•7•

41 17 0
                                    

....

"Sen 17 yaşındasın daha. Kendine neden bu kadar eziyet ediyorsun?" arkamdaki kız çok fazla konuşuyordu. Dır dır. Gereksiz fazla konuşuyordu. Ani bir şekilde arkamı döndüğümde kız bana çarptı.
"Ne istiyorsun Allah'ın cezası?"
Sadece 1 kez karşılaşmıştık bir barda. Sadece dans etmiştik. Peşimi bırakmıyordu. Halamın ölümünden sonra.
Teyzemin ölümünden sonra.
Babamın kafayı üşütmesinden sonra.
Yapayalnız kaldığımda.
"Telefonun bende kalmış. Onu vermek için geldim."
Elinde tuttuğu telefonu gözüme sokmaya mı çalışıyordu? Aceleyle elinden kaptım telefonu ve arkamı dönüp yeniden yürümeye başladım. Ne yani? Yine mi geliyordu?
Tekrar arkamı döndüğümde oda birden durdu.
'Ne var?' dercesine bakış attım.
Benim telefonumda sende kalmış dedi.
Vay anasını be. Ne bitmez çilem varmış. Birde bu çıktı başıma.
Ceplerimi kontrol ettim. Telefonunu çıkartıp verdim. Hala yüzüme bakıyordu.
"Karıştırdın mı?" dedi.
"Sen ne tür bi psikopatsın ya? Banane senin telefonundan?" dedim. Ruh hastası manyak bir kıza denk gelmiştim. Valla bi daha tövbe kimseyle dans etmiycem.
"İyi." dedi. Gözlerini kaydırmaya çalışıp kaydıramamıştı. Arkasını dönüp gidiyordu ki, bir kez daha durdu.
"Şeyy.."
Ne? der gibi bir bakış daha attım.
"Benim şarjım bitmişte..."
Başıma bela.
Telefonumu uzattım. İstediği numarayı tuşladı. Taksi istedi. "Hay Allah!" dedi. Bu sefer ben gözlerimi devirdim.
Telefonu kapatıp bana uzattı.
Gökyüzü bir anda karardı. Alt dudağını ısırdığından korktuğunu anladım. Bu kadarcık şeyden bile korkan bir kızın barda ne işi olabilirdi ki?
"Taksiyi aradım. Ama taksi kalmamış."
"Eee?"
"Beni bir başıma sokakta mı bırakacaksın?"
Ne bekliyordu? Motoruma binip bana sarılmayı filan mı?
"Ne halin varsa gör!" arkamı dönüp yeniden yürümeye başladım.
Sonra aklıma Annem geldi. Bırakıp gitmekten vazgeçip ona doğru döndüm "Atla." dedim motoru gösterip. Gülümsedi. Saçma sebeplerden mutlu oluyordu. Ufacık şeylerden. Çocuk gibi.
Siyah deri ceketimin sağ cebinden motorun anahtarlarını çıkartıp kontağa soktum.
"Neden binmiyorsun?"
"Korkuyorum." çekinerek söylemişti.
Hadi canım! Hem binmek isteyip hem de korkuyordu.
"Biraz daha orda durursan, motora binmek için değil, taksiye binmek için beklemiş olacaksın." deyip motoru azıcık hareket ettirdim.
"Tamam tamam dur. Biniyorum." dedi. Bırakıp gitmem onu endişelendirmişti.
Arkama binip belimi hafifçe yanlardan tuttu. Motor hareket ettiğinde korkup sarıldı. Ara sokaktan, ana yola çıktığımızda gaza yüklendim. Bu sefer daha çok korkup belime sıkıca sarıldı. Bu beni gülümsetmişti. Ona belli etmeden sinsice sırıttım. Aynadan gördüğüm kadarıyla saçları uçuşuyordu. Yüzünde çok korkmuş bir ifade vardı. Yolun sağ tarafında durdum. Hala belimi sıkıyordu. Yalandan öksürdüm. Hani şu kendine gelsin diye.
"Öhöm."
Kafasını omzumdan kaldırdı. Kollarını boşlattı.
"Neden durduk?" dedi.
"Yolu tarif etmezsen bize gideriz." dediğimde oda sahte bir öksürme yaptı. Ciddiyetini takındı.
"He bide unutmadan.. Belimi biraz daha sıkarsan kaburgamı kırarsın." deyip sırıttım.
"Şu ışıkları geçince iki sokak öteden sola döneceksin." dedi.
Motoru yeniden hareket ettirdim. Bu sefer kaburgam kırılmasın diye yavaş sürüyordum. Hay aksi! Tamda biz gelirken kırmızı olmuştu. Durduğunda yeniden aynadan ona baktım. O an göz göze geldik. Hemen gözlerini kaçırdı. Yeşil için geri sayım başladı! 48.. 47.. 46..
"Adın ne senin?" dediğinde irkildim.
Konuşmak mı istiyordu? Hiç fena olmazdı.
"Ceyhun. Senin?"
"Kumsal."
"Sen o gece neden bardaydın?"
Arkamdaki arabanın korna sesiyle yeniden irkildim. Anlaşılan yeşil ışık yanmıştı. Gaza yüklenip hız yaptım. Bu sefer beline nazikçe sarılmıştı. Kafasını yeniden omzuna dayadı.
Sokaklarına döndüğümde, "Hey hey! Burda dur." dedi.
"Seninle geldiğimi gören olursa laf ederler." Motordan indi. Ardından bende indim. Tam gidiyordu ki kolundan tutup kendime doğru çevirdim. Boş bir anında yaptığım için çok yakın olmuştuk. Aramızdaki mesafe yok denilecek kadar azdı. Saçını geriye doğru attım. Boynuna eğildim. Çok güzel kokuyordu. Boynundaki fuları alıp boynundan uzaklaştım. Bir şey söylemedi.
Motora binip kontağı çevirdim.
"Numaranı telefonun bendeyken aldım." dedi. Akıllı kızdı. Aynadan bakıp gülümsedim. Sırıtıyordu. Gaza yüklenip sokaktan ayrıldım.

BİR TUTAM AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin