ASİL AŞKLAR ❤ AŞK SERİSİ I - FİNAL

5.BÖLÜM - 💔FARKLI DÜNYALAR💔

VE İLK KIVILCIMLARRRRRR 🔥🔥🔥❤❤❤💣💣💣
UPUZUUUUN BİR BÖLÜM SİZLERLE, UMARIM BEĞENİRSİNİZ =) BUGÜNE SÖZ VERDİM VE HASTA OLMAMA RAĞMEN YETİŞTİRMEYE ÇALIŞTIM =(

Gurur Asel’in fakültesinin önünde motora yaslanmış bekliyordu. Gözlüğünü başına takmış, çıkan kişilere bakıyordu. Sonra onu gördü. Tek başına yürüyordu. Elindeki deftere kalemi geçirmeye çalışıyordu.
“Asel!” diye seslendi. Asel başını kaldırıp Gurur’u görünce gülümsedi. Adımlarını ona doğru hızlandırdı.

“Selam.” Dedi adamın karşısında dururken.
“Selam güzellik.” Yanağına yaklaşıp, öpücük kondurdu. Okuldan çıkanlar ikisine bakıp, fısıldaşıyorlardı. Asel bir an rahatsız olabileceğini düşünse de, içinde acayip bir duygu vardı. Sahiplenme miydi o duygu? Kesinlikle... ‘Bu adam benim’ dediği iç sesine inanamadı.

“Hadi atla.” Göz kırptı.
Kız bir an surat astı ve üstüne baktı. “Ama Gurur elbise giymişim, nasıl bineceğim ben buna?”
Gurur küfür edince, Asel ağzı açık adama baktı. “ Gurur çok ayıp!”
“Pardon bu minicik şeyi giymen ayıp değil de benim söylenmem mi ayıp?” sonra arkadaki kutudan tulum çıkardı. “Şunu giy. Balım’ın. O da arada elbise giyip sinir eder.”

“Burada mı?”
“Elbisenin üstüne giyeceksin zaten. Motorun arkasına gir.”
“Ben iki dakika lavaboya gideyim. Hemen gelirim.” Adamın itiraz etmesine fırsat vermeden kaçtı.
O gittiğinde Gurur şu elbiseler için planlar yapıyordu. İlk kez bir kızın kıyafetleri onu sinir etmişti. Sırıttı, bu kıza gerçekten değer veriyordu.

Yaklaşık on beş dakika sonra üzerine tam yapışmış deri tulumla geri dönen kıza baktı ve yutkundu. Bu kız akla zarardı. Ne fark etmişti? Böyle daha çok dikkat çekiyordu.

“Hadi gidelim, hazırım.” Dedi ellerini açıp dönerek.
“Görüyoruz.” Suratını ekşiten Gurur’a ters bir bakış attı.
“Sorun ne?”
Gurur kıza yaklaştı, kulağına eğildi “Fazla güzel olman. Sorun bu! Çok fazla hemde.” dedi ve motora bindi, kaskı uzattı. Asel kızaran yanaklarına aldırmadan kaskı aldığı gibi motora bindi.

Gurur eve doğru sürdü. Kasktan dolayı konuşamamalarını fırsat bildi. Evin önüne geldiklerinde Asel titriyordu.
“Eve geldik, bir mahsuru yok değil mi? Kıyafetin müsait değil. Bu kılıkta seni insan içinde gezdiremem.”
“Nedenmiş? Utanıyor musun?”
Adam kıza yaklaştı, çok fazla... “Hayır, kıskanıyorum canım. Oldu mu?" yüzünde her hangi bir ifade yoktu.

“Şey, yok. Balım evdeymiş ya zaten.”
“Balım’dan bize ne ya? Bizim eve geçsek olmaz mı?” gözlerinin içine baktı. Eğer rahatsız olacaksa, tabi ki onu zorlayacak değildi.
“Eymen yok ama.” Elleri titriyordu. Hayır hayır her yeri titriyordu.
“Asel,” gülümsedi. “Bak istemediğin bir şey için asla zorlamam seni. Sadece baş başa oturacağız. Belki bana yemek yaparsın? Ve kahve. Olmaz mı?”

“Ben mi?”
“Evet sen!” dedi ve başını yana eğdi.
“Ben bilmem ki.”
“Ben öğretirim. Hadi gel.” Elini tutup, içeri geçirdi. Anahtarı çıkarıp, kapıyı açtı ve önce onun içeri geçmesini bekledi.

Asel, filmlerde gördüğü gibi dağınık bir ev bekliyordu. Ama tam tersi fazla düzenliydi. Gurur içeri doğru yürüdü.
“Rahatına bakabilirsin. İstersen tulumu çıkarabilirsin.”
“Tamam.”
“Bende geliyorum.” Başını salladı sadece.

Gurur odasına girdi. Ergenler gibi heyecanlanması normal miydi? En son ne zaman sevgilisi olmuştu. Her halde lisede. Ondan sonrası günlük veya en fazla üç günlük ilişkilerdi. Üstünü değiştirdi. Siyah diz altı, bol bir şort; üstüne de yeşil bir tişört geçirdi ve saçlarını elleri ile şekillendirip içeri geçti.