Çocuğa bakmaya başladım. Çocuk bana gülümsedikten sonra konuşmaya başladı.
"Şimdi beni iyi dinle. Sakın lafımı bölme. Şimdi senin hastaneye gitmenden 1yıl geçti. Herkes seni ölü biliyor. Şimdi sen ben peki niye burdayım diye soracaksın. Barış denilen adam hastaneye para verdi. Ve seni ölü diye duyurarak hastaneden aldı. Senin uyanmanı bekliyordu. Benim bunları nasıl bildiğimi sorarsan ben onun yanında çalışıyordum. O pisliğin senin hakkında çok iğrenç planları vardı. Seni orda bırakmaya gönlüm el vermedi ve bende seni onlardan, o depodan kaçırdım. Yani başka bir açıdan bakarsak kurtardım. Ben sana adımı söylemeyi unuttum. Benim adım Burak Altın. Ve evet ben Onur Altın'ın kardeşiyim ama o benim abim değil üvey. Bu arada benim de güçlerim var ama Onur bilmiyo. Benim gücüm iyileştirme. Seninle de aynı yaştayız." dedi. Çok şaşırmıştım ama çok uzun konuştu bu gerzek.
"Peki. Niye bu kadar çok konuştun acaba. Ve beni evime götürür müsün?" kafasını tamam anlamında salladı. Bir kaç saat sonra kapının önündeydik. Arabadan indim ve kapıyı çaldım. Kapıyı Ceren açtı. Beni görünce çığlık atarak bayıldı. Diğerleri de gelince şok içinde bana bakıyorlardı. Onlara gülümseyerek
"Merhaba" dedim. Aras hızla yanıma geldi ve yavaşça elini yanağıma koydu. Gözünden yaşlar teker teker soğuk zemine düşüyordu. Aras
"Melis." dedi fısıldıyarak. Bende gülümsedim. Bir anda beni kendine çekerek sarıldı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Hemen kollarını ensesine koydum ve kafamı boynuna gömdüm. O daha fazla ağlamaya başlayınca bende kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Yüzünü ellerimin arasına alarak alınlarımızı birleştirdim.
"Aras a-ağlama. Bak geri geldim. Artık yanından ayrılmayacağım." dedim. Evin içinden bir kız çıktı. Bize kaşlarını çatarak baktı. Yanımıza gelip beni tam öncenden kazık saplanan yerden itti. 1 yıl boyunca uyuduğum ve hiç birşey yemediğim için orası hala yara.
Çığlık atarak yere düştüm ve elimle karnımı tuttum. Aras bana şaşkınlıkla bakıyordu. Burak daha gitmemişti. Kolumdan tutarak beni kaldırdı ve kucağına aldı. Ben ise acıyla kıvranıyordum. Yaram kanıyordu bu yüzde.
T-shirt'im kan olmuştu. Çocuklar hemen yanıma koştular. Burak hızla evin içine girdi ve beni koltuğa oturttu. T-shirt'imi hafif kaldırdı ve elini üzerine koydu. Gözlerini açtığında gözleri turuncu renkteydi. Bir kaç dakika sonra karnımın acısı geçti.Burak'ın da gözleri eski haline gelmişti. Ona gülümsedim ve sarıldım. O da bana karşılık verdi. Kulağına "Teşekkür ederim. Sana borcumu nasıl ödeyeceğim ben? Önce beni o şerefsizden kurtardın şimdi de yaramı iğleştiriyosun." dedim. Ayrıldığımızda abim yanıma gelip sıkı sıkı sarıldı. Herkesle sarılsığımda Aras kalmıştı. Ona baktığımda yanında ki kız resmen dibine girmişti. Burak'a dönüp
"Beni götürür müsün?" dedim o da kafasını salladı. Tekrar kıza döndüm ve merakımdan zihnini okudum. Bakın altını çiziyorum merak. Ben niye Arası kıskanıyım ki? Kızın aklından geçenler;
'Şu kız gitsin be artık. Zaten Arasla yanlız duramıyorum. Bana yaklaşmıyo zaten. Neyse akşam Savaşla buluşucaz zaten bir an önce akşam olsun.'
Kıza dönüp konuşmaya başladım. "Aras sen niye sevgiline yüz vermiyorsun. Kızcağız azmış akşamda Savaşcığıyla buluşacak. A-a pardon ağzımdan kaçtı. Tüh!" dedim yalancı bir üzüntüyle. Şuan kız renkten renge girdi. Hatta direkmen mor oldu.
Burağın koluna girdim. Dışarı çıkınca beni arabasına bindirdi. Abim yanıma gelerek "Nereye?" diye sordu. Bende "Güvende hissettiğim ve gerçektende güvende olduğum yer!" dedim. Aras arkamdan bana dolu gözlerle bakıyordu. Eğer biraz daha bakarsam gidip yanakalarını ısırıcam. Önüme döndüm. Burakta bizi o ilk uyandığım eve getirdi. İçeri girdim.
Mutfaktan Nutella aldım ve kaşıklayarak yemeye başladım.
Aras beni ne kadar çabuk unutmuş. Peki niye arkamdan öyle bakıyordu. Off beynim yandı en iyisi uyumak diye düşündüm. Kalkıp yatağa girdim ve gözlerimi kapattım.
Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir. Size bir şey sormak istiyorum.
Sizce ;
Aras-Melis çiftimi yoksa
Burak-Melis çiftimi. Yorumlara yazabilir misiniz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ KIZ (Tamamlandı)
VampireKalbim çok hızlı atıyordu. Saçlarımı okşayarak konuşmaya başladı. "Güzelim. Sana söylemem gereken şeyler var. Aslında daha önce söyleyecektim ama olaylar malum söyleyemedim. Bak ben ilk defa böyle şeyler hissediyorum. Seni görünce karnım kasılıyor...