Unexpected Love (Y&I 2)

Chapter 6.

Μετα απο 1 εβδομαδα

Ελπιδας pov

Εχει περασει μια εβδομαδα.. Εχω βγει απο το νοσοκοκομειο, οι γονεις μου εχουν επιστρεψει Θεσσαλονικη για να τελειωσουν τις δουλειες τους...
Ο Ιωνας ειναι συνεχεια κοντα μου... Θα μπορουσα να πω πως εχουμε καλοι φιλοι..
Ομως μετα απο εκεινη τη μερα στο νοσοκομειο φερεται περιεργα.. Ειναι συχνα βυθισμενος στις σκεψεις του και πολλες φορες εχει τυχει να μη με ακουει καν οταν του μιλαω..

"Ιωνα το ξερεις πως μπορεις να μου πεις τα παντα ετσι?" Τον ρωταω και τον ξυπναω απο τον λυθαργο του...

"Το ξερω μικρη..." Μου λεει και συνεχιζει να κοιταζει το πατωμα..

"Ιωνα τι συμβαινει?" Τον ξαναρωταω... Εχω αρχησει και ανησυχω. Φοβαμαι μη του συμβαινει κατι κακο...

"Δεν συμβαινει κατι Ελπιδα" Μου απανταει με τον ιδιο αχρωμο τονο... Νιωθω τα ματια μου να υγραινουν... Καυτα δακρυα αρχιζουν να τρεχουν στο προσωπο μου.. Τι συμβαινει? Μηπως εκανα κατι?

"Ι-ωνα πες μου" Επιμενω καθως σκουπιζω τα δακρυα μου.. Τοτε επιτελους γυριζει να με κοιταξει..

"Ειι μικρη ελα εδω!" Μου λεει και με κλεινει στην αγκαλια του..

"Δεν φταις εσυ Ελπιδα μου.." Συμπληρωνει και μου χαηδευει τα μαλλια.

"Α-απλα απο εκεινη τη μερα στο νοσοκομειο φαινεσαι πολυ σκεπτικος. Εγινε κατι?" Τον ρωταω για ακομα μια φορα...

"Σσσσς ηρεμησε. Ειμαι λιγο μπερδεμενος, αυτο ειναι ολο" Με καθησυχαζει... Ποσο τελεια νιωθω στην ζεστη αγκαλια του.. Νιωθω γεματη...

Απο ενα σημειο και μετα νιωθω τα βλεφαρα μου να βαραινουν..

Ιωνα pov

"Ελπιδα πρεπει να.." Παω να της πω ομως παρατηρω πως εχει αποκοιμηθει στην αγκαλια μου.. Την παιρνω αγκαλια και την παω στο δωματιο της.. Την αφηνω απαλα στο κρεβατι της και την σκεπαζω.. Παω να φυγω ομως εκεινη με κραταει απο το χερι...

"Ελπιδακι πρεπει να παω σπιτι.." Της λεω και καθομαι διπλα της πανω στο κρεβατι χαηδευοντας της τα μαλλια..

"Ιωνα μπορεις να κοιμηθεις εδω αποψε?" Με ρωταει με μισοκλειστα ματια...

"Μικρη συγγνωμη αλλα-" Παω να της πω ομως με διακοπτει..

"Ι-ιωνα σε παρακαλω... Φοβαμαι..." Μου λεει παρακλητικα..

"Ενταξει μικρη..." Καταφερνει να με πεισει.. Την βλεπω να χαμογελαει αχνα... Βγαζω την μπλουζα μου για να ειμαι πιο ανετος... Η Ελπιδα με κοιταζει με γουρλωμενα ματια..