Peşimdeki Kız

Gök Gürültüsü

Leon

Hilal'in bayıldığını görünce hemen yanına gittim. (Telaşlanıyor muydum ben 🤔?)
Elimle usul usul yanağına vurdum.
--Hilal,Hilaaaall kendine gel bak ben buradayım ,gitmedim.
Yok bu böyle olacak iş değildi. Neden bayılmıştı bu kız ? Alıp şimdi bizim hastaneye götürsem herkes soracak bu kim diye. Bu kaçık ufaklıkta uyanınca Tanrı bilir neler saçmalamacak. En iyisi kendi muayenehaneme götürmekti. Muayenehane dediğim yerde anlarsınız ya kurbanlarımın icabına baktığım yer.
Ufaklığı kucağıma alıp arabanın ön koltuğuna bıraktım. Arabayı sürmeye başladım. Onu yukarı çıkarıp koltuğa yatırdım. Arkamı dönmüş tansiyon aletini alıp tansiyonunu ölçecektim ki bir çığlık koptu. Onun baktığı yere bakınca bıçaklara ve neşterlere baktığını fark ettim.
Onu öldürmek için getirdiğimi sanmış olmalıydı.
--Hilal şşt korkmana gerek yok. Ben sadece seni muayene etmek için getirdim buraya. Sandığın gibi değil . Lütfen bağırmaya kes .
Sesim teskin edici tondaydı.
Çok korkmuştu. Minik kırmızı burnu ve korkmuş gözleriyle bana bakıyordu. Yanına gidip istemsizce sarıldım.
--Hişşt sana zarar vermeyeceğim. Seni eve bırakınca bayıldın. Ben de seni buraya getirdim. Tamam mı ? Şimdi uslu bir kız ol
Tamam manasında başını aşağı yukarı sallıyordu.

Hilal

Aslında beni bırakıp gitmesin diye bayılma numarası yapmıştım. Beni bu şekilde bırakıp gidemezdi. Yani en azından öyle umuyordum 🙄.

Biraz seslenip beni ayıltmaya çalıştı. Tepki vermediğimi görünce kucaklayıp arabaya bindirdi. Hastaneye gidiyoruz sanmıştım. Vardığımız yerde bıçak ve neşterleri görünce işte şimdi sonun geldi Hilal dedim. 😵
Ama sonra gelip bana sarılıp sadece muayene için getirdiğini söyleyince rahatlamıştım. Beni göğsüne bastırınca o muhteşem parfüm kokusu ciğerlerime hücum etmişti. İşte şimdi teskin olmuştum.
Fırsattan istifade ederek,
--Beni bu şekilde tek bırakmasın dimi ? Ya yine bayılırsam.
Beni kendinden ayırıp gözlerime baktı. En masum bakışlarımı savuruyordum ona. En sonunda derin bir nefes alarak,
--Peki baş belası bana gidelim ben de kal. Sonra bir şey düşünürüz.
Sevinçten boynuna sarıldım. Hemen beni kendinden uzaklaştırarak,
-- Abartma Hilal. ,dedi soğuk bir ifade takınmaya çalışarak ama ben gözlerinin içindeki merhamet ve sevgi kırıntılarını görebiliyordum.
Tekrar arabaya binip onun evinin yolunu tuttuk.
Eve vardığımızda bana bir oda gösterdi.
--Bu odada kalırsın ufaklık. Çok fazla ayak altında dolaşma. Hadi şimdi uyu. Yorucu bir gün geçirdin.
Yatağa girip uyumaya çalışıyordum ama dışarıda gök gürültülü yağmur yağıyordu. Kulağımı ellerimle kapayarak şarkı söylemeye başladım. İşe yaramamıştı.
Yataktan kalktım. Biliyordum çok kızacaktı ama tüm cesaretimi toplayıp odasının kapısını tıklattım. İçeriden beni yanıltmayan cümleler kuruyordu yine,

--Ne var yine , uyu demedim mi sana.

İzin vermesini beklemeden kapıyı açmaya çalıştım. O da diğer taraftan kapıyı üstüme kapatmaya çalışıyordu. O zorluyordu ben zorluyordum.

--Deli misin kızım girme odama istemiyorum , diye bağırıyordu diğer taraftan. Bir yandan da ayağını kapının arasına koymuş direniyordu.
En sonunda zorlamalarıma daha fazla engel olamadı ve ayağını kapının arasından çekti. İçeri doğru firladım. Dengemi zor sağlamıştım.
--Ne var Hilal ne var ? Yine ne istiyorsun. ? Bak bir tek canım kaldı almadığın onu da al sen de kurtul ben de. 😖
Bu sözleri sarf ederken bir yandan oflayıp pofluyor. Bir yandan da ellerini saçlarının içinden geçiriyordu.
Ben yine tüm pişkinliğimle,
--Yok ben sadece senin yanında uyumak istemiştim, diyiverdim.
Gözlerini kocaman açarak,
--Şansını fazla zorluyorsun ufaklık ! O kadar uzun boylu değil.
--Lütfen Leon lütfen. ! Ben gök gürültüsünden çok korkarım uyuyamıyorum. Zaten yatağın çok büyük sana hiç dokunmam yanında kıvrılır uyurum.
Israrlarıma daha fazla dayanamayacağını içten içe hissediyordum. Ve tabiki dolu dolu bakan mavi gözlerime de dayanamıyordu. Bu onun yumuşak karnıydı. Anlamıştım.
--Tamam baş belası ufaklık sadece bu gece için tamam mı?
--Tamam, dedim sevinçle.
Yatağına zıpladım.
--Sakin ol abartma.
--Tamam.

Bölüm sonu. Okuduğunuz için teşekkürler 🤗