[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)

CHAPTER 06🖤❤️

Pagpasok ko inside the car anong meron? Lahat kasi sila sama ng tingin sakin eh.

"What? " tanong ko.

" PASAWAY! " they exclaimed in unison and all of them hit my head except uncle and auntie of course.

" Aray! Bakit ba?! Ang sakit huh? " i protested while rubbing my head.

" Aba! Nagmamaang-maangan kapa huh? Muntik na kaya tayong madisgrasya sa ginawa mo! " sermon ni Yeong.

" Right! And AI, additional info.. bat moko sinuntok kanina? " Just this time.

" uhm... " nag-iisip palang ako ng explanation pero sumabat agad si Shin.

" At isa pa! Ano bang nangyari? Nakakagulat ka. Ang sarap sarap matulog eh! Oh ayan tingnan mo.. nagising kami lahat dahil sayo. Haay.. " Shin sighed.

" Yuna? " ante called me. I looked at her direction.

" Yes auntie? Uhm.. s-sorry. " i apologized.
" Sorry everyone. Eh kasi.. may multo eh. "

" May multo?! Nasaan?! " react bigla ni uncle na napayakap ng mahigpit kay kuya.
Napatingin naman kami lahat sa kanya.

" Bat ba ganyan kayo makatingin? Nasa likod ko ba huh? Yong.. yong mu.. multo? Nasa likod ko ba? " uncle stuttered.

We could only looked at him in silence. Sino ba naman kasing mag-aakala na si uncle.. takot sa multo? Seriously?!

Silence for a while until one of us spoke. Its Yeong.

" Angkel, ano po bang sinasabi nyo? Eh wala naman pong multo. Ang ibig pong sabihin ni Yuna.. is yong multong nasa iPod na pinapanuod nya kanina. " she explained.

"Ano! " uncle blurted out.

" Hayst Angkel, umayos ka nga! Akala ko ba hindi ka takot sa multo? " kuya spoke this time.

" Hindi nga! " sagot ni angkel.

" Then why you still hugging me? " kuya again.

Realizing his action, biglang bumitaw si angkel kay kuya. Kahit hindi nya sabihin, we knew he was embarrassed.
Kaya naman natawa nalang kami sa reaction nya.
Haha! May pinagmanahan yata ako. Takot na takot sa multo.

Time skip...

Mga 3 hours pa ang byahe makakarating narin kami pero bago yon.. nakaramdam ako bigla ng gutom.

" Kuya, hindi ka pa ba nagugutom? Kasi... can you stop the car muna please? May kukunin lang ako sa likod. " i begged.

" No. " he firmly said while focusing his eyes on the road.

" No agad? Ee kasi naman kuya nagugutom nako ehh~ " i whined.
" Fine! Kung ayaw mo.. may pagkain ka ba dyan? Baka naman pwedeng humingi or baka gusto mong.. ikaw nalang lapain ko? " biro ko.

" What?! " he frowned as he glanced at me.

" Nothing haha! Uy kuya sige na kasiii~ " i whined again.
" Parang awa mo naaa~ Baka hindi ko na mapigilan yong gutom ko, makain ko pa tong.. mga katabi ko dito. "

" Hindi ako masarap! " tugon agad ni Just.

" Subukan mo! " sabi rin nong isa.

" See? Ayaw nila. It means.. I'll be hungry forever huwaaa! "😭

Kuya could only shook his head and let out a deep sigh. Alam kong hindi nya ako kayang tiisin.

" There.. stop crying! May dala akong pagkain dito. Oh ayan, happy kana? " sabi nya sabay tapon sakin nong chitcherya.

" Ayaaan..yes! Nova? Wow, masarap to! Thanks kuya! Yeeey! Favorite ko to. " okay, nagmukha akong parang maliit na bata don. I excitedly open it and shoved into my mouth. Kuya just rolled his eyes.

" Pahinge! " Yeong exclaimed. Nagulat naman ako.

" Oo nga. Masarap yan!" Shin too.

" Oy bess, pahinge din akoo! Favorite ko din yan ee. " Just.

Sabi nila na sabay sabay tumayo mula sa pagkakahimbing ng tulog.

" Wow huh? Ang lakas ng pandinig nyo. Akala ko ba natutulog kayo? Now, what are you doing? Back to sleep!" me.

" Bess naman ehh~ " Just whined.
" Syempre gutom na din naman kami ano. "

" Ayooon.. yon naman pala eh. But im sorry guys... still no! Because this is only specially for me! " i pouted and immediately hugged the food in my arms.

" Ssshh! Pwede ba tumigil na kayo? Dont you see? Uncle and auntie are sleeping! Ang iingay ninyo. Oh eto... stop arguing anymore. " saway ni kuya sabay hagis pa ng maraming chips sa amin. Weee... raining of foods!
Masaya naman kaming nagsalu-salo sa back seat.