Bir Bordo Bereli Hikayesi

Öğret bana

~ Asena ' ın ağzından ~
Dayanamadım Kusayı aldım kucağıma. Ellerimle göz yaşlarını sildikten sonra kendi gözlerimi de sildim.
- Aa! Kusay erkek adam ağlar mı ?
Gülümseyerek.
- Ağlamaz mı ?
- Ağlamaz tabi , hem bak baban senin ağladığını görürse o daha çok üzülür.
Bana bakıp gülümsedi .
- O zaman babam mutlu olsun.
Daha çok güldü.
- Ha şöyle ! Bide sakın üzülme baban için çünkü babam olduğu yerde çok mutlu.
Gözlerini pörtletip bana baktı.
- Hımm ! Tamam o zaman.
Ona bakıp kahkaha attım. Bu çocuk çok tatlıydı.
- Tamam o zaman bir çikolatayı hakettin o zaman.
- Olley o zaman.
Sonra onu kucağımdan hiç indirmeden yavaş adımlarla hastanenin kantinine gittim.
××××××××××××××××××××××××××××××××
Kusay aldığım çikolatalı gofretin bir tanesini iştahla yerken bende onu izliyordum. Bu çocuk çok tatlı ve sevimliydi. Sonra kafasını kaldırıp bana baktı.
- Çok yakışıklıyım demi ?
Güldüm. Tatlı olduğu kadar da egosu vardı beyimizin. Sevimli canavar...
- Evet çok yakışıklısın.
- Aynı babam.
O an bir damla düştü yanağıma... Sonra bir tane daha...

Kusay geldi ve kucağıma oturdu. O minik elleriyle gözlerimi ve yanaklarımı sildi.
- Hani ağlayınca babam üzülüyordu sende ağlama.
Bu çocuk beni her seferinde nasıl güldürüyordu ya.
- Tamam o zaman sevimli canavar.
Sonra masaya dönüp çikolatasını aldı.
- Çikolatamı seninle paylaşabilirim Asena. Hem çikolata insanlara mutluluk veriyormuş biliyor musun ?
- Yaa öyle mi ? (Burnunu sıktım) sen nerden biliyorsun bunu bakalım ?
- Ba..babam öğretmişti...
××××××××××××××××××××××××××××××××
~ Alparslan 'ın ağzından ~
Bahçede oturan Asenayı görünce iki çay alıp yanına gittim. Bir ağacın altında masumca oturmuş ileri bakıyordu. Yanına gidip hiç bir şey söylemeden oturdum. Kafasını çevirip baktı ama hiç bir şey söylemedi.
Ben de tam onun baktığı yere bakıcaktım ki.
- Komutanım öğret bana !
Şaşkın gözlerle ona bakarken
- Bana askerinin arkasından ağlamamayı senin gibi dimdik durmayı öğret !
Ne dicemi bilmeden döküldü bu kelimeler ağzımdan...
- Sana şehit arkasından ağlamamayı öğretemem çünkü bunu bende daha öğrenemedim. Ama dimdik durmak...
Onların mutlu olduklarını, hayallerini kavuştuklarını düşününce dimdik durabiliyor insan...
Ben yere bakarken hayretle bana baktı. Sonra oda yere baktı.
- Belki de...
Ona baktım.
- Belki de babamdır sebebi.
- Baban mı ?
- Belki de komutanım babam yüzünden. Komutanım ben babamı hiç unutamadım. Onu çok özlüyorum.

Diyecek söz yoktu... Ne diyebilir di ki insan...
Sonra Asena gözlerini yumup ağzını açtı...
Murat boz \ özledim
Dışarıdan gördüğün gibi değilim
Bir kez olsun buradan bakmadın
Üzüldüm zannediyorsan şunu bil
Canım yandı geçti çok yakmadın

Yaz gelir içimi sarar aynı telaşlar
Kim bilir belki de bir aşk başlar
Dalgalanır deniz ne çıkar Durur yavaşlar
Kim bilir belki de bir aşk başlar

Ben özledim galiba seni
Bu yüzden bu kadar sitemlerim
Sen üzülme Acıdan bu sözlerim
Karsımda görsem dolar gözlerim

Ben özledim galiba seni
Bu yüzden bu kadar sitemlerim
Sen üzülme Acıdan bu sözlerim
Karsımda görsem dolar gözlerim
××××××××××××××××××××××××××××××××
~ Hilal ' in ağzından ~
Çok kötü , çok perişan olmuştum. Kim olmazdı ki bu durumda. Vicdan azabından ölüyordum. Metinin şehit olmasının sebebi bendim...

Biraz daha kalabalığa karıştım. Tören başlamak üzereydi. Sağ tarafta gözleri kızarmış şekilde hazır olda duran askerler, ortada Metinimiz ,biz karşısında perişan halde...
Sanmayın ki annesi ve karısı bizdem perişan... Hiçte değil. Dimdik ayaktalar... Gururla , mutlulukla , vatan sevgisiyle dimdik ayaktalar...
Vatan sağolsun diyorlar...
VATAN SAĞOLSUN
××××××××××××××××××××××××××××××××
Tören bitmişti ama bende bitmiştim. Gözlerim şişmişti. Sonra mesaj geldi.
Asistandan geliyordu. Benim bugün adliyeye gitmem gerek iki gündür gitmiyorum. Hızlı adımlarla taksi bulmaya gittim.

Adliyeden girince bütün gözler üzerime düştü. Tabii beni daha önce böyle perişan hiç görmediler. Hızlı adımlarla odama ilerledim.

Odamın kapısı aralık. Allah Allah herhalde temizlikçi açık unuttu. Neyse şu an pek takamıcağım. Dosyaları alıp evde çalışıcam bugün.
Odandan girince arkamı dönüp kapıyı kapatıyordum ki...
Sırtım
Ahh !..