugar pa 'yan. Sobrang pait kasi. Mas matapang pa sa brewed coffee.

Wala na kasi yun pakialam sa sarili pag nagtatrabaho.

Nagpark na ako sa tapat ng building. Natatandaan pa naman siguro ako ng guard kaya hindi na niya ako sinita pa. Ewan ko lang kung alam na nila na asawa na ako ng CEO nila. Once palang kasi ako naka punta dito.

Dire-diretso ako sa opisina ni kups. Inirapan ko lang ang front desk clerk. Hindi ko siya feel kasi nga pinagnanasaan niya ang asawa ko.

Pinihit ko ang doorknob at voila! Hindi siya naka lock. Hindi na ako nag abala pang kumatok at binuksan ko na.

O.O

O.O

O,O

:-[