Penalty

06

Hoofdstuk 6

'Lau en Celes, ik heb jullie hulp nodig,' zei Maaike, terwijl ze aanschoof aan tafel en de andere twee meiden rustig ontbeten.

'Het zal vast niet zo dramatisch zijn als het op dit moment klinkt,' reageerde Celeste chagrijnig, 'het kan ook nooit normaal bij jou, hè!'

'Het is half acht 's ochtends en jouw ochtend start al met een probleem, dan ben ik benieuwd hoe de rest van je dat zal verlopen,' grinnikte Laura.

'Wat ben je weer grappig, Lau,' reageerde Maaike sarcastisch.

'Het is een serieus probleem,' begon haar huisgenoot te vertellen, 'ik heb vanavond een feest van iemand uit mijn klas, maar zij is dan ook de enige die ik ken. Dus ik dacht dat in ieder geval één van jullie het misschien leuk zou vinden om met me mee te gaan. Ik heb het aan haar gevraagd en ze vindt het niet erg.'

'Ik heb het die week daarop wel heel druk met school,' antwoordde Laura peinzend. 'Al denk ik dat het me wel moet lukken om alles op tijd af te krijgen en dan kan ik wel mee.'

'Met mijn school moet het ook lukken, dus ik ga ook mee,' stemde Celeste in.

Maaikes ogen werden groot.

'Yes,' glimlachte ze.

'Ik was even bang dat jullie allebei zouden gaan zeggen dat het niet uitkwam. .'

'Ik ga graag mee naar feestjes, en daar maak ik altijd tijd voor,' antwoordde Celeste, 'dat zou je inmiddels moeten weten.'

'Om welk klasgenoot gaat het eigenlijk?' vroeg Laura.

'Bo, al vermoed ik dat je haar enkel van de verhalen kent. Ze viert het samen met haar tweelingbroer.'
'Klopt,' knikte ze.

'Zo'n dramaverhaal vond ik het niet,' Celeste rolde met haar ogen.

-

De avond van het feestje was aangebroken en dat was vooral te merken aan de gespannen sfeer in het appartement.

'Lau, zou je mijn haren willen krullen?' riep Celeste.

'Kom eraan,' antwoordde ze. Laura was de enige van de drie die op tijd begonnen was met haar haar en make-up – met ala voordeel dat ze er zelfs al mee klaar was – en dat was precies om de reden dat ze zich niet hoefde te haasten.

Nu moest ze dat alsnog, aangezien Celeste en Maaike er niet eerder aan begonnen waren en daarom dringend haar hulp nodig hadden om bijtijds op het feest aanwezig te zijn.

'Lau, welke outfit moet ik kiezen? Wat vind je van mijn make-up?' De vragen van Laura's huisgenoten vlogen haar om de oren. Ze vond het iets om gek van te worden, maar toch deed ze het met weinig moeite voor haar vriendinnen.

-

De muziek was van buitenaf al goed te horen, wat betekende dat het binnen keihard zou zijn.

Laura moest veel moeite om er bovenuit te komen, toen ze vroeg of Celeste en Maaike klaar waren om naar binnen te gaan.

'Ik hoop dat er een beetje leuke jongens zullen zijn,' grijnsde Celeste.

'Dan hoop ik dat er ook eentje voor jou tussenzit, Lau,' reageerde Maaike, 'jij gaat nooit met een jongen mee naar huis of neemt er één mee naar huis.'

'Ik ben eenmaal niet zo'n mannenverslindster,' was haar nuchtere antwoord en haalde haar schouders op. 'Laten we naar binnen gaan, ik heb het koud.'

'Ga jij die Bo van je maar feliciteren, wij zien je zo,' meldde Celeste en trok Laura aan haar arm de menigte in van dansende en plezier makende mensen.

'Wat vind je van hem?' Celeste wees richting een blonde jongen die met een paar vrienden om hem heen stond.

'Celes, als ik een jongen zie waarvan ik denk dat hij wel oké is, stap ik er op af, maar jij hoeft heus niet de hele avond de Cupido uit te hangen.'

'Dat was ik ook niet van plan, want jij gaat nu op die jongen afstappen die ik net aanwees,' Celeste duwde haar richting de jongen, maar omdat Laura niet op de duw voorbereid was, knalde ze tegen iemand op.

'Sorry,' zei ze gauw, waarna ze opkeek om te zien tegen wie ze was aangebotst.

'Nee, ik moet sorry zeggen voor dat ik op je morste,' hoorde ze zijn stem zeggen.

Laura keek naar haar rode jurk en zag dat er een grote vlek van rode wijn opgekomen was.

'Shit,' was haar reactie.

'Het spijt me echt,' zei de jongen geschrokken.

Zijn stem herkende ze, maar het lukte Laura niet om te plaatsen wie hij was. Pas toen ze opkeek, vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Het was de Ajax-speler die ze afgelopen week meerdere keren was tegengekomen.

Oh, hey, jij bent het,' glimlachte de jongen. 'Weet je wat: je krijgt van mij een nieuwe. Beloofd. En je kunt op geen enkele manier mijn aanbod afslaan.'

'Nee, joh, dat krijg ik er wel uit,' sloeg Laura zijn aanbod.

'Ik zei net dat je het niet kon afslaan.'
Zijn diepblauwe ogen keken haar vriendelijk aan.

Hoe kon ze op hem nou boos worden?