ASİL AŞKLAR ❤ AŞK SERİSİ I - FİNAL

20.BÖLÜM - UMMADIĞIN TAŞ MESELESİ NEDİR?

“Ya dur, yavaş görecekler ya da sesimizi duyacaklar,” kıkırdadı kadın.
Adam boynundan öpmeye başladı. “Özledim kızım, ne yapayım?”
“Hımm, sızmasaydın o gece, şimdi yatağımızda ya da salonumuzda olabilirdik.”

“Tamam bitirin artık şu grevi, kurban olayım Balım. Nirvana’ya tırmanacağım içimdeki enerji ile.”
Balım kıkırdadı. “Azıcık kaldı.”
“Azıcık kaldı öyle mi?”
“Öyle.”

“Ama benim o kadar sabrım kalmadı Balım.”
Asil kadının geceliğinin altındaki iç çamaşırı hızlıca parçaladı.
“Asil ne yapıyorsun? Dur! Allah aşkına dur!”
“Duramıyorum kızım, bittim! Buraya kadar!”
Kendi eşofmanını da indirdi ve kızın bacağını beline yerleştirdi.
“Asil burada mı? Hii, rezalet. Skandal! Bahçede mi ilk gecemizi geçireceğiz?”

“Evet burada, yarın da diğer bahçede, öbür gün de diğerinde. Sen beni eve alana kadar Belgrad ormanında bile yapabilirim. Sıkıntı yok. Hatta istersen araba fantezisi de yapabiliriz. Problem değil benim için. Sonuç aynı nokta nasılsa.”

“Terbiyesiz.”
“Sen şimdi görürsün terbiyesizliği...”
Kadının kıkırdamaları bir süre sonra zevk inlemelerine dönüşmeye başlayınca, Asil gözlerini yumdu ve karısıyla birlikte olmanın mutluluğunu iliklerine kadar yaşadı.

***

Gurur merdivenin aşağısında bekleyen Asil’e baktı. “Yavaş düşür lan, canım yanmasın,” diye çıkıştı.
“Tamam lan, ne tatlı canın varmış.”
Eymen kızların kaldığı eve bakıyordu. “Sizce yerler mi bu planı?”
Gurur sinsice gülümsedi. “Yerler tabi.”
“Yine de keşke ben mi düşseydim,” diye Eymen düşünür gibi yaptı.

“Saçmalama. Benim karım sana neden üzülsün?”
Asil kaşlarını çattı. “Lan asıl benim sana neden üzülsün?”
“Çünkü Balım beni sever. Benim karımın pamuk gibi kalbi var. Bana asla dayanamaz. Hayal’le de çocukluğumuzdan beri arkadaşız. Yani üçünün de dayanamayacağı tek erkek benim,” dedi kendini beğenmiş bir şekilde.
Asil adamın paçasını tutup, aşağı çekiştirdi. “İn lan aşağı, göstereyim sana sevgi nasıl olur. Gerizekalı.”

Gurur Eymen’e baktı. “Dedim sana bu adam benden hoşlanıyor, diye. Çok kıskanıyor beni. Tamam Asilcim tamam. Geçer.”
Asil “Siktir, hayvana bak. Ben hayvansever değilim,” diye sessizce kükredi.
“Lan iyi ki gece odamın kapısını kilitlemişim ha. Allah muhafaza-“
“Lan in! Göstereceğim ben sana nasıl oluyor o iş. Yapamıyorsun ya malum!”

“Sanki sen dün gece karının koynundaydın da-“
Eymen kızların evine bakıp, adamlara döndü. “Tamam Asil, bırak uğraşma. Kızlar neredeyse çıkmak üzere.”
“Gerçekten dövsek ya. Daha inandırıcı olur.”
“O zaman bu mağdur, biz azılı suçlu oluruz. Olmaz!” dedi Eymen adama.

Kapının açılma sesi ile Eymen “Şimdi,” diye sessizce fısıldadı.
Asil merdiveni yavaşça itti ve Gurur büyük bir çığlıkla yere düşmüş gibi yaptı.
Kızların üçü de arka tarafa koştu.
“Neler oluyor?” dedi Hayal kocasına ve Asil’e bakarak.
Asel ise kocasının yerde ‘bacağım’ diye kıvrandığını görünce “Ay gitti kocam!” diye inleyerek adamın yanına koştu.

Balım ise hayretle olanları izliyordu.
Asel adamın yanına oturup. “Kocacım ya,” dedi kolunu tutarak.
Gurur dudaklarını büzdü, “Bırak kolumu, şimdi mi kıymete bindik. İlla ölmem mi gerekiyordu yanıma gelmen için? İstemiyorum Asel git.”
Asel Balım’a ters ters baktı. “Hep bu cadaloz görümceler yüzünden. Yoksa ben gelmek istedim kocacığım. Salmadılar beni.”
Balım elindeki çantayla kıza vurdu. “Kaniş misin kızım sen ‘salmadılar’ diyorsun.”