Chapter thirteen
Ara's POV
Kakauwi lang namin kahapon galing Korea tapos ngayon balik trabaho na ulit kame!
Napaaga nga yata ang pasok ko ngayon kase 3pm palang at kanina pang 9am ako nandito...mamaya pang 5pm ang klase ko.>_<
Nakakainip kase wala man lang akong makausap. Nagmamadali kasing umalis si Kath kanina at hindi ko alam kung saan ang punta niya. Di pa nga din siya bumabalik hanggang ngayon e. Samantalang kaninang umaga pa siya umalis.
Si yhan naman, ayun naglalandian sila ni Jake! Ayoko namang istorbohin sila, nakakahiya naman sakanila! Baka masabihan pa akong panira ng moment!
Lalabas na nga lang ako! Magpapahangin nalang ako sa may school garden.=__=
"Good afternoon, ma'am." bati sakin nung mga estudyanteng nakakasalubong ko. Tinatanguhan ko nalang sila. Tinatamad nakong i greet back sila.
May mga ilang students naman ang nagpipicnic sa may garden. Gawin ba naman picnic groun ang school? Psh!
Umupo nalang ako sa may bench sa tabi nung isang puno. Buti pa dito nakakapag-relax ako kahit papano.
Pumikit muna ako at susubukan kong matulog. Baka sakaling pag-gising ko ay time na para sa klase ko.
Napapitlag ako and my eyes shot open wide when someone kissed me! Walangya! Kahit smack lang yun ninakawan pa rin ako ng halik!
Ready nako para sipain kung sino man yung gumawa nun pero in contrary bigla nalang namula ang mukha ko nung makita ko si Ian na sobrang lapit ng mukha niya saken. Siya pala yun.>_<
"You're blushing." he said then grinned. Jusme! Bakit ba ganito tong lalaking to? Pero bakit ako naman kinikilig?
"L-Lumayo ka nga!" tinulak ko siya palayo kase mahirap na baka may makakita pang ibang students samen at mareport pa kame considering na studyante ko pa siya.
"Tsk. You're really a tigress when it comes to me, aren't you?." he hissed at umupo sa tabi ko.
Nagtaka naman ako nang bigla niya akong pausugin sa dulo ng bench. Ayaw ba niya akong katabe? Naligo naman ako ah!
"Bakit ba?!" I hufff. Malapit na kasi akong mahulog!
He didn't answer me instead bigla nalang siyang humiga sa lap ko!
"H-Hoy! A-anong ginagawa mo?" I don't know why I'm stammering!
"Keep quiet...I'll sleep." he said habang nakapikit.
Ang haba pala ng pilik mata niya? At ang kinis pa ng mukha niya! Saan kaya pinaglihi ni Mrs. Enriquez to? Sabagay, maganda naman si Mrs. Enriquez kaya malamang gwapo din ang anak niya.
Pero teka lang! Baka may makakita talaga samen at kung ano pa ang isipin nila! Ayokong ma-issue at mawalan ng trabaho no!
"Tumayo ka nga dyan! Baka may makakita saten!" suway ko sakanya at pilit na iniaangat ang ulo niya pero ayaw talaga niyang tumayo!
"Hayaan mo sila. Why do you always care on what other people will say?" he said with an annoyed tone.
I sighed in defeat. Hindi naman kasi siya makiking kahit ano pang sabihin ko. I hate to admit it pero hindi talaga ako mananalo pagdating sakanya.
Buti nalang kami nalang dalawa dito sa garden, umalis na kasi yung ibang mga students kanina dito. Class hours na siguro nila.
Hindi ko naman maiwasang hindi maguilty kase feeling ko pinagtataksilan ko si Min kase hinahayaan ko si Ian na gawin ang mga bagay na to saken.
BINABASA MO ANG
Battle for Love
General FictionHow far can you go in the BATTLE called LOVE? Who will lose? Who will win? Will you fight? or Will you run? The decision is yours...