Unexpected Love (Y&I 2)

Chapter 28

"Εισαι ενας θησαυρος μικρη..."

"Μωρο μου σαγαπαω πολυ.."

"Ψυχη μου"

"Εισαι ολη μου η ζωη"

"Μικρη μου"

"Μωρο μου θελω να εισαι απολυτα σιγουρη γι αυτο"

"Αγαπη μου"

Χαηδευει το σωμα μου κανοντας με να χαλαρωσω... Δεν με αγγιζει χυδαια σε καμια περιπτωση.. Απλα με ακουμπαει με εναν τροπο που μονο εκεινος γνωριζει, κανοντας με να χαλαρωσω..

"Μωρο μου"

Ενωνει τα χειλη μας απαλα..

"Καρδουλα μου"

Με φιλαει στα μαλλια κλεινοντας με στην αγκαλια του..

"Σε λατρευω"

Στιγμες μας ερχονται στο κεφαλι μου...

Το βλεμα του.. Τοσο αδειο... Με κοιταζει με μισος. Αλλα κι αυτος δεν πηδηχτηκε με την Αλισια? Ποναω γαμωτο. Δεν μπορω να φωναξω... Ιωνα αγαπη μου δες τον πονο στα ματια μου.. Δεν τον βλεπει. Φωναζει μανιωδως...

"Μαμα που ειναι ο μπαμπας?"

"Πως ηταν ο μπαμπας?"

"Μαμα θα γνωρισω ποτε τον μπαμπα μου?"

"Εφυγε γιατι δεν με αγαπα?"

Με κοιταζει κενος... Το βλεμα του δεν δειχνει κανενα απολυτος συναισθημα..

Νιωθω εναν πονο στο στηθος. Ακουμπαω το χερι μου στην πληγη.. Αιματα. Ενα γελιο ακουγεται στο βαθος.. Ο χωρος μικραινει και σιγα σιγα αιμα εμφανιζεται απο παντου. Το δερμα μου λιωνει. Κλαματα μωρου και γελια ακουγονται..

Ανοιγω αποτομα τα ματια μου. Κρυος υδρωτας με λουζει. Αγγιζω το στερνο μου.. Δεν υπαρχουν αιματα.. Δακρυα κυλανε αργα απο το προσωπο μου... Μου ερχεται να ξερασω... Τρεχω στο μπανιο... Τα βγαζω ολα.. Νοιωθω κατι παγωμενο στην πλατη μου... Επιχειρω να γυρησω ομως μια κρυα λεπιδα εισχωρει στην κοιλια μου.. Ενα τσουξιμο διαπερνα ολο μου το σωμα..

Ιωνα p.o.v

Ακομα μια νυχτα που δεν κοιμαμαι. Χτυπαει το γαμημενο κουδουνι.. Ανοιγω και βλεπω τον Τεο λαχανιασμενο..

"ΜΑΛΑΚΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΠΑΤΗΣΕ"

"Τι?"

[...]

Τρεχω στον δρομο σαν τρελος. Τη βιασαν, την κοροιδεψαν, ηταν στημενο, της ειπαν πως την κερατωσα γαμωτο εχω κακο προαισθημα... Φτανω στο διαμερισμα της. Η πορτα ειναι ανοιχτη.. Μπαινω μεσα και αυτο το κακο προαισθημα συνεχιζει να καιει με μανια ολο μου το στηθος...

"ΕΛΠΙΔΑ!" Φωναζω ομως απαντηση δεν παιρνω. Ψαχνω σε ολο το σπιτι ομως πουθενα... Στο μπανιο.. Ανοιγω την πορτα του μπανιου (κρακ💔)...

"ΓΑΜΩΤΟ ΕΛΠΙΔΑ" Πεφτω στα γονατα διπλα της... Τα ματια της ειναι μισοκλειστα... Αιματα παντου..

"Ψυχη μου μιλα μου... Ποιος σου το εκανε αυτο?" Εκεινη διπλωνεται...

"Ι-ιωνα δ-δεν θ-ελω ν-να π-πεθαν-ω" Μου λεει μεσα στους λυγμους της..

"Δεν θα πεθανεις αγαπη μου" Καλω ενα ασθενοφορο οσο πιο γρηγορα μπορω... Καθομαι διπλα της μεχρι να ερθει το ασθενοφορο.. "Μην κλεισεις τα ματια σου.."

"Δ-δεν μπορω"..

"Μωρο μου κοιτα με στα ματια" Κανει αυτο που της λεω...

"Γ-γιατι δ-δεν με α-αφησες ν-να σ-σου ε-εξηγησω" Μου λεει και της ξεφευγει ενας λυγμος...

"Συγγνωμη" Την φιλαω στο μετωπο...

"Ι-ιωνα τ-το παιδι.." Τα ματια της κλεινουν...

Καντε 🌟 αν σας αρεσε και 💬 για να πειτε τη γνωμη σας.

Kisses😚