Zomeravond

1

Het was vrijdag 4 augustus, 6 minuten over half 11 's ochtends. We zaten net 1 uur en 29 minuten in de auto van de 4 uur die we te gaan hadden. We waren op weg naar een, op de foto's, heel mooi plaatsje in Luxemburg. Larochette heette het, dacht ik. Ik zat naar buiten te staren, naar alles wat aan ons voorbij zoefde, en dook vervolgens weer in de wereld van fictie en andere levens. Voor mijn ogen lag Villa Magdalena opengeslagen van mijn favoriete schrijfster Santa Montefiore. Haar boeken raakten mij in hart en ziel en deed me alles om me heen vergeten. Zodoende kostte het mijn moeder dan ook drie pogingen voordat ze mijn aandacht had.
'Wil je ook wat drinken?' herhaalde ze voor de derde keer.
'Een flesje water,' antwoordde ik en realiseerde me toen dat we gestopt waren bij een benzinestation. Mijn twee jaar jongere broertje, die een heel stuk langer was dan ik, stond al buiten de auto met zijn koptelefoon op zijn oren. Zijn aandacht ging op aan zijn telefoon en zijn hele houding straalde nonchalance uit. Ik legde een boekenlegger tussen de bladzijdes en klom ook de auto uit. Ik zette mijn goedkope Primark  zonnebril op mijn neus en merkte op dat mijn benen die twee uur zitten al wel een beetje zat begonnen te worden. Ik rekte me even volledig uit. Ik pakte mijn telefoon en zette 4G aan om te kijken of ik nog berichtjes had. Ik kreeg een aantal Snapchats en een heleboel WhatsApp-berichtjes binnen. Ze waren in de WhatsApp-groep van onze vriendengroep aan het spammen geweest. Het ging allemaal over de vakantie. Over vier weken, na de vakantie met mijn ouders, zouden we met de groep op vakantie gaan. Deze zomervakantie hadden we eindelijk een week gevonden waarin we allemaal konden en dus hadden we een weekje Ibiza geboekt. Ik scrolde door de berichtjes heen en beantwoordde een paar gestelde vragen. De rest liet ik voor wat het was en ging over op Snapchat. Ik scrolde net door mijn Instagram heen, toen mijn moeder terug kwam met flesjes drinken. Mijn telefoon verdween in een broekzak en ik nam het flesje water van haar over, waar ik gulzig een slok van nam. Ik voelde de vloeistof door me heen stromen en het werkte heel verkoelend. Met hernieuwde energie reden we vijf minuten later weer de weg op. Ik keek naar buiten, tot ik mijn interesse verloor en mijn boek er weer bij pakte.