Bir Bordo Bereli Hikayesi

Bu O !

~ Asenanın ağzından ~
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım . Bütün vücudum delice ağrıyordu. Etrafa göz gezdirdim. Kimse yoktu , sağ tarafta bir cam vardı. Zorda olsa kafamı hafifçe kaldırıp dışarı baktım. Abim ve annem... Annem gözleri ( ağlamaktan olucak ) mosmor olmuş şekilde uyuyakalmıştı , abim ise dizlerinin üstüne yere çömelmiş gözleri kıpkırmızı yere bakıyordu. O an abim başını kaldırdı . Beni görünce  32 diş gülmeye başladı bende ona gülümsedim. Annem kalkınca cama doğru geldi bir taraftan ağlıyor bir taraftan da gülümsüyordu . Aklıma o an gülümse annem şarkısı geldi. Şehit şarkısıydı. Çok severdim küçükken dinleyip dinleyip ağlar bir yandanda şehit olma hayalleri kurardım.

Arkadaşlar burda youtubeden Murat başaran gülümse annem şarkısını açabilirsiniz . Dinleyin derim ;-)
O sırada içeriye doktor girdi.
- Ooo ! Asena hanım uyanmışız .
Gülümsedim. Konuşmaya mecalim yoktu . Kelimeler boğazımda düğümleniyordu.
- Konuşmamanız normal . Ses tellerinizde zedelenme var ,çok zorlamayın yakında iyileşir. Eee ! Uyandığınıza göre sizi normal odaya alabiliriz .
Tekrardan gülümsedim.
××××××××××××××××××××××××××××××××
~ Alparslan 'ın ağzından ~
Bugün hastanede yatmadığım ilk günümdü Asenanın durumunu çok merak ediyorum. Bugün Hilal de kalmıştım. Ona Hakan dan ilişkilerinden bahsetmedim ama bir iki kez ağzını aradım o da utancından mıdır gururundan mıdır bilmem konuyu hep değiştirmişti. Bende çok fazla üstelememiştim. Hilalle aramda kuzen ilişkisi değilde abi kardeş ilişkisi vardı. O sırada içeri hilal girdi.
- Günaydın Alparslan abi .
- Günaydın çirkin uykucu.
Gülmeye başlayınca bana ölümcül bakışlar atıyordu.
- Off ! Abi ya !
- Tamam tamam! Hadi kahvaltı yapalım.
- Yalnız abi benim kahvaltım öyle normalde çok iyi olmuyo bir sandiviç bir yumurta yiyip çıkıyorum. Ama sana hazırlayabilirim.
- Yok canım ! Bizde askeriyede kral kahvaltısı yapmıyoruz . En iyisi iki omlet hadi !
- Tamam .Hemen !
Gülümsedim . O mutfağa gidince bende evi incelemeye başladım. Evi çok büyük çok güzeldi. Eee! Alparslan kız savcı olucak o kadar.
- Omletler hazırr.

Omletlerimizi yedikten sonra:
- Abi sizin bu bombalı saldırıya ben bakıyorum. Kışlayı gördüm de bide şu Asena askeri görmem lazım.
- Tamam canım . Ben de hastaneye gidicem zaten . Beraber gideriz.
- Olur ben hazırlanıyım.
Dedi ve odasına gitti bende üstüme asker yeşili bir tişört bir de kot pantolon giydim. O sırada telefonum çaldı.  Genel kurmay Başkanlığından Yavuz komutan arıyordu.
- Buyrun komutanım.
- Alparslanım ne yaptınız askerleri falan?
- Askerleri evlerine gönderdim bende kuzenimde kalıyorum komutanım.
- İyi sizin yeni kışla belli oldu daha büyük bu daha iyi.
- Tamam komutanım.
- Ha ! Bu arada yaralı komutanın durumu ne ?
- Bende onu öğrenmek için hastaneye gidiyorum komutanım en son yoğun bakımdaydı.
- Tamam Alparslanım hadi baybay.
- İyi günler komutanım.
O sırada içeri Hilal girdi.

Gerçekten çok güzel olmuştu. Çok güzel giyiniyordu. Böyle bir kız bizim Hakana nasıl yâr oldu anlamıyorum.

Hilalin arabasıyla hastaneye koyulduk.

Hastaneye girince . Yoğun bakımda yoktu. Çok sevindim .Ölüm tehlikesi bitmişti Allahım çok şükür.

××××××××××××××××××××××××××××××××
~ Asena ' ın ağzından ~
Annem aşağıya inmişti . Abim koltukta telefonuyla oynuyordu. Sıkılmıştım.
- Oohoo ! Adamın kardeşi ölümlerden dönmüş o hâla oyun oynuyo.
- Ya ! Asena senin yüzünden öldüm.
- Yo ! Osono sonon yozondon oldom.
Bana limon yemiş gibi bakıyodu. Gülmeye başladım.
- Bir kızım bak gülme iki bidaha benimle öyle konuşma.
- bodoho bonomlo oylo konoşmo.
- Öylemi Asena hanım.
- Öyle Alper bey .
Bi anda telefonun masaya koyup yanıma geldi bir yandan karnımı gıdıklıyo, bir yandan yüzümü sıkıyodu.

O sırada içeriye Alparslanla bir kız girdi.
Aklımda iki soru vardı.
Bir Kız kimdi ?
İki Alparslan niye bu kadar sinirli bakıyordu ?

Abim Alparslana sinirle bakıp telefonunu alıp dışarı çıktı. Sonra Alparslan koltuğa oturdu. Kız yanıma geldi.
- Merhaba ben Hilal savcı Hilal.
Kız çok tatlıydı ve  aynı zamanda hanımdı.
- Merhaba bende Asena Hilal hanım.
- Hanıma gerek yok Hilal yeter.
- Peki Hilal.
- Sana sorular sorucağım olayla ilgili.

Bir kaç sorudan sonra Alparslana baktım hâla sinirliydi ama yumuşamıştı biraz . Onu takmıcaktım. Hıh! Kimse beni timimden hayallerimden ayıramaz.

Sonra Hilal Alparslana dönüp.
- Hadi Alparslan abi gidelim.
Şaşırmış bir şekilde
- Siz kardeş misiniz ?
- Hayır Asena Alparslan benim kuzenim.
- Vay be ! Bu arada tanıştığımıza çok sevindim Hilal.
- Bende bir ara yine görüşelim.
- Olurr !
Tam giderlerken haberlerde bir adamdan bahsediliyordu. Terörist başkan Apo. Adamın resmini görünce bir anda kaynar sular başımdan döküldü.
Bu o !