Penalty

Proloog

A/N; Omdat Kerst nu toch steeds dichterbij komt, leek het me heel leuk om een kerstspecial te schrijven! Elk hoofdstuk zal wat korter zijn dan bij mijn andere boeken; zo tussen de 800 en 1000 woorden. Máár vanaf 1 december probeer ik om de dag een hoofdstuk te uploaden:) Over welke Ajacied het gaat, houd ik nog even geheim en daar zullen jullie zelf wel achterkomen:)

Proloog

14 juni 2017, Rotterdam.

Gespannen zat Laura te wachten op dat ene telefoontje. Ze was er van overtuigd dat ze geslaagd zou zijn, maar of het ook echt zo was, moest nog blijken.

Zenuwachtig tikte met haar nagels tegen het tafelblad aan.

De telefoon ging; het moment was aangebroken.

Laura sprong van de stoel af om de telefoon op te nemen.

'Hallo, met Laura van Vliet,' nam ze op.

Haar moeder kwam naar Laura toegesneld en keek haar dochter verwachtingsvol aan.

'Gefeliciteerd, je bent geslaagd,' zei haar mentor haar via de telefoon.

'Jaaaa!' gilde ze.

'Laura, wat ben ik trots op je, en ik kan je alvast verklappen dat je een prachtige lijst op je VWO-diploma hebt staan, dus ik ben er zeker van dat je hem met plezier zal gaan ophalen vanavond!'

Een glimlach sierde haar mond.
Laura kon het niet geloven. Ze was geslaagd, en nu kon ze eindelijk beginnen aan haar studie waar ze al jaren van droomde: psychologie. Het had haar altijd geïnteresseerd hoe ieder mens iets verschillend en op zijn of haar eigen manier kon oppakken.

'Dank u wel en tot vanavond!' waren haar laatste woorden voordat ze de telefoon ophing.

'Ach meisje, kom hier!' Lisanne – haar moeder – omhelsde haar dochter stevig.

'Sorry, ik had de telefoon niet gaan,' Laura's twee jaar jongere zusje Jiska kwam de trap afgestormd.

'Geeft niet.'

'Aan je vrolijke gezicht te zien, denk ik het antwoord te weten,' merkte Jiska op.

'Mam, ik kan het gewoon niet geloven,' glimlachte Laura.

'En toch is het zo. 'Ik heb wat lekkers op tafel staan, kom je even mee?'

Laura knikte.

'Je vader, Jiska en ik wisten al dat je geslaagd zou zijn, dus hadden we ons voorbereid en een taart besteld,' vertelde Lisanne. Op de taart stond met koeienletters "GESLAAGD" geschreven.

Laura lachte. 'Wat lief van jullie.'

'Ik neem aan dat je best een stukje lust.'

'Lekker,' reageerde ze.

'Wil jij ook, Jis?'

'Ik sla taart nooit af,' gniffelde Jiska.

'Ik heb zin in mijn studie.'

'Ik weet nu al dat ik je ga missen, als je straks minder thuis bent,' zei Jiska.
Ze zou gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam, al betekende dat wel dat ze in Amsterdam in een appartementje met twee vriendinnen zou gaan wonen en Rotterdam achter haar liet, waardoor ze haar familie en vrienden minder zou gaan zien. Maar het maakte Laura niet uit; als ze maar in het mooie Amsterdam kon zijn.

'Hé, ik ga niet naar aan de andere kant van de wereld,' probeerde ze haar zusje op te vrolijken.

'Wanneer je me wilt zien, pak je gewoon de trein van Rotterdam naar Amsterdam en dan ben je er zo.'