Hayy, salamat naman. After 48 years nakarating din kami sa school.The moment na nakapagpark na kami sa parking lot ng school, bumaba agad ako at tumakbo papunta sa room. Ni hindi ko nga manlang nilingon si kuya at kahit manlang nakapagsabi ng thank you.
As a little bit i know, napailing nalang siya ng ulo habang nakatingin sa'kin papalayo. What should i do then? I'm already late in my first class! Maybe i'll do it next time. Tsaka, binatukan kaya ako non kanina at hindi manlang sya nagsorry. Di bale na nga. Im sure, mapapagalitan nanaman ako ni teacher neto. *sighing*
Room 25 (third floor building)
Mr. Fernandez Class (science subject)Sakay ako sa elevator para mabilis. Yeapp, may elevator ang school namin.
takbo...
takbo...
takbo...
And finally! Nakarating pa ako ng buhay.
Thank you God. I love you. But i am panting so hard haha. Kapagod din pala kabahan kapag alam mong late ka na sa klase."Hi Sir! Uhm, good... good morning? Hehe." bati ko the moment i reached the classroom. It's exhausting!
I was at the door, smiling at him.
Now all my classmates are looking at me. Gosh, this is a little bit embarrassing.
Mr. Fernandez looked at me with his eyebrows furrowed as he crossed his arms looking so fierce in front of the class.
"Miss Park, why are you late again? Parati ka na lang late sa first period!" sermon nya.
Ano ba yan, tsk. Hanggang dito ba naman sermon pa din? Sa bahay si kuya. Tapos sa school mga teachers ko. Grabe mga anger issue ng mga taong 'to.
"Sir, im sorry because i was late... AGAIN. Ee kasi naman po, mashadong traffic ee. Masisisi nyo po ba ako if sobra ang traffic sa Pilipinas?" I talked back, im teasing him but more on sarcastic way.
My classmates could only watched us in silence. Some of them looks so done with me.
"Miss Park, palaging 'yan nalang ang rason mo! Three years ka na sa school na'to at sa 3 years na naging estudyante kita, palaging traffic nalang ang rason mo! Sa tingin mo ba papaniwalaan pa kita?"
Then, all my classmates laughed at me except those three people over there coz they are my best friends. So what? At least, i have three bestfriends.
"Don't worry, Sir." i smiled at him trying so hard to calm down.
"Next time, iibahin ko naman po reason ko, okay? Pero bago nyo ko ulit sermonan, can i sit first? Napagod po kasi akong tumakbo para humabol sa klase nyo ee."
Hindi ko na sya hinintay na makareact. Pumunta na agad ako sa upuan ko at umupo. I really feel exhausted and annoyed as well. I don't have time to quarrel with my teacher.
"Now Miss Park, nakaupo ka na sa upuan mo, pwede ka na bang magpaliwanag kung bakit late ka nanaman sa klase ko?"
He firmly asked habang nakacross arms pa sya. This teacher is sooo annoying para syang si kuya. Hindi ba sya marunong magmove on? *deep sigh*
"Sir naman, sorry na okay? Move on din pag may time. Umm, ano po bang lesson natin today?" the only way to stop something is to change the topic.
"Dalii, excited na po akong matuto. Multiplication po ba yan? Yeeyy, gusto ko yan!" i said while clapping my hands like a little kid who's very excited to go to school for the first time.
And yeah, while smiling awkwardly at the same time.
"SCIENCE subject ang tinuturo ko." pagdidiin nya.
"Aaw, haha. Oo nga po pala. Sorry na, Sir. Excited lang talaga ak-"
"MISS PARK!" sigaw nya.
Oh my dear gulay, galit na po sya. Lahat tuloy kami nagulat sa kanya.
"Umm, Hi Sir! Hehe." one of my best friends interrupted. " Umm Sir, tuloy na po natin discussion? Please po. Hayaan nyo na po si Miss Park kasi masasayang lang po oras natin."
"Oo nga Sir, nakakabitin po ee. Ano na nga po ulit yong susunod na topic?"Just asked na tinutulungan din ako para makalusot.
"Pagpasensyahan nyo na po si Yuna, Sir. Baka naman po kasi traffic talaga hehe." sabi naman ni Yeong while smiling nervously.
Meet my three best friends. They are Shinha Kaye a.k.a "Shin", Justin a.k.a " Just" and Yeong Go a.k.a "Yeong".
Almost three years narin kaming magkakaibigan. Sila ang palagi kong kasama. Trip ng isa, trip din ng lahat. Problema ng isa, problema din ng lahat. Si Shin ang pinakamatanda sa amin. Si Just naman, half-half. I mean, half boy and half girl. Si Yeong naman ang pangalawa sa bunso. At ako? Ako lang naman ang nag-iisa nilang bunso at pinakabata sa kanila.
Sa sobrang close namin sa isat-isa, parang magkakapatid narin ang turingan namin. Ganon naman ang friendship diba? Tulungan lang. Actually, pati sa assignment and project tulungan din. So, back to story na tayo.
"Guys, thank you! Pinagtanggol nyo ko kay Sir." bulong ko sa kanila. Magkakatabi lang kasi kami ng upuan.
"Ano ka ba beshie? Syempre, best friends nga diba? Walang iwanan." Just said and then gently tapped my head.
"Eh bakit ka nga ba kasi late ulit?" tanong ni Yeong.
"Ee kasi nga traffic."
"Traffic?" ulit ni Just.
"Ay hindi, hindi, hindi. Traffic nga kasi! Paulit-ulit? Unli ka ba ngayon?" pangbabara ko.
Just rolled his eyes.
"Fine beshie, fine."
"Hoy kayong tatlo, tumigil na nga kayo dyan! Baka marinig pa tayo ni Sir. Ang dadaldal nyo!" sermon ni Shin.
Naka older sister mode nanaman sya. But i loves it! Cute nya magsungit haha.
"Bess naman grabe ka. Oh sige, ikaw na si Miss behave nakakaloka!" Just complained rolling his eyes.
Shin rolled her eyes too.
"Whatever! Im just warning you."
"Teka, teka, teka. Labanan ba 'to ng paikutan ng mata? Akala ko ba kami lang tatlo? Kayong dalawa rin kaya dyan. Tumigil narin kayo baka kasi mag-away pa kayo mamaya." sabat ko.
"Miss Park, quiet!" sermon ulit ni Sir na narinig pala akong nagsalita.
I just smiled at him with my cute face.
"Okay, Sir. Hehe. Sabi ko nga po ee."
All of them could only rolled their eyes at me. They're so done, i guess. Paki nyo ba? Ganito talaga ako since birth!
"Cute nga, pasaway naman." narinig kong sabi nong isang girl na nakaupo sa harap ko.
Luh, bulong bulong pa sya. Akala mo naman diko narinig sinabi nya.
BINABASA MO ANG
[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)
Fantasy[Highest rank: #5 in Fantasy] [cover credit @zxy] Kwento ito tungkol sa isang prinsesa "sang'gre" na itinakas ng kanyang inang reyna patungo sa mundo ng mga tao dahil sa nakaambang panganib dito. Mula sa mundo ng mahika patungo sa mundo ng mga tao...