Unexpected Love (Y&I 2)

Chapter 11.

Με τα χιλια ζορια κατεβηκαμε κατω... Περνωντας απο την κουζινα ειδαμε τους γονεις μου να μαγειρευουνε παρεα.. Η μαμα ηταν στον παγκο και κατι εκοβε και ο μπαμπας την ειχε αγκαλιασει απο πισω και της εδινε πεταχτα φιλακια στον λαιμο..

Αλεξ pov

"Ρε αγαπη μου μη τσιτωνεσαι τοσο. Νεα παιδια ειναι!" Μου λεει η Βιβιαν...

"Κι εμεις νεα παιδια ειμασταν!" Της απανταω.. Πωω τι κανουν πανω τοση ωρα! Σηκωνομαι ορθιος και ξεκιναω να περπαταω προς τη σκαλα..

"ΜΗΝ ΤΟΛΜΙΣΕΙΣ!" Με προειδοποιει η Βιβιαν..

"Ελα να με βοηθησεις να μαγειρεψω, για να ξεχαστεις κι ολας!" Με τραβαει απο το χερι προς την κουζινα.

"Καλα καλα!" Καταφερνει να με πεισει..

Μου δενει μια γαλαζια ποδια και προσπαθει να δεσει την δικη της..
Δυσκολευεται ομως.. Χαμογελαω και την πλησιαζω. Της δενω την ποδια γυρω απο τον λαιμο και της αφηνω ενα φιλι...
Εκεινη γυρναει και με κοιταζει στα ματια. Μου δινει κι αυτη ενα φιλι στα χειλη..

"Ελα να με βοηθησειςςς" Βγαζει κατι λαχανικα απο το ψυγειο και ξεκιναει να τα κοβει.. Τυλιγω τα χερια μου στη μεση της και της δινω πεταχτα φιλακια στον λαιμο... Εκεινη γελαει..

"Γαργαλιεμαιι" Μου λεει γελωντας και ανασηκωνει τους ωμους της... Αφηνει το μαχαιρι στην ακρη, φευγει απο την αγκαλια μου και πιανει μια κατσαρολα..

"Ειναι αναγκη να μαγειρεψειςς?" Την ρωταω και την αγκαλιαζω κοιταζοντας την πονηρα..

"Εχεις ορεξουλες?" Με κοιταζει κι αυτη με το ιδιο βλεμα..

"Ε να μην εχω ρε μωρο μου?" Της λεω και της χαηδευω τα μαλλια..

"Βρε αγαπη μου ειναι εδω η Ελπιδα και εχει και παρεα" Μου λεει καθως μου χαηδευει το χερι..

"Θες να παμε πουθενα για το βραδυ?"

"Μμμ ενταξει"

Ελπιδας pov

Εδω και ωρα καθομαστε και κρυφακουμε.. Ειναι τοσο τελειο να εχεις νεους γονεις..
Περπαταμε προς το σαλονι αθορυβα και καθομαστε στον καναπε..
Τοτε γυρναει και μας κοιταζει η μαμα..

"ΑΑΑ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΕΙΣΤΕ ΕΔΩ?" Λεει τρομαγμενη ενω ο μπαμπας χασκογελαει..

"Οχι πολλη!" Λεω χαλαρη...

"Ελπιδα μου συγνωμη αλλα οπως ακουσες θα λειπουμε το βραδυ." Μου λεει ο μπαμπας γελωντας πνιχτα..