Peşimdeki Kız

Kıskançlık🙄

Azıcık +18 barındırır.

Leon

     Ne zamandır Esin'in yanına gitmiyordum.

   Esin benim karşılıklı olarak ihtiyaçlarımızı giderdiğimiz arkadaşımdı. Genelde ona kurbanımla işim bittikten sonra giderdim. Bu sefer de öyle oldu.
   
Aynı gün sabah
   
    Sabah hastaneye gidince Cem ile karşılaştım. Beni görünce mahçup bir şekilde yanıma geldi.
--Leon ben o günkü hareketimden dolayı gerçekten özür dilerim hem senden hem de kuzeninden.
 
    Hala o gece aklıma geldikçe sinirleniyordum. Fakat sinirimi belli etmemeye çalışarak,
--Pekala bir daha böyle bir şeyle karşılaşmak istemiyorum Cem. Doğru düzgün davran. Sana yakıştığı gibi, dedim.
    Sinirimi bilerek kontrol altında tutuyordum ki akşam başına geleceklerden beni sorumlu tutmasın. Evet Cem'in cezasını akşam verecektim ama bu ölüm olmayacaktı. Daha başka bir sürprizim vardi ona. 
    Tekrar bana mahçup bir şekilde bakarak, --Tekrar kusura bakma, dedi ve ayrıldı yanımdan.
    Merak etme ben  hiç kusura bakmam Cem 😈

    Özelllikle o geceyi seçmiştim. Cem nöbetçiydi. Gece 2 'de nöbetini devredip çıkacaktı. Onun çıkış saatinden önce gidip kılık değiştirip  beklemeye başladım. Her zaman arabasını arka ıssız bir sokağa park ederdi. Bu benim için çok iyi bir fırsattı. Onu sokağın başında görünce harekete geçtim. Tam arabanın kapısını açacaktı ki arkadan yaklaşıp bayılttım onu. Onun arabasıyla benim muayenehaneye sürdüm. Gözlerini ve ellerini sıkıca bağlayıp sedyeye yatırdım.
   
      Uyanmasını bekledim ki acıyı hissetsin. Büyük bir korkuyla uyandı.
--Kimin sen ? Burası neresi ? Lütfen çöz beni diye ağlamaya başlamıştı.
    Pis herif.😠
  
     Elime aldığım bıçağı bacaklarında derin yaralar açacak şekilde kesmeye başladım. Çığlıklar atıyordu. Fakat onu kimse duyamazdı. Sonra Hilal'i sıkıştıran o kollarına geldi sıra. Biraz da oralarda oyalandım. Vücudundan oluk oluk kanlar akmaya başladı. Bir süre sonra acıdan bayıldı. En yakın hastanenin bir sokağına bıraktım onu. Ölmeden biri bulurdu umarım.

   
     Cem'i bırakınca doğruca Esin'e gittim. Beni görür görmez dudaklarıma yapıştı. Bacaklarını  tutup belime sardım ve duvara yapıştırdım onu. Nefesi kesilene kadar öptüm. Beni hafifçe kendinden uzaklaştırarak ,
--Seni çok özledim Leon , nerelerdeydin ?
--Ben de seni özledim. İşlerim vardı,dedim.
  
     Esin'e karşı duygusal bir şey hissetmiyordum. O da bana karşı bir şey hissetmiyordu. Sadece uğrardım ona.

    Yatağa doğru giderken kalçalarını da sıkıyordum. Onu yatağa atıp üstüne çıktım. Gömleğimi çözmeye başlamıştı ki birden telefonum çaldı. Baktım Hilal arıyordu. Esin'in üzerinden kalkıp telefona baktım. Nefes nefeseydim.
--Alo! Leon nerede kaldın merak ettim seni.
--Bu akşam geç kalacağım dedim ya ufaklık
-- Çok geç olunca merak ettim yine de seni.
--Korkuyor musun ?
--Şşey evet biraz. 🙁
--Bir arkadaşın yanındayım , kapıyı iyice kitle bir kaç saatte gelirim tamam mı?
  
    Esin diğer tarafta sıkılmıştı. Gözlerini devirerek,
--Ne o çocuk bakıcılığımı yapmaya başladın?
, dedi alaylıca

   Ona sus işareti yaptım. Fakat Hilal duymuş olacak ki sesi değişti.
--Anladim ben , dedi burukca.

    Esin'e ters ters baktım.
--Görüşürüz Hilal, dedim ve telefonu kapattım.
   Canım  sıkılmıştı biraz. Fakat yine de Esin'in üstünde yerimi almaktan kendimi alıkoyamadım. Terden sırılsıklam​ olmuştuk. İşim bitince kalkıp duşa girdim. Ardından üstümü giyip gittim.
  
     Eve sessizce girmeyi planlıyordum ki ışıkların açık olduğunu gördüm. Beni camda bekliyordu. Geldiğimi görünce perdeyi çekti. Kapıyı açtı bana. Fakat yüzüme bakmıyordu. Konuşmasını sağlamak için,
--Sana da merhaba Hilal Hanım !
--Merhaba , dedi soğukça
--Neden uyumadın bu saate kadar? Kapıyı kitle uyu dedim sana.
--Uyku tutmadı, dedi kaşlarını çatarak.
 
    Kendimi tutamayarak sordum,
--Ne bu suratının hali. Bir şeye mi moralin bozuldu?
   Aslında anlamıştım neden bozuk olduğunu arkadan Esin'in sesini duymuştu.

--Ben aptal değilim Leon. Yanında bir kadın vardı. Telefonu da nefes nefese açtın ,dedi sinirden yüzü kıpkırmızı olmuştu.
    Ufaklık resmen benden hesap soruyordu. Bu hali cok hoşuma gitmişti. 😆. Fakat kendimden ödün vermeyerek,

--Ne o beni mi kıskanıyorsun ? ,dedim muzipçe

--Hayır neden kıskanayım ki ben seni , dedi ve koşarak odasına gidip kapısını kitledi.
  
     Ben de arkasından odasının kapısına gittim.
--Hilal aç kapıyı ! , dedim . Bir yandan da gülmekten kendimi alıkoyamıyordum.
--Git başımdan Leon!
--Hadi itiraf et beni kıskandın dimi hahahah😂
--Hayır kıskanmadım , sonra bir  hıçkırık sesi geldi içeriden
 
    Hıçkırık sesini duyunca gülmeyi kestim.
--Ee şey Hilal tamam özür dilerim hadi aç kapıyı da konuşalım olur mu ?
   
     Bu ufaklık beni seviyordu sanırım.  Napacaktım ben şimdi ?

(Yeni bölüm buradan devam edecek)

Bölüm sonu
Okuduğunuz için teşekkürler 🍀