SENDEN UTANIYORUM (TAMAMLANDI)

《9》

Satır arası yorum??

Vote??

Yiğite minnettar bir şekilde baktım.Yiğitin bağırmasıyla beni tutan oğlan bırakmiştı bende odama doğru koşmuştum.Odama girince kendimi yere attım ve içim çıkana kadar ağladım.

Yağızın bir şey yapmamasına ağlıyordum en çok.Hem beni hizmeli olarak tanitmış hemde resmen başımı açacak olanlara bir şey dememişti.Daha ben nikahlı kocama, kendisine göstermemiştim saçlarımı.Ya onlar başımı açsalardı ne yapardım ben?

Öyle içli ağlıyordum ki.Öyle acıyordu ki kalbim.Babam beni dövdüğünde bile kalbim böyle acımamıştı.

Aslında kalbimi acıtan şey ise benim kalbimin Yağıza bağlanıyor olmasıydı.Kalbim ona bağlanıyordu.Bunu asla istemiyordum ama söz de geçiremiyordum kalbime.

Onu her gün görmek,yeşil gözlerinin gözlerimle buluşması..bunlar belki başkaları için bir şey ifade etmiyordu ama benim için umut kaynağıydı.

Asla hayal kurmayan kıza hayal kurma hevesini aşılıyordu.

Daha bugün öğlen telefonda konuşurken bana samimi davranmıstı.Daha yeni ise..sesini çıkarıp tek kelime etmemişti.Orada başımı açıp saçıma baksalardı hiç bir şey demeyecek miydi?

O oğlan benim kokumu solurken sesi çıkmamıştı.Hiç mi değerim yoktu onun için?Önünde ölsem de umursamazdı galiba.Hatta sevinirdi.Gözünün önünde olmayacaktım ya artık.

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Çok acıtıyordu.

Ayağa kalktım.Başım dönüyordu.Ben hayatımda hiç bu kadar şiddetli ağlamamıştım ki.Etrafımdaki her şey dönüyordu.Elimi masanın üzerine koydum ama aslında koyamamış olduğum için yere düşmüştüm.Başım yere çarpmıştı.Çığlık attım.Başım çok ağrıyordu.Elimi başıma koyduğumda elime gelen ıslaklıkla kanadığını anladım.Eşarbımdan bile elime geldiğine göre kafam yarılmış olmalıydı

Odamın kapısı hızla acıldı.Gözlerim kapanmak üzereydi.

"Gülnaz!"diye bağıran ses Yağızındı.

"Gülnaz bana bak."diyerek yanaklarıma vurmaya başladı.Onu duyuyordum ama gözlerimi açamıyordum.

"Kahretsin!Gülnaz hadi aç gözlerini!"diyerek elini elimin üzerine koydu.

Eline kan gelmiş olmalı ki bağırdı tekrar

"Başın kanıyor!"

"Gülnaz uyuma tamam mı?Beni duyuyor musun!?"diye bağırdı.Yerden havalanmıştım.

"Hastaneye gidiyoruz korkma tamam mı?"derken beni sarsmamaya dikkat ederek yürüyordum.

Neredeyse kafamı yardığıma sevinecektim.Çunkü şuan kokusu burnumun dibindeydi.Ve canlı canlı soluyordum onu.

"Gülnaz uyuma.Gülnaz!"diye bağırdı.Beni bir yere yatırmıştı.Sıcaklığından ve kokusundan mahrum kalmiştım.Kokusu tüm acılarımı unutturmuştu resmen.

Araba hareket etmeye başladı.

"Allahım ona bir şey olmasın lütfen!"diye fısıldadı Yağız.

Benim için dua mı ediyordu.Bu..çok güzeldi.Boşa her şerde bir hayır var demiyorduk ya.İşte ben kafamı yarmıştım ama Yağız dua ediyordu.Her şerde bir hayır vardı.

"Gülnaz beni duyduğuna eminim.Gözlerini açmaya zorla hadi!"diye bağirdı.Zorlamaya başladım.

Gözkapaklarımda bir ağırlık vardı katiyen açamıyordum.