[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)

17/4🖤❤️

SUMMER VACATION

KNOX POV

Salamat naman at natapos din ang School year. Its time to rest naman kahit papano.

One morning,

"GOOD MORNING EVERYONE!" bati ko kay manang na busy sa kusina.

"Aba, mukha yatang maganda ang gising mo ngayon iho. Anong meron?" tanong nya habang siya'y nakangiti.

I scratched my head because im shy. "Ahehe. Uum... wala naman po. Its just... good morning."

Actually, medyo maganda nga naman talaga ang araw ko ngayon.

"Mabuti naman kung ganon. Nakikita na ulit kitang ngumingiti at hindi masungit." i don't know if she's joking or not but she giggled.

"Si manang talaga oh. Ah teka, nasan po pala si Yuna? Tulog pa ba?" changed topic ko ng mapansin kong may kulang pa.

"Eh... parang nakita kong lumabas kanina. Baka naisipan lang mag-excercise sa garden." she answered.

My eyes widen in shock, "Sa garden? Hay naku naman."

Agad naman akong tumungo roon.

[At the garden]

YUNA POV

Singing.

"Good morning, good morning, good morning how are you♪♪"

"Good morning pretty flowers! Good morning sunshine! Good morning to everyone!!!" masayang pagbati ko sa buong garden. Today is such a nice day.

"Woah~ ang lalago na ng mga dahon nyo. Siguro good mood din kayo ano?" im giggling non-stop while talking to all the plants and flowers around me.

I look like crazy but its fun!

Dilig dito, dilig doon habang kinakausap sila. When suddenly, napansin ko ang isang halamang nalalanta na ang mga dahon at sanga. Bigla tuloy akong nalungkot.

"Aaw, kawawa ka naman. Siguro nahihirapan kana noh? But don't worry, i'll save you okay?" talking to the poor plant.

Dahan dahan kong binuksan ang mga palad ko at nagliwanag naman ito. Atsaka marahan kong hinaplos ang mga sanga at dahon ng halaman at sa wakas, muli itong nagbalik sa dating sigla.

Finally, i can smile now. Im so glad that i have a power to save the earth. I mean, the plant.

"Ayan... okay kana ulit. I'm so happy for you!" natutuwang sambit ko saka ako pumitas ng isang dahon para lalo itong lumago at sya nga. Dumami nga ang mga sanga at dahon nito sa isang iglap.

"Pano mo nagawa yan?" isang tinig na pumutol sa aking kasiyahan.

Agad akong nakaramdam ng kaba. Dahan- dahan naman akong lumingon sa pinagmulan ng tinig. Nanlaki tuloy ang mga mata ko ng makita ko siya.

KNOX POV

Pinuntahan ko si Yuna sa garden para sana sabayan akong magbreakfast pero mukha yatang ako ang nasurprised.

Naabutan ko syang hinihilom ang mga lantang halaman. Paanong...

"K-kuya... a-anong ginagawa mo dito? Kanina ka pa ba dyan?" nauutal nyang tanong. Her eyes widen in shock when she saw me. Of course, im also shock.

"Paano mo nagawa ang mga bagay na yan?" i asked back.

"Y-yong ano? May... may nakita ka ba huh?" she asked back also.

Wag na kaya kami mag-usap!

I sighed, "Yuna im asking you! I said, how did you do that? Kailan pa?"

She stared at me for a while. Baka iniisip nya kung sasagutin ba nya ako o hindi. But in the end...

"Matagal na." she answered while looking down on her feet.

"Ano?!" now, i was the one who is very shock.

She looked at me and nod her head.

"Hmm. Do you remember that time na nagcamp tayo sa gubat? Nong naligaw tayo? Hindi bat parang may weired na nangyari? Nong... nong pumitas ako ng bulaklak at tumubo ulit. Actually, iba feeling ko non. Kaya naisipan kong tuklasin sa sarili ko kung paano nga ba nangyari yon. At nalaman kong..."

"At nalaman mong?" im so excited to hear it.

"At nalaman kong... kuya, i have a magic! Kaya kong magpatubo ng mga halaman. Oh my gosh i can't believe it! Believe me! I'm telling the truth! I really have a magic!" she said while panicking but also happy.

"Sssshhh!" i sushed her before someone can hear her. "Sige, ipagsigawan mo pa. Pwede ba wag ka ngang mashadong maingay. You're so annoying!" sermon ko.

"Oo nga kasi. I have a magic! Astig diba?" and she's still loud.

"Oo na! Nakita ko. Wag ka ngang paulit-ulit. Hoy babae, im warning you! If i were an alien like you, just keep it secret okay? Dahil sa mundong to, kawawa ka kapag nalaman nila ang tungkol dyan sa magic magic mo. Isa pa, walang normal na tao ang makakagawa nyan maliban sayo, naintindihan mo?" i reminded her.

She pouted, "Grabe ka naman sakin kuya. So you mean, abnormal ako ganon? Tinawag mo pa akong alien!May heart kaya ako. May lungs at intestines din ako noh! Wag kanga dyan. You're so mean to me.  How could you!"

I just rolled my eyes, "Makinig kana lang okay? Stop protesting!"

"Pero kuya... if i have this magic, am i really a human? Im not a normal human like you right?" she asked while her eyes glistened in tears.

Is it the time? Is this the right time to tell her the truth? Ito na ba ang tamang oras na itinakda?

No, i can't tell her the truth yet!

"Huh? A-ano bang sinasabi mo dyan? Syempre tao ka parin. Uhm, ano... m-may special talent ka lang. Oo tama, may special talent ka nga." i pretended that i didn't know anything.

Kalma Knox hooh! Kalmaaa!

"Kung ganon, may hidden talent ako? Hehehe, nakakatuwa naman!" finally, nagsmile na ulit sya. "Okay! Sabi mo eh. Don't worry, i won't tell to anyone. Pero teka, base sa reaction mo kanina... parang matagal mo ng alam? May alam ka ba tungkol dito since nong bata pako?" another scary question from her. Damn it! Akala ko makakalusot nako, hindi pa pala.

"Tsh, ano namang alam ko dyan? Hindi talaga ako natatakot sayo dahil kapatid kita. Ano naman ngayon kung alien ka- ai este kung may powers ka? Hayst! Pwede ba wag ka ng maraming tanong huh? Breakfast time na, gutom lang yan. Sumunod kana lang, bye." i turned my back and went back inside the house.

Ayaw ko kasing mainterview ng wala sa oras. Gosh, its still early in the morning but i almost had a heart attack.

Alam kong masama ang magsinungaling pero kasi sa sitwasyong ganito, ang hirap magsabi ng totoo. I'm so sorry Yuna.

"Tsh! Problema non? Infernes din talaga sa mokong nato. Di manlang talaga natakot o nag-aalala kung baka ano ako? Hay naku." Yuna mumbled to herself and followed me inside.