Zomeravond

4

Een halfuur later maakte mijn moeder me wakker en kwam ik tot de conclusie dat ik in slaap was gevallen. Ik zag dat het langzaam begon te schemeren. De lucht nam langzamerhand steeds meer kleuren aan en werd een oceaan van warme tinten. Ik hield van het tijdstip dat de lucht een kleurenpalet werd en dat het langzaam avond werd. De avond had iets magisch. Ik hield van winkelen als het donker was of gewoon buiten ronddwalen. Ik was echt een avondmens. Met de ochtenden en middagen had ik niet veel.
'Zullen wij badmintonnen?' vroeg Tobias toen hij de voortent uit kwam lopen. Ik knikte en hij pakte de badmintonset. Hij sloeg een shuttle op en doordat ik er niet helemaal bij was, kwam die op de grond terecht. Ik bukte om hem op te pakken en voelde toen een paar ogen in mijn rug branden. Ik draaide me om en zag dat hij mij bekeek. Ik voelde mijn wangen rood worden en draaide me om naar Tobias, proberend hem te verbannen uit mijn gedachten. Mijn focus legde ik op de shuttle en tot mijn opluchting was die gelijk raak. Tobias sloeg zonder aarzeling terug en zo ontstond er een potje waarbij de shuttle niet de grond raakte. Tot ik mijn concentratie even kwijt was en hij de shuttle iets te hoog opsloeg. Ik pakte de shuttle en draaide me naar Tobias.
   'Kunnen we niet beter stoppen? Het wordt steeds donkerder.' Hij knikte en we liepen terug. Tegen een uur of elf pakte ik mijn toiletspullen bij elkaar en liep jaar het toiletgebouw om mijn avondritueel uit te voeren. Ik haalde de mascara van mijn wimpers, maakte mijn gezicht schoon, poetste mijn tanden en na een bezoekje aan het toilet liep ik terug richting de caravan. Ik trok mijn pyjama aan, kroop in de warme slaapzak in het tentje en viel algauw in slaap, dromend over een jongen met een pet.