Beyond Darkness | ✔

Chapter 21: The Key

21,

Haylie Tuazon

Bago pa man ako matuluyan na mawalan ng malay ay biglang bumukas ang pintuan kaya nabitiwan ni Uncle ang leeg ko.

Ubo ako ng ubo at naghahabol ng hininga.

“Haylie!”

Hinananap ko kung sino ang tumawag sa akin at nakita ko si Dark. Buhay siya!

“D-Dark...” nanghihinang sambit ko.

Agad siyang naglakad papalapit sakin perp hinarangan na siya ni Uncle.

“You're still alive? What a shit!” bulyaw nito.

“Pakawalan mo siya.” mariing utos ni Dark kay Uncle.

“Ha! You're talking to the Alpha. Watch your words.” ngisi nito pero may bahid ng iritasyon. “Markus,clean this mess.”

Nung una ay hindi ko alam kung ano ang tinutukoy ni Uncle na mess hanggang sa nakita ko si Markus na nag-iba ng anyo at sumugid kay Dark.

Hindi kaagad ito napansin ni Dark dahil sa pakikipagtitigan nito kay Uncle. Kaya naman tumilapon siya at bakas sa mukha niya ang sakit na dulot 'non.

“D-Dark!” pilit kong sigaw.

Nabaling sa akin ang atensyon ni Uncle kaya naman ay sinenyasan niya si Teydus na nasa isang gilid at gaya ng ginawa ni Markus ay nagpalit ito ng anyo at sumugod din.

This is unfair! Two versus one is not a fair fight!

Kailangan kong makawala dito para matulungan si Dark! I know I may be weak but at least I tried my best!

“Uncle! Pakiusap pakawalan mo na ako!” pagmamakaawa ko pero parang wala siyang narinig. “Diba ako ang kailangan niyo? Diba ako ang papatayin niyo para matapos na 'to? Kung ganon 'wag mo ng idamay si Dark at ang ibang mga pack dahil wala silabg kinalaman dito!” naluluhang sigaw ko.

“Wala silang kinalaman sa problema mo o ng pamilya natin!” tuloy tuloy ang agos ng luha ko. “Tutal wala na si Mom at Dad dahil pinatay mo sila.” I smile weakly, “Mas maganda kung isunod mo na rin ako.”

“Hailey! N-No!”

I'm sorry Dark. But this is the only way.

“Are you sure with that?”

“No! Please stop! Hailey don't do this!”

Patuloy pa rin sa pag-atake si Teydus at Markus kay Dark at patuloy din siyang lumalaban.

I don't know how people wanted to fight for their lives. Kasi nga naman isang beses lang ang pagkakataon na 'to. Isang beses lang tayong pwedeng mabuhay sa mundo. At pagkatapos ng isang beses na 'yun wala ng kasunod. Wala ng gaya mo na mag-eexist sa mundong 'to.

Kagaya nga ng nabasa kobg libro sabi doon ‘One day we will all ve forgotten.’

Nginitian ko si Dark para ipahiwatig na ayos lang.

“Uncle please just do me a favor before killing me,” Uncle stared at me blankly “What is it?”

Hanggang ngayon patuloy pa rin ang pag-agos ng luha ko. Gusto ko man silang punasan ay hindi ko magawa.

“Please ilabas niyo siya dito at 'wag niyo siyang sasaktan. Maging ang mga kauri natin na walang kinalaman dito. Please....I'm begging...”

“Playing to be a hero,huh? Sure. Marunong naman akong sumunod sa usapan.”

Tumalikod ito sa akin, “Teydus! Markus! Take Limaco out of this place and don't you dare hurt him!” utos nito. Umalulong ang dalawa bilang hindi pagsang-ayon pero wala silang magawa.