[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)

CHAPTER 22🖤❤️

Umupo ako sa tabi niya at sumandal din sa gilid ng kama. Pumunit ako ng maliit na piraso ng tela sa laylayan ng aking bistida at ipinunas iyon sa dumudugong labi niya.

" Yuna-ya...? "

Mahina niyang pagtawag sa aking pangalan. At pinigilan din niya ang aking kamay sa pagpupunas ng kanyang nagdurugong labi at hinawakan iyon.

" Yeh? "(Yes)

He meet my eyes with a serious face.

" You seriously... Why did you do that? Muntik ka ng mapahamak dahil sa pagtatanggol mo sakin kanina. I told you...ako dapat ang gagawa non para sayo. "

" Alam ko. Maraming beses mo ng ginawa yon. Palagi mo kong pinagtatanggol sa mga taong nang-aapi sakin. Kaya hindi mo na kailangang sisihin ang sarili mo dahil sapat na ang lahat ng yon. Hayaan mo sanang protektahan din kita....kahit minsan lang. "

*sandaling katahimikan*

" You know... I had a dream. "- Kuya.

" A bad dream? "

" I'm not sure. "

" What dream? "

He taked a deep breath and looked back at me.

" Do you remember the K-drama, The Legend Of the Blue Sea? "

I nodded slowly.

" Neh, wae? " (Yes why)

" Napanaginipan mo bang ikaw si Ho Jeon-jae? O kaya naman,si Sim...Cheong? "

He scratched his back head.

" Ay,hindi ganon! "

" What does to do with your dream then? "

He became serious.

" In my dream, may isang babae at isang lalaki. They will born again and they will grow up in different kind of life. That two... Will meet again. Even though, they don't know each other.... Even though, they will not remember the past.... They are destined to love each other. "

" Like what happened to Ho Jeon-jae and the mermaid Sim Cheong. "

" That two..... Is it you and me? "

He looked at me and then looked down and nodded slowly.

What does it mean? Na-adik narin ba sya sa story ng Legend of the Blue Sea kaya sinasabi nya ang mga bagay nayon? Ang ibig nya bang sabihin... Kami ang nakatadhana para sa isa't isa? Seryoso ba talaga sya sa panaginip nya? Ganon ba talaga sya kasigurado?

Naputol ang pagmumuni-muni ko ng bigla nalang nya akong yakapin.

" Yuna-ya? "

" Yeh? "(Yes)

He hold my hands.

" Mianhae." (Sorry)

His faced became emotional.

" Sorry sa lahat ng kasalanan ko. Mula sa pagsusungit hanggang sa pagsisinungaling ko sayo. I know, I did not become a good brother to you but still hoping.... One day, mapatawad mo rin ako sa lahat ng nagawa ko sayo. "

At kasabay non ang pagpatak ng aking luha na kanina pa nangingilid sa mga mata ko. Lumapit siya sa akin at dahan-dahang iniangat ang kanyang mga kamay upang punasan ang mga luhang tumulo sa aking pisngi.

I slowly looked at him ngunit kanina pa pala siya nakatitig sa akin. Our eyes met again. At parang isang magnet, wala akong lakas para umiwas.

Hanggang sa halikan nalang nya ako sa noo. Napapikit nalang din ako at di na tumanggi pa.