Peşimdeki Kız

Göğsümdeki Huzur

Leon

     Uyandığımda benden uzakta yatacağına söz veren kız bana sarılmış bir vaziyette uyuyordu. Bacaklarını bacağımın arasından geçirmiş. Burnunu da boynumun tam altına getirmişti. Her nefes aldığında o ılık nefesi göğsüme vuruyordu. Öyle huzurluydu ki onda ki huzur dalga dalga bana da yayılıyordu. Aslında onu itip, uyandırıp yine kızacaktım ki yüzüne baktım rüya görüyordu sanırım masum bir gülümseme hakimdi yanaklarında.
  Biraz daha uyumasına müsade etmeye karar verdim. Onun uyanmasını beklerken ben uyuyakalmışım. Kafamı kaldırdığımda yanım boştu. Mutfaktan patates kızartması kokusu geliyordu.
  
    Mutfağa vardığımda domatesleri doğruyordu. Kapının kenarında usulca durup onu izlemeye başladım. Bu kız nasıl oluyor da korkmadan benim yanımda hatta yatağımda bana sarılarak uyuyordu? Sanırım eski korkunç katil imajım bozuluyordu 😒. Bu kız benim dengemi bozmaya başladı.
   
     Beni görünce gülümseyerek ,
--Günaydın, dedi.
--Hıhı evet ondan , dedim soğuk bir ifadeyle.  İyileştin mı bari ?
  
   Yüzünde tedirgin bir ifadeyle,
--Bilmem daha değil sanırım ,dedi dudağının kenarını ısırarak.

--Neyse seni iyice muayene ederim. İlaç  filan alırsan  toparlarsın. Sıkıntıdan bayılmışsındır merak etme, dedim

    Sofraya oturmak için sabırsızlanıyordum. Yine harika hazırlamıştı.
    Kahvaltıya oturduk. Ben yemek yiyordum ufaklık da beni izliyordu. Arada bir ben anlamayayım diye yiyormuş gibi yapıyordu.
Gözümü yandaki reçelden ayrılmadan,
--Ne o lokmalarımı mı sayıyorsun şimdi de ?
--Beni mi? Yooo ben şeeey filan,, diyerek gevelemeye başladı.
  
    Onun bu hali hoşuma gitmişti. Fakat tehlikeli sularda yüzüyordu . Ah be ufaklık diye geçirdim içimden. 😁

Hilal

   O memnun kalsın diye sabahtan kalkıp tüm hünerimi sergileyerek ona leziz bir kahvaltı hazırlamıştım. Onu, yanında kalmaya ikna etmeliydim. Hiç huzurlu olmadığım kadar huzurluydum onun yanında.
  
     Kahvaltıya oturduğumuzda yüzüne bakıyordum dikkatlice ne de güzel yemek yiyor diye geçirdim içimden. Umarım beğenmiştir , lütfen lütfen diye dua ediyordum.
    Lokmamı mı sayıyorsun deyince içimdeki ses susmuş ve dışımdaki ses gevelemeye başladı. Yüzüm kıpkırmızı olmuştur kesin. Gevelediğimi görünce bıyık altından gülümsediğini fark ettim. Oradan bakınca tam bir aptal gibi görünüyordum kesin.
Yine de cesaret hapı yutmuşum gibi ,
-- Neden yapıyorsun bu işi ?
--Hangi işi?,dedi
--Hani şu katillik meselesi canım , dedim bakışlarımı kaçırarak. Ne güzel mesleğin var doktorsun. Neden kendini sadece ona vermiyorsun ?
  
   Bana ters ters bakmaya başladı. Kaşlarını çattı elindeki çatal ve bıçağı yavaşça tabağına bırakarak üzerime geldi,
--Sanane ufaklık her şeye burnunu sokma. Yoksa o minik şirin burnun bir sabah uyandığında yerinde olmaz.
 
   Yutkundum. Sertçe masadan kalktı. Salona  ilerleyip bilgisayarını kucağına aldı. Bu gün haftasonuydu tüm gün beraberdik.
   İçimi bir sıcaklık kaplamıştı 😊

Bölüm sonu. Okuduğunuz için teşekkürler 🍁