Unexpected Love (Y&I 2)

Chapter 3.

"ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ! ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ?" Της λεει και εκεινη δειχνει να φοβαται λιγο ομως δεν πτοειται..

"Απλα βρε Ιωνακο μου εξαιτιας της δεν εχουμε κανει κατι τοσο καιρο.. Μπαινει αναμεσα μας.." Του λεει ναζιαρικα... Και τοτε τα ματια του πετανε φωτιες..

"ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ ΝΑ ΕΙΣΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ! ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ , ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΗΚΩΣΕΙ ΧΕΡΙ ΣΕ ΚΟΠΕΛΑ , ΟΜΩΣ ΕΣΕΝΑ ΛΟΓΩ ΤΙΜΗΣ ΘΑ ΣΕ ΣΑΠΙΣΩ ΣΤΟ ΞΥΛΟ! ΑΝΤΙΛΑΒΟΥ?" Της λεει και εκεινη του γνεφει φοβισμενη...

Εγω φευγω βιαστικα εξω απο το μαγαζι... Και δεν μπορω να συγκρατησω τα δακρυα μου πλεον.. Καθομαι εκει που καθομουν και την αλλη φορα που εβρεχε και αφηνω τα δακρυα μου να τρεξουν...
Τοτε ακουω βηματα ομως δεν δινω σημασια..

"Ελπιδακι εισαι καλα? Σε χτυπησε?" Ακουω τον Ιωνα ανησυχο...

"Δεν μπορω να καταλαβω γιατι τα κανεις ολα αυτα τοσο ξαφνικα.." Του λεω και ενω δακρυα κυλουν απο τα ματια μου...

"Μικρη γιατι κλαις?" Με ρωταει και με ακουμπαει στον ωμο... Με το που με αγγιζει ενας ηλεκτρισμος διαπερναει ολο μου το κορμι..

"Α-απλα εκει που ολοι ηταν εναντιον μου. Και με μισουσαν. Και μου φερονταν απαισια. Ηρθες εσυ και μου φερεσαι καλα. Και ειναι περιεργο. Ιωνα δεν θελω να τα κανεις ολα αυτα επειδη με λυπασαι..." Του λεω και ακομα περισσοτερα δακρυα τρεχουν απο τα ματια μου...

"Βρε Ελπιδακι σε καμια περιπτωση δεν σε λυπαμαι... Απλα μου φαινεται παρα πολυ αδικο ολο αυτο.. Και δεν θελω να ξανακουσες οτι σου λεει η Αλισια σε ζηλευει.. Οχι μονο επειδη εισαι εσυ εισαι πανεμορφη αλλα εχεις αγνη ψυχη μικρη μου ,δεν σου αρεσει να βλαπτεις και να πονας τους ανθρωπους κατι σπανιο στις μερες μας.. Ετσι σε εχουν βρει και ξεσπανε πανω σου... Μην τους αφηνεις να στο κανουν αυτο..." Τα λογια του επαναλαμβανονται στο μυαλο μου...

"Ευχαριστω..." Του λεω και σκουπιζω τα δακρυα μου..

"Μην λες ευχαριστω.. Αγκαλιτσα?" Λεει και ανοιγει τα χερια του... Εγω του γνεφω και εκεινος με φυλακιζει στην ζεστη αγκαλια του... Ενας ηλεκτρισμος ξαναδιαπερναει ολο μου το σωμα.. Νιωθω ασφαλεια... Κλαιω βουβα στο στερνο του και εκεινος οταν το αντιλαμβανεται με σφιγκει ακομα περισσοτερο... Μετα απο λιγο που συνηδιτοποιω τι συμβαινει απομακρυνομαι απο την αγκαλια του..

"Πρεπει να φυγω" Του λεω και παω να φυγω..

Ιωνα pov

"Αγκαλιτσα?" Της λεω και μου γνεφει...