Senden Utanıyorum'a bu kadar uzun süredir bölüm atmadığımı fark etmemiştim.Fark ettim ve hemen yazdım.
İyi okumalar..
_________________________
220318
Dün babaannemle keyifli bir akşam geçirmiştik.
Babaannem,bebeğim,eşim ve ben.Mutluydum.
En çok yokluğunu aradığım kişi ise babamdı.Onu da görmeye gidecektim.Çok..çok özlemiştim.
Şuan Yağız yanımda uyuyor bende onu izliyordum.Ama artık uyanmalıydı.
"Yağız hadi uyan."diyerek Yağızı yavaşça sarstım.
"Uykum var."diye mırıldanmasını duydum.
"Hadi ama acıktım."diye konuştum.Hala gözleri kapalıydı.
"Babası kızımız çok acıkmış."diyerek elini tuttum ve karnıma koydum.Gözleri açılmıştı.
"Ben acıkınca uyanmıyorsun konu kızın olunca hemen uyanıyorsun."dedim huysuzca.
"Sen karnını kendin doyurabilirsin ama kızım doyuramaz."dedi
"Ben karnımı doyurmadan da kızımız doyamaz ama."dedigimde gülerek yerinde doğruldu beni de ellerimden tutarak dogrulttu.
"O zaman senin karnını doyuralım."derken karnıma bakıyordu.
"Tam bir kız babası olacaksın."diyerek saçlarını okşadım.
"Aylardır bensiz büyüdü bebegimiz hemde saçma sapan bir durum yüzünden.Belki de bu yüzden böyle kıymetli benim için."
Belki de..
"Neyse hadi aşağı inelim."dedi lafı değiştirerek.Zira geçmiş acıtıyordu bizi.
Ayağa kalktım ve üzerimi giydim.Karnımdan dolayı biraz zor yürüyordum.Odadan çıkarken Yağızın koluna girdim ve beraber odadan çıkıp mutfağa inmeye başladık.
"Dikkatli adım at."diye uyardı Yağız.
Bir şey demedim.Mutfağa geçtiğimizde Sabri babam ve Saliha halamı masada otururken bulduk.
"Afiyet olsun."diyerek gülümsedim.
Gülümsemek:Normalde her insanın yaptığı,yapabileceği bir fiildir.Sadece dudaklarının hareket ettiğinde ve yukarı kıvrıldığında gülümsemiş olursun.Belki günde yüzlerce defa yaptığımız bir harekettir.Çok normal bir şey gibi değil mi?Değil işte.6-7 ay boyunca resmen gülemeyerek,gülümseyemryerek öğrendim bunu.Yaşayarak öğrendim.İnsanın gülümsüyir olmasına bile şükretmesi gerekiyor.Şimdi şükrediyorum.Rabbim bu imkanı veriyor bana.Rabbim mutlu ediyor beni.
Gülümsemek deyip geçmeyin,gülümsemeye aç insanlar var.
Masaya oturduğumuzda düşüncelerime gülümsedim.Böyle bir şeyden ders çıkarıp şükretmem çok güzel bir şeydi.Allaha şükürler olsun ki bir kez bile isyan etmemiştim.Belki isyanın eşiğine gelmiştim ama isyan etmemiştim.
Kahvaltı şen şakrak bir şekilde geçiyordu.Hepimizin gözlerinin içi gülüyordu mutluluktan.
"Gülnaz."diyen Sabri babama döndüm.
"Efendim."dedim
"Sabah Sevim aradı."
İsmini duymamla bile tüylerim ürpermisti.Sevim;annem olan kadın.
"Seninle bir gün geçirmek istediğini söyl-"
Hızla lafını böldüm.
"Gerek yok!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN UTANIYORUM (TAMAMLANDI)
Spiritual20 yaşında bir genç kız. Acıyla büyümüş, nefretle büyümüş. İçinde saklanan bir çocuk var, asla yaşayamadığı çocukluğu var. Hayatı boyunca babaannesi dışında kimse tarafından sevilmemiş bir kız bu. Sevilmemesinin nedeni topal olması. Ya da annesinin...
