Beyond Darkness | ✔

Chapter 4: Werewolves

4,

Haylie Tuazon

May narinig akong dahan dahang yabag papalapit sa silid ni Dark kaya lalo akong nakaramdam ng takot. Parang sinasadya nitong 'wag makagawa ng ingay.

Hinawakan niya ang doorknob mg pintuan ngunit bago niya ito magawang buksan ay may galit na tahol ng lobo akong narinig. Mukhang may nakapasok na lobo dahil malapit kami sa gubat. Pero papaanong nangyari na kaya ng isang lobong magbukas ng pintuan? At paano ko nadidikta ang mga ginagawa niya?

Tinignan ko si Dark at seryoso lamang siyang nakatingin sa ibang parte ng mukha ko. Nakapaibabaw pa rin siya sa akin kaya bahagya ko siyang itinulak pero hindi siya nagpatinag. Tinanggal niya ang mga kamay niya sa bibig ko bago ako kinausap.

"Don't you dare shout nor make some noise." that's was he said then let go of me.

Nakikiramdam siya sa paligid laya ginaw ako rin iyon. Gustugin ko man na magtanong kung paano nakapasok ang mga lobo sa bahay nila ay hindi ko magawa. He said to me that I should not shout or make some noise.

Kahit na takot at maraming katanungang gustong masagot ay pinili ko nalang na manahimik. Mamaya ko na lamang siguro kukulitin si Dark dahil maging siya seryoso at pinapakiramdaman ang paligid. I really don't know if my conclusions is right. But to be sure,I need to wait until what is happening rght now stop.

I was about to asked Dark when the door open! At hindi lang normal na pagbubukas! Nasira ito at halos hindi ko na makilala na ito ang pintuan na kanina ko pa tinitignan! Holy cow!

Hindi ako makagalaw sa nakikita ko ngayon. Parang lahat ng dugo ko ay iniwan ako. No. This is not real. Hindi 'to totoo. Maybe I'm hallucinating right now dahil na rin sa mga pinag-iisip ko kanina! Hindi pwedeng makakita ako ng lobo na ganito kalaki!

Ngumiti ito ng makita ako. The wolf has a red and scary eyes,malaki ang katawan nito kumpara sa tao at sa normal na laki ng lobo,may mga pangil ito na handang pumatay ng kahit sino. His claws is so sharp at may mga dugong tumutulo mula dito. Ngunit mas lalo akong nagulat ng unti unti itong lumiliit hanggang sa maging isang ganap na tao. Sht.

Naramdaman ko si Dark na nasa haraoan ko at pinoprotektahan ako sa taong lobo na'to. Pero papaanong nangyari 'to? I don't believe on werewolves 'coz I only saw them on television and I didn't wish to see a one. Kakaiba pala ang pakiramdam dahil para ka lang nanaghinip. How can the government explain this?

"Dark," may bahid ng pagkamangha sa tinig ng lalaki.

Kung titignan ay magkasing-edad lamang sila ni Dark. May itim na itong mga mata ngayon kumpara kanina,wala siyang suot pang-itaas kaya naman kitang kita ang malaki niyang katawan,may magulong buhok ito at labing mapupula.

"Don't you dare mess up with me." madiin na sagot ni Dark as his jaw clenched.

Magkakilala sila? Hindi ba siya natatakot? Taong lobo ang kaharap namin!

Tumawa ng parang nang-aasar ang lalaki at naglakad lakad sa kwarto ni Dark.

"You're really funny,Dark. Nothing changed. You're the Dark I know when we are child."

Nakita ko kung paanong natahimik si Dark sa sinabi ng lalaki. Ngunit agad din iyong nawala at dumilim ang paningin niya at matalim na tinignan ang lalaki na'to.

"Oh? What's with that look? Do you want me to tell right now your story?" nang-aasar pang asik nito.

"Shut.up. Frederick."

Tumawa muli ito ng malakas atyaka ako tinignan. Nagtago naman ako sa likuran ni Dark at hinwakan ang laylayan ng manggas niya.

"I think that is she. Am I right!"