10,
Haylie Tuazon
Mabilis na natapos ang dalawang subject ko sa umagang ito. Nagkaroon pa kami ng dalawang oras na vacant ngayon dahil wala pa yung prof namin. May emergency daw kaya hindi nakapasok.
"So what's going on with you and Dark?"
I sigh with Veth's question. Kaklase ko siya sa advisory class ko at at sa ibang minor subjects ko. Magkaiba kasi kami ng kurso.
"Friends." alanganin pa akong sabihin iyon.
Tumango-tango ito at bumalik na sa pagse-cellphone niya.
Mabait naman siya kaso nakakairita lang ang pagiging matanong niya. Hindi ata uso sakaniya ang personal privacy. Pero kahit na gano'n ayos lang naman atleast may kumakausap sa akin hindi ako mukhang kawawa.
Nakakabahala pa rin dahil hindi ko maisip na werewolf siya. Her short red bouncy hair,thock eyebrows,beautiful eyes and long eyelashes,narrow nows and her thin lips. Maganda siya sa madaling salita. Hindi mo talaga aakalain na kauri siya nila Dark. Good thing she belong to Alpha pack.
"Bakot mo nga pala naisipan na lumipat dito?" she asked me again without removing her eyes on her phone.
"Personal matter."
"Wanna shre it?"
Oh geez. Can she stop asking me about personal questions? "No thanks." then I smile wickedly.
She pouted, "Okay. It's up to you."
I was very thankful when she stop asking questions. Hindi ko rin alam ang isasagot ko sa iba niyang maaaring katanungan 'pag nagkataon.
After our two hours vacant lunch time na. Inaya pa ako ni Veth na sumabay sakanila pero tumanggi ako. I don't want to join them or be friend with her friends. They are werewolf pa rin.
Lumabas ako ng silid ko at nagulat ako n mamataan si Dark na nakahalukipkip habang nakatingin ng diretso sa akin. His hair is a bit messy this time. Akala mo hirap na hirap first day palang naman.
He walk towards me, "Let's eat."
"Wala ka ba'ng ibang kasabay? Like you're friends?"
He shook his head.
"Sure?" tanong ko'ng muli.
"You don't want to go to cafeteria." It is not a question,it's a statement.
Napayuko ako. Yes. Ayaw ko talagang pumunta ng cafeteria. Ayaw ko'ng makakita ng mga weird na food dahil nga mga werewolf sila at ano ba ang malay ko sa mga kinakain nila,'di ba?
"Don't worry. The food there is clean and like what you're eating on your old school. It's safe. Trust me."
Huminga ako ng malalim bago siya tinignan at tumango. Bahala na kung ano man ang maabutan ko doon.
--
True enough,para akong nasa isang five star hotel sa cafeteria nila dito. Malawak at malaki ito kumpara sa normal na sukat ng cafeteria. May mga lamesa na hindi lang basta bastang kahoy o plastic. Nakakatakot umupo lalo na at mukhang mamahalin ang mga baga na nandito. Maging ang mga pagkain na nakaayos na parang nasa isang buffet ka. Party nalang talaga ang kulang.
"Cafeteria ba talaga 'to? Hindi ba tayo naliligaw?" tanong ko kay Dark na nakapila para bumili ng pagkain namin.
"Yes."
"E,bakit ang sosyal? Parang five star hotel!"
Hindi siya nakasagot dahil kami na ang sumunod sa pila. Sinabi niya ang order niya tyaka ako tinanong.
أنت تقرأ
Beyond Darkness | ✔
خيال (فانتازيا)She is the key to open the light that was hidden on the dark. She is the key for them to gain the peace. They're searching for her. And they will keep her away from those who want her. They both need her. But what if one day she'll wake up and every...
