Chapter thirty one
Ara's POV
I looked at myself in the mirror. Hindi ko akalaing magsusuot ako ng ganitong klaseng damit. I feel like it really shows too much of my skin. Hay! What still can I do? Pumayag ako na ganitong design ng damit ang gawin nila kaya hindi nako dapat magreklamo.
Napalingon ako sa pinto when I heard someone knock.
"Yah! Ara! Min is already waiting for you!" narinig kong sigaw ni kuya mula sa labas.
"Yeah. I'll be there in a minute!" sagot ko. Sinuot ko na yung sapatos ko para kaagad nakong makalabas.
Ngayon na kasi yung party. I asked Min to escort me kaya nandito siya ngayon. Ang alam ko ay pupunta din si kuya. Ewan ko nga din kung bakit siya nasa guess list eh.=__=
Lumabas nako at bumaba na papunta sa sala. Nakita ko na sina kuya at Min na nakaupo sa may sofa. They both look good on their suit.
"Hey!" bati ko sakanila wearing a big smile on my face. I really feel happy today. Maybe because, alam kong ngayon na ang uwi ni Ian. And yeah, pati si Kath and I heard sumabay din sakanila si Yhan. I miss the three of them kaya excited nakong makita sila. Pero, kung di pa nadulas si Shella nung isang araw ay di ko malalaman na isa talagang welcome party yung magaganap at hindi engagement party nila.-.-
Nawala naman ang ngiti sa labi ko at bigla akong na-concious nung makita ko yung dalawa na nakatingin ng kunot-noo sa damit ko. "Is there a problem? Pangit ba?"
"Why the hell are you wearing that kind of dress?!" tanong ni Kuya at hindi pa rin nawawala ang masamang tingin niya sa damit ko.
"What's wrong with this dress? Maganda nama--"
"Change.it." putol ni Min sa sinasabi ko.
Napasimangot nalang ako dahil sa reaksyon nila. Nakakabadtrip naman sila e! Ano bang problema sa suot ko?! Sa tingin ko naman, bagay naman saken!
Pinili kong wag nalang silang pansinin at padabog nakong naglakad papunta sa pinto. Why would I change it? Dahil lang sinabi nila? Tss.
Bubuksan ko na sana yung pinto pero may bigla nalang humawak sa kamay ko na nakahawak sa doorknob.
"You're really stuborn, aren't you?" sabi ni Min at inialis ang kamay ko sa doorknob.
I rolled eyes to him. "You bet." I said and crossed arms.
Napakunot naman ako ng noo nang bigla niyang hubarin ang coat niya. Pero ang hindi ko inaasahan ay ang sumunod niyang ginawa. I immediately flush red nung ipinatong niya yung coat sa balikat ko, "I don't like you revealing too much skin infront of many people." he whispered at nauna ng lumabas.
Narinig ko naman ang pagtawa ni Kuya kaya napalingon ako sakanya. I shot him a deadly look para patigilan siya.
Binuksan ko na rin ulit yung pinto at lumabas na, leaving him alone. =__= Mukhang wala naman siyang balak sumabay sa amin kaya mas mabuti pang iwanan ko na siya kaysa pagtawanan pa niya ako.
"Next time, try to hide your face when you're blushing!" narinig ko pang sigaw niya at tumawa ulit.
"Aish!" I hissed at tuloy-tuloy ng pumasok sa kotse ni Min.
Padabog ko ring sinarado ang pinto ng kotse kaya napatingin siya saglit saken. Wala naman siyang sinabe at tumingin na ulit siya sa manibela. Inistart na rin niya yung engine.
"Are you pissed?" tanong ko pero wala akong nakuhang sagot. Tuloy-tuloy lang siya sa pagd'drive.
Hindi ko maiwasang hindi mapairap dahil sa ginawa niyang pangs'snob. Letse! Not in my entire life na may sumubok hindi mamansin saken. Well, except Ian. Lagi naman akong hindi pinapansin nun pag galit siya o kaya may ayaw siya.
BINABASA MO ANG
Battle for Love
General FictionHow far can you go in the BATTLE called LOVE? Who will lose? Who will win? Will you fight? or Will you run? The decision is yours...