Being the Hero

:24:

-anderhalve week later-
Pov Ben
"Staat alles klaar? Is alles in orde?"
"Ja" zei ik.
"Heb je echt alles gecontroleerd?" vroeg ze nog eens.
"Ja mam, ik ben er zeker van" zei ik.
"Er zal niets mis gaan"
"Check alles nog eens" zei ze en staarde van het balkon naar beneden.
"Er mag niks fout gaan..."
Ik zuchtte en wandelde de trap af. Mam had me leren vechten sinds we hier waren, op Rotsan. Want de anderen waren verhuisd en hier ondergedoken dus dan deden wij dat ook. Ik controleerde voor de laatste keer nog eens alles. En zoals ik al dacht, alles was in orde. Ik zuchtte en ging weer naar boven. Mam was met dit belachelijk plan aangekomen om het klokje te krijgen van Alexa. Ze had me ook verteld wat we ermee zouden kunnen doen en bereiken. En ik moest eerlijk toegeven dat het heel verleidelijk was... Misschien had Nina gelijk, misschien ben ik wel slecht geworden...

Pov Alexa
"Dus ja, dat" zuchtte hij.
"Ik kan niet geloven dat hij zo tegen je is uitgevlogen" lachte ik.
"Ik had een 2,5 op 30 Alexa" zei Kevin en moest duidelijk moeite doen om zijn lach in te houden.
"Hij heeft me kapot gemaakt in de klas"
We lachten even totdat hij weer serieus werd.
"Dus, hoe is het nog bij jou?"
"Hetzelfde" zuchtte ik.
"Annabelle is nog steeds niet echt verwerkt, Simon heeft nog steeds niet gevlogen en we hebben niets meer van Ben of zijn evil mother gehoord"
"Heeft Simon nog steeds niet gevlogen?" vroeg hij verbaasd.
"Zelfs niet met elfenvleugels" zei ik.
"Hij verbergt zijn vleugels nu altijd, hij lijkt net een mens zo"
Sinds de operatie had Simon niet meer gevlogen, ook al was de operatie volledig geslaagd. Het was iets mentaal dat hem tegenhield om te vliegen maar we wisten niet wat. Was hij bang dat zijn vleugels toch niet in orde waren en dat hij ze zo permanent zou beschadigen? Bang dat het nog eens ging gebeuren? We wisten het niet. Drake klopte aan op de deur en lachte naar me.
"Hey, kom je mee trainen? Ik heb een geweldig idee voor e-"
Hij stopte met praten vanaf het moment dat hij Kevin om het scherm zag staan. Zijn lach verdween en hij werd serieus.
"Oh, euhm, hey Kevin" mompelde hij.
"Ik zie dat je moet gaan" zei Kevin en keek me met een zachte glimlach aan.
"Ik mis je nu al"
"Ik jou ook" lachte ik en gaf nog een kusje in de lucht voordat ik het gesprek beëindigde. Drake rolde met zijn ogen, hij had Kevin nooit gemogen. Ze hadden elkaar nog nooit in het echt gezien maar dat maakte blijkbaar niet echt veel uit voor hem.
"Ik snap niet waarom je met een mens hebt" zei hij terwijl we naar het veld buiten wandelden.
"Ik snap niet waarom jij daar zo'n punt van maakt" zei ik.
"Je kent Kevin niet eens"
"Hij woont in de meest magie-hatende buurt van de stad Alexa" begon hij.
"Zijn vader is voorzitter van het Aardsbelang"
Het Aardsbelang was voor een sterk onafhankelijk Aarde. Op dit moment werd er veel met de magische werelden onderhandeld en dat was wat zij wouden afschaffen. Ze waren extreem hard tegen magie en alles wat ermee te maken had. Dat is ook een rede waarom ik hem niet verteld had dat ik een elf ben.
"Dat zegt niks over hem" zei ik en keek hem kwaad aan.
"Ongelofelijk dat je hem ziet als de zoon van terwijl we dat zelf zo ontzettend hard haten"
"Luister Alexa, we zijn de kinderen van oké? We zullen altijd met onze ouders vergeleken worden dus leg je erbij neer" begon hij lichtelijk gefrustreerd.
"En eigenlijk, wat maakt het uit? We zijn onze ouders Alexa. We lijken zo ontzettend veel op ze, we doen exact wat zij zouden doen. Wij zijn de volgende van hetzelfde, hun opvolgers. Wij moeten nu de helden zijn, snap dat dan"
"Ik wil niet zijn zoals mijn moeder" siste ik kwaad en liep de andere kant op. Omdat ik niet echt deftig voor me keek botste ik tegen Simon aan.
"Hey, gaat het wel?" vroeg hij bezorgd.
"Vlieg je al?"
We zwegen even.
"Dat dacht ik al" zei ik en ging weer verder.

Pov Ben
"Zouden we dit wel doen?" vroeg ik stil.
"Heb je twijfels?" vroeg ze en keek me even aan. Met haar fel groene ogen die leken te stralen vanonder de schaduw die over haar gezicht hing. Haar blonde haren staken langs alle kanten uit haar kap, ze had niet de moeite gedaan zich goed aan te kleden. Dit was iets dat ze moest doen, voor zichzelf. Haar leven draaide om dat klokje. Zo was Annabelle eerst ook. Zij wou het klokje ook hebben, al had Sofie het op dat moment nog niet. Maar ja, Annabelle was. Was. Als in niet meer. Ik zuchtte en staarde voor me uit.
"Laten we dit doen dan"
"Zo mag ik het horen" lachte ze en keek weer naar het huis in de verte. Het was in een rots gebouwd en viel bijna niet op. Het enige dat verraadde dat er leven was, was het feit dat er licht brandde. Ik beet op mijn lip en mam knipte in haar vingers. Geen weg meer terug...

Pov Alexa
De deur van mijn slaapkamer vloog open en er kwam een kwade Simon tevoorschijn.
"Oké, luister" begon hij en gooide de deur met hoge snelheid dicht zodat er een grote knal volgde.
"Dat was gemeen"
"Het was de waarheid" mompelde ik.
"Je hoeft je niet op mij af te reageren omdat Drake iets verkeerd gezegd heeft" ging hij verder.
"Het lijkt wel of dat jullie samen zijn"
"Ik ben met Kevin" zei ik serieus en keek hem aan. Simon rolde met zijn ogen en kwam naast me zitten.
"Oh ja? Gaan we het zo doen?"
"Hoe bedoel je?" vroeg ik.
"Ik mag hier misschien nog niet zo erg lang wonen maar ik pik snel dingen op. Jij bent niet echt verliefd op Kevin, toch niet meer" zei hij.
"Waar heb jij het nu weer over?" vroeg ik en zette mezelf wat rechter.
"Kevin is mijn vriendje, ik vind hem leuk"
"Als jij dat gelooft"
Ben stond opeens in de deuropening.
"Oh euh, ja, hey, ik ben er ook"
Ik kwam meteen overeind en balde mijn vuisten.
"Wat doe jij hier? Hoe kom je hier binnen?"
"Je weet wie mijn moeder is, ja toch?" vroeg hij en keek naar Simon.
"Moeten jullie dat echt vragen?"
Hij lachte even en keek weer naar mij.
"Je moet de moeite niet doen om om hulp te roepen, ze horen je toch niet"
"Wat kom je hier doen?" vroeg ik.
"Dit" zei hij en knipte in zijn vingers. Ik voelde me opeens heel licht in mijn hoofd en viel op mijn knieën.
"Wat heb je met haar gedaan?" vroeg Simon bezorgd.
"Geen zorgen, ze houd er niks van over" zei Ben.
"Gewoon een beetje zwarte magie..."