Battle for Love

Chapter nineteen

Chapter nineteen

Ara's POV

Kanina ko pa tinititigan ni Ian habang tulog siya. Medyo naiilang pa nga ako kase nakayakap pa rin siya saken hanggang ngayon.>///<

I run my index finger from his eyes to his nose...and to his lips. Ang pula naman ng lips niya, pwedi kaya siyang halikan?@.@

Nagulat naman ako ng bigla niyang hawakan yung kamay ko na nasa mukha pa niya! Nahuli niya ako! Nakakahiya.>_<

"What are you doing?" he asked huskily. Bedroom voice eh?

"N-Nothing. May dumi ka sa mukha, tinangal ko lang." palusot ko. Wala akong balak umamin na pinagnanasaan ko siya habang tulog no!

"Okay." sagot niya at pumikit ulit.

Tutulugan niya ulit ako? Aish! Hindi pwede! Oras na kaya! Kailangan ko ng bumaba! Pero paano ako makakaalis kung nakayakap siya saken?

Napatingala naman ako nang maalala ko yung narinig kong pag-uusap nila dati ni Kath. Yung sa pastry shop sa Korea?

"Ian?" tawag ko sakanya."Tuloy pa ba yung plano mong saktan ako?"

Matagal ko ng gustong itanong yun sakanya. What if I already fall for him...but he's just playing with my feelings? Makakaya ko bang tanggapin yun?

I heard him chuckled and pressed his lips in my left cheek, "The truth is, I totally forgot about that."

Napangiti naman ako dahil doon. I don't have to worry anymore, do I?

***

Lumabas muna ako sa kwarto para pumunta sa kusina. Kami kasi ni Kath ang naka-assign na magluto ngayon. Hindi ko nga lang alam kung may magagawa kaming matino.=__=

Pagbukas ko naman ng pinto ay sakto namang palabas din si Kuya Zac. I want to approach him pero hindi naman niya ako papansinin kaya mas mabuti siguro kung wag nalang.

"Can we talk?"

Napalingon naman ako sakanya ng bigla siyang magsalita. He wants to talk to me? May sakit ba siya? I mean, he hates me right? So, why would he wants to talk to me right now?

Tumango naman ako at sinundan siya. Sa may tapat ng dagat naman kami napunta. Ang tahimik kase parang wala sa amin ang gustong maunang magsalita. Wala naman kasi akong gustong sabihin sakanya.=__=

"I'm sorry." pagbasag niya sa katahimikan. Hindi naman ako makapaniwalang napatingin sakanya. Did I heard it right? He said sorry to me?

Tumingala naman siya to avoid my gaze. Naiilang siguro siya.

"I'm sorry for all the pains that I've caused you." sabi ulit niya. Grabe! Nangyayari ba talaga to? Hindi ko inexpect na darating ang araw na to.

"O-Okay na yun." sagot ko and smiled at him. Antagal ko kayang pinangarap na mapatawad ako ni kuya sa kung ano man ang nagawa ko sakanya.

"Thank you." sagot niya at niyakap ako. Masaya ako kase bati nakami ng kuya ko. Do you think I can open up with him?

Humiwalay naman siya and a playful smile form his lips. Jusme! Ano naman kayang iniisip nito?>_<

"So? Kumusta nakayo ni Min?" tanong niya. Napayuko naman ako kase hindi ko alam ang isasagot ko.

Nakita ko namang napakamot siya sa batok niya, "I think I shouldn't have ask that."

"Naguguluhan ako." pag-amin ko sakanya. Siguro nga kailangan kong mag open-up sakanya...baka matulungan niya ako diba?

Nakatingin lang siya saken at hinihintay ang kasunod kong sasabihin. Bigla yata akong nakaramdam ng hiya?>_<