Being the Hero

:35:

Pov Ben
Ik staarde naar het plafond en zuchtte. Had ik er wel goed aan gedaan om Simon over de vulkaan te vertellen? Ik bedoel, ik had niet gezegd welke vulkaan dus technisch gezien had ik het plan niet verteld. Ik had ook niet gezegd wat ze met die vulkaan zou doen, toch niet rechtstreeks. Ik had alleen hints laten vallen, ja, hints. En ik heb er toch ook informatie voor teruggekregen of niet dan? Ik wist nu dat hij, Drake en Alexa officieel de nieuwe drie waren. Ik zuchtte. Normaal zou ik bij de drie moeten zitten...
Maak je eigen keuzes...
Ik keek op en zag pap nog net vervagen. Dit was mijn eigen keuze, waarom zag hij dat niet in? Anders had ik me wel gewoon bij de drie aangesloten, zoals het hoort. Ik zuchtte, alweer.
"Wauw, zoveel gezucht, wat is er?" vroeg mam en kwam de kamer binnen.
"Kun je niet kloppen?" vroeg ik en schoot op.
"Oh ja, sorry, moet nog wennen aan het hele moeder gebeuren weet je nog"
"Je hebt al weken de tijd gehad om te wennen" zei ik en stond op.
"Is het tijd?"
"Nog even alles nachecken maar dan zijn we klaar ja" zei ze en begon te lachen.
"Vandaag is de dag dat we ze laten zien hoe sterk we eigenlijk wel niet zijn"
"Ja, ik kan niet wachten" zei ik en forceerde een glimlach.
"Oh, kun je Alexa voor me in de gaten houden? Ik wil niet dat ze dit verpest"
"Zal ik doen mam" zei ik en ze verliet de kamer. Omdat ik Alexa gecontroleerd had op Rotsan hadden we nu een blijvende connectie. Mam dacht dat het deel uitmaakte van mijn plan maar het was eigenlijk gewoon een soort spontaan toeval. Ik sloot mijn ogen en zocht naar mijn verbinding met Alexa. Ze was nog steeds in de gouverneurswoning. Er ging een vreemde tinteling door mijn hoofd en ik verbrak meteen de verbinding. Z-ze kon mij ook aanvoelen...

Pov Alexa
Ik knipperde even verward met mijn ogen en keek naar Drake, die naast me zat. Simon probeerde om de gouverneur ervan te overtuigen dat Ben de waarheid had gesproken en dat er dus echt gevaar dreigde. Wij zaten nog steeds aan de eettafel te ontbijten, al waren we beiden bijna uitgegeten.
"Wat is er?" vroeg hij met een bezorgde ondertoon en legde een hand op mijn been.
"I-ik voelde Ben..." fluisterde ik.
"I-ik zag hem... Hij is hier"
"Op Lavos?" vroeg hij en keek me met grote ogen aan.
"Nee" fluisterde ik met angst in mijn stem.
"In Firana..."

-time skip-

"Zie je wel!" riep Simon.
"Ik had gelijk!"
"Wacht, maar hij is dus echt hier in Firana?" vroeg Beth, Heathers moeder. Firana was de hoofdstad van Lavos en dus ook de plaats waar de gouverneur woonde. En rarara, hier stond ook de grootste vulkaan van het hele eiland, naast de grootste stad van het hele eiland. Vraag me niet waarom ze zo stom waren dat te doen want ik heb echt geen idee. Iets met een godin of zo, ik weet er het fijne niet van.
"Naar mijn gevoel zit hij...in de vulkaan" zei ik, zelf nog steeds wat in de war. Ben en ik hadden een onderlinge band nu, dit was zo vreemd...
"Isabelle heeft al eerder in een vulkaan gezeten, dit is niets nieuw" zei Drake.
"Als dit waar is moeten we de stad evacueren" zei Heather en keek naar haar moeder.
"Ik maak de beslissingen" zei ze streng en keek naar een bewaker.
"Maar mam er kunnen gewonden vallen! Of zelfs erger!"
Er ging een rilling door me heen toen ze zei erger. Als er iemand stierf vandaag dan zou dat onze schuld zijn. Ik greep naar het klokje en klikte het open. De wijzertjes tikten rustig verder, zoals ze dat altijd deden.
"Ze gaan het eeuwenklokje niet krijgen" zei Drake zeker en klapte het dicht in mijn hand.
"Dat beloof ik"
Ik lachte even zwakjes voordat ik weer opkeek naar Beth. Ze had orders aan de bewaker gegeven en draaide zich nu weer naar ons om.
"We gaan de gebieden het dichts bij de vulkaan ontruimen, wanneer we zeker zijn dat er gevaar dreigt zullen we de rest van de stad evacueren"
"Prima..." mompelde Heather en wandelde in de richting van Magnolia, die nu elk moment weer ging vertrekken naar het drakenkasteel.
"Nou, volgens mij word het tijd dat we Ben een bezoekje brengen" zei Simon en draaide zich naar ons om.
"Dan gaan wij met jullie mee" zei Nina en sleurde Maxim met haar mee.
"Laten we gaan dan" zei Drake en met die woorden vertrokken we naar de vulkaan.

-time skip-

"Oké, misschien was dit toch niet zo'n goed idee..." zuchtte Drake naar de zwarte rook starend.
"Jullie hebben dit toch al eerder gedaan?" vroeg Nina met haar armen gekruist.
"Ja maar toen was het geen echte rook" zei Alexa.
"Hier zit echt lava onder, dit is niet fake"
"Dus wat is het plan? Door de rook heen vliegen of...?" vroeg Maxim verward.
"Dat zou ik niet doen" zei Simon naar de rook kijkend.
"Dat is geen gewone rook, die rook bestaat volledig uit duistere energie... Als we daarin vliegen transformeren we instant"
"Jullie transformeren instant" verbeterde Drake hem.
"Oh, mister geen Duiveling, ga je er dan alleen in vliegen of wat?" vroeg Nina pist. Hm, hij had een gevoelige snaar geraakt, dat was zeker.
"Misschien is dat nog niet zo erg" zei ik stil en keek naar Simon.
"Het is niet dat we de controle over onszelf verliezen als we Duivelingen zijn of wel dan?"
"Nee, dat niet ma-"
"Dan is er dus geen probleem" zei ik en keek naar Drake.
"We moeten gewoon een ingang zien te vinden, een soort grot of zo. En als die er niet is, zoals bij de vulkaan in Leavia, dan zullen we door de rook heen moeten vliegen"
"Maar als we te ver vliegen zouden we levend verbrand kunnen worden" zei Maxim bang en keek me in de ogen.
"Dat gebeurt niet" zei ik vastberaden en keek de groep rond.
"Iedereen akkoord?"
"Jazeker leider" zei Simon en veranderde van elfenvleugels naar drakenvleugels. Hij, Drake en Nina begonnen op topsnelheid rond de vulkaan te cirkelen terwijl ik nog wat in de war achterbleef.
"L-leider?" vroeg ik stil.
"Nou ja, jij hebt het klokje, jij hebt de leiding" zei Maxim en keek naar de anderen.
"Er is een ingang aan de Oost zijde van de vulkaan!" riep Simon en wenkte ons te komen. Toen we naar binnen vlogen werden we bijna meteen begroet door een dikke laag rook en iedereen begon te kuchen en te hoesten. Toen we er eenmaal uit waren en we weer konden zien, zag ik dat Maxim en Nina volledig getransformeerd waren. Simons huid zag rood en zijn handen waren klauwen maar verder had hij niets. Mijn haar was donkerder en mijn huid vuurrood. Toen ik naar beneden keek zag ik bloed op de grond druppen en ik voelde met mijn hand onder mijn ogen. Jep, bloed.
"Z-zijn mijn ogen...?" vroeg ik stil en keek naar Drake.
"Diepe zwarte gaten waar bloed uit drupt?" maakte hij mijn zin af.
"Ja, dat kun je wel zeggen"
Ik zuchtte en ging met een hand door mijn haar.
"Nou, het ziet ernaar uit dat we zo verder gaan dan" mompelde ik en Maxim en Nina gingen al voorop, gevolgd door Simon.
"Het komt heus wel goed Alexa" zei Drake en pakte mijn hand vast. Zo wandelden we verder, al had ik hier geen goed voorgevoel over...