Αυτο το βιβλιο ειναι η συνεχεια του βιβλιου You and I (καλο θα ηταν να το διαβαζατε πριν αρχισετε αυτο γιατι θα υπαρχουν πολλα στοιχεια απο εκει).. Πλεον η ηρωιδα μας ειναι η Ελπιδα η κορη της Βιβιαν και του Αλεξ που πλεον εχει κλεισει τα 16 της χρο...
"Να μπω?" Ρωταει καθως κανει πισω τη φρατζα του αμηχανα..
"Δεν εχω και αλλη επιλογη" Ξεφυσαω και ερχεται να κατσει στο κρεβατι διπλα μου..
"Ελπιδα κοι-" Παει να μιλησει ομως εγω τον διακοπτω...
"Ιωνα... Δεν χρειαζεται να μου εξηγεις. Τα αγορια του ειδους σου ετσι κανουν. Παιζουν με τα κοριτσια και επρεπε να το ειχα καταλαβει. Για εσενα ολο αυτο ηταν απλα ενα παιχνιδι.." Τα ματια μου βουρκωνουν.. Οκευ δεν ειναι λογος αυτος να κλαψω ομως ηταν ο μονος ανθρωπος που εμπιστευτηκα απο το σχολειο. Ο μονος που ανοιχτηκα εντελως εκτως απο τον Λεων.. Και τι καταφερα? Πληγωθηκα..
"Αγαπη μου..." Μου σκουπιζει τα δακρυα...
"Ηθελα να πω πως η Αλισια με φιλησε οταν περνουσες... Δεν θα σου εκανα κατι τετοιο μικρη, ειδικα μετα απο ολα αυτα που εχεις περασει." Εγω δεν μιλαω απλα τον κοιταζω. Δεν θα μου ελεγε ψεμματα ετσι?
"Ι-ιωνα δεν ξερω..." Του λεω και πιανω το κεφαλι μου...
"Ρε μωρο μου εγινε παρεξηγηση" Πφφφ...
"Συγνωμη..." Του λεω χαμηλωνοντας το βλεμα μου..
"Γιατι ζητας συγνωμη?" Περναει μια τουφα απο τα μαλλια μου πισω απο το αυτι μου μπερδεμενος...
"Σε αμφισβητησα.." Πως το εκανα αυτο? Οκευ μπορει παλια να επαιζε με τη μια και την αλλη αλλα τωρα εχει αλλαξει..
"Δεν φταις εσυ" Με φιλαει απαλα και με αγκαλιαζει Εγω σηκωνομαι αποτομα απο την αγκαλια του και παιρνω τα δωρα του απο το κρεβατι.
"Οριστε!" Του τα δινω και καθομαι οκαδον απεναντι του.
"Ωω δεν επρεπε μωρε Ελπιδαα" Λεει και μου αφηνει ενα φιλι στο μαγουλο. Ανοιγει την σακουλα και βγαζει απ'εξω την κολονια.
"Αυτο ειναι παρα πολυ κοντα στο φυσικο σου αρωμα και σκεφτηκα πως θα ηταν τελειο κατι τετοιο.." Τωρα σιγουρα εχω γινει σαν ντοματα..
Εκεινος χαμογελαει και ψεκαζεται αμεσως με την κολωνια.. Ανοιγει και την μπλουζα και χαμογελαει...
"Μωρο μου ευχαριστω!" Λεει και με αγκαλιαζει... Ενωνει τα χειλη μας..
"Δεν κανει τιποτα.." Του χαμογελαω.
"Λοιπον μικρη. Σου πηρα κι εγω κατι!" Βγαινει λιγο εξω και φερνει μια σακουλα.
"Βρε Ιωνα.." Του λεω και εκεινος μου βαζει τον δεικτη στα χειλη για να σωπασω..
"Ανοιξε το" Μου χαμογελαει...
Ανοιγω την τσαντα και βγαζω το περιεχομενο της..
Ω θεε μου! Αυτο ειναι το φορεμα που κοιτουσα εκεινη τη μερα!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ιωνααα ειναι τελειο!" Τον αγκαλιαζω σφιχτα και του αφηνω ενα φιλι στο μαγουλο "Ευχαριστωω"
"Τι θες να κανουμε σημερα?" Με ρωταει χαμογελαστος.
"Εμμ θες να κοιμηθεις εδω σημερα? Και να παμε και καμια βολτα το απογευμα?" Του προτεινω.
"Οτι θες εσυ μωρο μου.."
"Παμε κατω?" Σηκωνομαι απο το κρεβατι.
"Αν δεν με τεμαχισει ο μπαμπας σου.." Απανταει γελωντας πνιχτα.
"Δεν θα σε τεμαχισει αγαπη μου παμε" Του λεω και προχωραω... Ομως με κραταει απο το χερι..
"Το "αγαπη μου" ακουγεται τοσο ωραια απο τα χειλη σου. Ειδικα οταν επευθυνεσαι σε εμενα...Να μου το λες πιο συχνα" Τωρα εχω γινει σιγουρα σαν ντοματα! Εγω κοιταζω το πατωμα για να κρυφτω λιγακι..
"Κοκκινησες" Διαπιστωνει και περναει το χερι του στο σβερκο μου για να τον κοιταζω..Χαμογελαει...
Καντε 🌟 αν σας αρεσε και 💬 για να πειτε τη γνωμη σας. Kisses😙
