Chapter twenty two
Ara's POV
Napamulat ako nang may may marinig akong footsteps sa labas ng kwarto namin ni Ian. Nakatulog kasi ako kaninang hapon at ngayon lang ako nagigising and now, madilim na. Napasarap yata ang tulog ko. Tumayo naman ako to check kung sino yung kanina pa palakad-lakad sa labas ng kwarto. Binuksan ko rin muna yung ilaw since madilim na nga.
"Ian?" tawag ko pero walang sumagot. Shemay! Wala nga pala sina Ian kase nagpaalam siya kanina na may pupuntahan silang party!
Binuksan ko naman ang pinto at halos magsitayuan ang lahat ng balahibo ko nang makita kong wala naman tao. Jusme! Minumulto naba ako? (ノдヽ)
Kahit sobrang natatakot ako ay nilakasan ko pa rin ang loob ko para lumabas. Pupunta ako sa kwarto ng iba! Ayokong maiwan mag-isa sa kwarto ko no!
Napahawak ako sa magkabilang braso ko kase parang lumamig bigla ang hangin. Sheez! diba ganitong-ganito ang nangyayare pag may lalabas na multo sa horror movies? (/。\) Nakuu! Wag naman sana akong takutin ng multo!
Binuksan ko muna ang phone ko kase ang dilim talaga sa Cabin. Kakatok na sana ako sa kwarto nila Kath pero may nakita akong note sa pinto.
'We're out for a party.'
Jeez! Wala din pala sila!>_<
Agad nakong tumakbo sa kwarto nila Kuya at El pero wala ding tao! My Ghad! Feeling ko may sumusunod sa likod ko.
I tried to knock sa kwarto nila Shella pero wala din sila! Wala din naman si Yhan kase nakita ko silang magkasama ni Jake kanina.
Jusmiyo! Don't tell me, ako lang mag-isa sa Cabin na to ngayon? O.o
Para naman akong tinakasan ng dugo nang marinig ko ulit yung footstep na papalapit na saken. I ran as fast as I could dahil na rin sa sobrang takot. Halos madapa-dapa na nga ako eh! Wala na rin akong pakialam sa mga natitisod ko. Shet! Bakit ba nila ako iniwan ng mag-isa dito?!
Nakaginga naman ako ng konte nung makalabas nako ng Cabin. Buti naman dito at may maliwanag ng konte. Hindi ko pa rin naman maiwasang hindi mapatingin sa likuran ko kase baka nasundan pako nung multo! Shocks! I didn't expect na pweding maging ganito ka'creepy ang lugar na to!
"Ay Pesteng multo!" sigaw ko nang mapatid ako sa isang sanga. Hindi naman ako tuluyang natumba kase may nakasalo saken.
Bigla namang bumilis ang tibok ng puso nang makita ko kung sino ang nakasalo saken. (!o~o!)
"Mi-Min?" nauutal na sabi ko. Hawak niya ko sa may bewang since napabend nga ako nung matisod ako.>///<
"Ikaw kase kung saan-saan ka pa tumitingin...eh nandito lang naman ako." sabi niya at itinayo ako ng maayos. Pakiramdam ko tuloy napunta lahat ng dugo ko sa katawan sa mukha ko!
"H-Ha?" yun lang ang nakaya kong sabihin. Para kasing nawalan nako ng words na sasabihin.
I can feel my heart pounds fast when he suddenly smiles. Bakit ganito? Diba naamin ko na sa sarili ko na si Ian ang mahal ko? Pero bakit ganito pa rin ang epekto ni Min saken?
"Gusto mo bang maglakad-lakad muna?" yaya niya ng nakangiti pa rin. Ako lang ba o parang may nagbago talaga sa ngiti niya?
Tumango naman ako kahit feeling ko ang sama-sama ko kase nagagawa ko pa ring sumama sakanya ng ganito kahit alam ko sa sarili ko na may iba nakong mahal.
"Nasaan yung iba?" I managed to ask. Kailangan ko kasing mag-open ng kahit na anong topic para lang hindi ako makaramdam ng awkwardness.
"Market..I think." sagot naman niya at binagalan ng konte ang lakad niya...para narin magkasabay kame. Nauuna kasi siyang maglakad kanina.
BINABASA MO ANG
Battle for Love
General FictionHow far can you go in the BATTLE called LOVE? Who will lose? Who will win? Will you fight? or Will you run? The decision is yours...