Peşimdeki Kız

Yalnızlığın Kapısı

Leon

      O, o gün kapıyı çekip çıktığında benim de yalnızlığımın kapısı açılmıştı. Ayağa kalktım. Saçlarımı ellerimin arasına aldım. Salonun perdesini açıp baktım ,gittiğine inandırmak için kendimi ...

         O güzel sarı saçlarını rüzgar eliyle dağıtmıştı. Rüzgarı kıskandım, elinde tuttuğu çantayı , bastığı kaldırımı.. 

      Gidiyordu işte benim miniğim. Birden arkasından koşarak gitme isteği geldi. İlk gün ki gibi alıp sırtıma eve getirmek..  Belki o da ilk gün ki gibi severdi beni. Gitmemek için direnir yine pijamalarımı giyer, yanımda uyumak için türlü numaralar yapardı.

      Sonra durdum , ne ben giderdim ne de o kalmak için direnirdi artık.

       Benden midesi bulanıyordu. Çünkü ben ona taciz etmiş ve dövmüş bir adamı öldürmüştüm. Hah işte bu komikti. Ne yapsam daha çok severdi beni peki ? Oh be Hilal iyi yapmış mı deseydim ?

      Aman ne güzel kurtuldum işte ondan!  Bu eve geldiğinden beri bunu istememiş miydim ? Gelip evimi işgal etmişti. Sonra yatağımı ,pijamalarımı ve en sonunda da kalbimi...

      Gitmesine müsade edecektim. Benden her gittiğinde daha çok kalacağını bile bile..

      Sokağın sonunda kaybolunca perdeyi yavaşça kapattım. Mutfağa gittim. Puding malzemelerini çıkardım.  Yanağımı ıslatan bir kaç yaşa aldırmadan hızlıca yapmaya başladım.

        O gün beni odandan kovdun bakalım kalbinden de kovabilecek misin Hilal?

Bölüm sonu.
Okuduğunuz için teşekkürler 🍁