Αυτο το βιβλιο ειναι η συνεχεια του βιβλιου You and I (καλο θα ηταν να το διαβαζατε πριν αρχισετε αυτο γιατι θα υπαρχουν πολλα στοιχεια απο εκει).. Πλεον η ηρωιδα μας ειναι η Ελπιδα η κορη της Βιβιαν και του Αλεξ που πλεον εχει κλεισει τα 16 της χρο...
"Μικρη ντυσου! Θα παμε βολτα.." Μου ανακοινωνει ο Ιωνας και σηκωνεται αποτομα απο το κρεβατι. Εγω ανοιγω την ντουλαπα μου και βγαζω αυτα:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Κανω το μαλλι μου μια χαλαρη πλεξουδα, αρπαζω το κινητο μου και πηγαινω στο σαλονι..
"Ετοιμη!" Λεω και ο Ιωνας με τραβαει απο το χερι..
Με βοηθαει να ανεβω στη μηχανη και τυλιγω τα χερια μου στη μεση του. Μετα απο κανενα μισαωρο φτανουμε σε ενα βουνο... Βουνο. Εγω γκρεμο θα το χαρακτηριζα.. Απο εκει φαινεται ολοκληρη η Αθηνα... Ο Ιωνας προχωραει και καθεται στην ακρη με αποτελεσμα τα ποδια του να κρεμονται στο κενο...
"Ελα εδω μικρη" Μου λεει και μου δινει το χερι του.. Ομως δισταζω.. Ενταξει η θεα ειναι υπεροχη αλλα φοβαμαι να κατσω τοσο ακρη..
"Ιωνα φοβαμαι.." Του λεω ειλικρινα.
"Μη φοβασαι" Για καποια λογο αυτο σε συνδιασμο με το ζεστο γεματο σιγουρια βλεμα του με εκανε να ξεχασω το φοβο μου και να κατσω διπλα του στο χειλος του γκρεμου..
Καθομαστε μαζι και κοιταζουμε τη θεα. Εγω σκεφτομαι εκεινον.. Μερικες φορες γυρναω και του ριχνω κλεφτες ματιες... Ειναι πολυ ομορφος αυτη τη στιγμη.. Ο κρυος αερας πεφτει στα μαλλια του και τα ανακατευει.. Κοιταζει το κενο με ενα περιεργο βλεμα... Θελω να μαθω τοσο πολυ τι σκεφτεται αυτη τη στιγμη...
"Ιωνα?" Τον ξυπναω απο τον λυθαργο του..
"Ναι?" Γυριζει να με κοιταξει...
"Τι σκεφτεσαι?" Τον ρωταω και γελαω πνιχτα...
"Τιποτα μικρη" Μου απανταει ομως δεν με πειθει...
"Δεν με πειθεις.." Του λεω κιαι αυτος με κοιταζει στα ματια..
"Θες οντως να ακουσεις?" Με ρωταει προειδοποιητικα..
"Ιωνα φυσικα και θελω..." Του απανταω και εκεινος με πλησιαζει ακουμπωντας το χερι του στο σβερκο μου..
