ASİL AŞKLAR ❤ AŞK SERİSİ I - FİNAL

1.BÖLÜM - DAVETSİZ MİSAFİR - BURAY

Hadi bakalım başlıyoruz ❤❤❤

“SEN VE BEN... ŞİMDİ KADERİMİZ ELLERİNDE MİNİK SIÇAN...”

Zorlu geçen bir günü geride bırakmanın verdiği huzurla, hızla arkadaşıyla buluşacağı kafeye koşturuyordu. Zaten Gurur’un ‘sözde’ telefonunu iyileştirmek adına attığı format yüzünden bütün bilgileri gitmiş ve telefonu fabrika ayarına dönmüştü. Bunun verdiği öfke ile koştururken, bir de yağmur başlamıştı.

“Allah kahretsin!” diye söylendi ve hemen koşturarak gideceği kafeden vazgeçip, gördüğü ilk kafeye daldı. Kendine limonlu çay söyledi. İki dakikada sıçana dönmüştü ve şu haliyle berbattı. Telefonunu açtı ve arkadaşı Aysun’un ezbere bildiği numarasını kaydedip, Whatsapp’ı yükledi ve mesaj kısmına girdi.
Profil fotosuna baktı. Bu da yeni favorisi miydi? Bu kız çok çapkındı, deliydi ayrıca. Hemen dudaklarını büzdü, bir poz verip kendini çekti ve altına;

B: “GEL, SAYDIRMADAN SÜLALENE...
ÖZLEM DEĞİL NEFRETLE BEKLİYORUM...
SIÇANA DÖNDÜM SAYENDE...
ÖZENLE AĞZINA SIÇIYORUM...

AL SANA ÖZEL ŞİİR 😗”

“Ne şairim be!” dedi ve fotoyu gönderdi. Ardından bir mesaj daha çekti.

B: “Karar verdiğimiz kafede değilim. Ona yakın” yazdı ve kafenin ismine baktı. “Çitlembik kafe var, ona girdim. Notları getirdim, acele et. İşim var.” Yazdı ve bunu da gönderdi.

Sonra profil resmine baktı ve bir mesaj daha yazdı

B: “Kızım bu profildeki kaya taşı kim? Maşallahı var adamın da adamdan karizma fışkırıyor. Sana olmaz bu. Az salak birini bulman lazım.”
Deyip kahkaha atan imojeler yolladı ve bekledi.
Beklerken bir limonlu çay daha söyledi.

                                               ***

Asil’in bugün girdiği dördüncü toplantıydı ve artık bunalmıştı. Abisi Nejat resmen geçmişin intikamını alıyordu ondan. Ama akşam evde bunun acısını küçük kızından çıkarırdı.
Çikolatalarını bir bir yer, onu saatlerce kızının dırdırına maruz bırakırdı.
Bir de yengesi vardı. Adı gibi Neşe... Onu da salardı üstüne. Mesela yeni işe aldığı sekreterden bahsetmesi yeterliydi.

O bu düşüncelere dalarken telefonuna gelen mesaj sesi ile daldığı şeyden çıktı ve abisinin öfkeli bakışlarına maruz kaldı.
“Asil bey, telefonunuzun sesini açık unutmuşsunuz.”
“Evet,  Nejat bey pardon.” Dedi alayla ve telefonu titreşime alıp, cebine attı. Bu sefer de telefon iki kere arka arkaya titredi. Masanın altından açıp baktı, gördüğü fotoğraf ve altında yazılanlar ile kahkahasını tutamadı. Bütün masa ona bakarken,

“Pardon, pardon. Ben çıksam iyi olacak.” Dedi. Abisinin öfkeden deliye dönen bakışları ile akşam onu iyi bir fırçanın beklediğini anladı.
Dışarı çıktı ve kahkahasını daha beter saldı.
Tekrar resmi açtı; dudağını büzmüş, saçları sırılsıklam paspal güzele baktı ve adresi gördüğünde gözlerinde aniden oluşan kıvılcımla mesaj bölümüne geldi.

A: “Hemen geliyorum sıçan yavrusu.”
yazıp ve ofisten dışarı çıktı. Telefonunun navigasyonuna adresi yazıp, takip etmeye başladı.
Belirtilen cafeye geldiğinde, arabayı biraz uzağa park etmek zorunda kaldı. Geldiği diğer kafelere benzemiyordu. Mesela park etmek için özel alan ya da vale yoktu. Girmeden kafeye baktı, burası da üniversite veletlerinin takıldığı yerlerdendi. Anlaşılan sıçanı üniversiteliydi.

Sonra masalarda gözünü gezdirdi, gördüğü kişiyle gülümsemesi arttı. Saçını toplamaya çalışıyordu ve çok sevimliydi. Adımlarını ona doğru hızlandırdı. Masanın başına geldiğinde sırıttı.
“Selam minik sıçan.” Dedi adam, masasına davetsiz otururken.
Kız gördüğü kişi ile resmen ağzı açık kaldı. Konuşamıyordu.