ATEŞTEN GÖKYÜZÜ

21.Bölüm

          

Merhabalar,

Yeni bir bölüm daha geldi. Ateşten Gökyüzü bittiği zaman yeni bir kurguyla geleceğim. Umarım onu da beğenirsiniz. Keyifli okumalar dilerim. Çok seviliyorsunuz.❤️

*****

Komiser Boran, yavaşça yürüyüp tepkisiz şekilde duran Gökhan'a doğru yaklaşırken, Boran'ı gören Tamer'de Şenay'ın elinden tutup oraya doğru ilerledi. Efran Gökhan'ın hemen arkasında korkuyla dururken Boran hepsine tek tek sessizce bakıyordu.

"Ne istiyorsun? Artık bizi takip mi ediyorsun?" diye sinirle soran Tamer'di. Boran'ı hiç sevmiyordu. Özellikle saçını Memoli gibi tarayıp kendini yakışıklı sandığı anlarda.(!) Şenay'ın elini istemsizce daha çok sıktı. Şenay'ın kendisine merakla baktığını görmüyordu.

Boran, Tamer ve Şenay'ın bir olan ellerine anlık bakış attıktan sonra Tamer'in sözlerine zoraki gülümsedi. Gülümsemesinde saklı olan bir şeyleri Tamer hemen sezdi ve Gökhan'ın da bunu anladığını gözlerini kısışından anladı.

"Neler oluyor komiser?"

Boran Gökhan'ın sorusu ile yerinde kıpırdandı. "Haklıydınız."

Tamer kaşlarını çattı ve Şenay'ın elini bırakıp Gökhan'ın yanında durdu. "Ne demek bu?"

"Başından beri bana gösterilen şeylere inandım. Amirlerimin yalan söyleyeceğini hiçbir zaman düşünmemiştim. Bu yüzden sadece size yönelip asıl hedefi kaçırdım. Bu da görevden alınmama neden oldu."

Tamer'in ağzı açık kalırken hala sakince duran ama gözlerinde ölüm beliren arkadaşına baktı. Gökhan'ın bir delilik yapmasından çekiniyordu. Bu yüzden kendisi konuşmaya devam etti.

"Sen şimdi sonunda gerçekleri gördüğün için seni görevden aldıklarını mı söylüyorsun?"

Boran sıkıntıyla bir nefes aldı. "Aynen öyle. Ben sizin bir an bile doğru söylediğinizi düşünmemiştim. Çünkü önüme getirilen deliller hep başkaydı. Bugün ise..."

"Getirdiğim cd ve belgeleri gördün değil mi?"

Boran, Gökhan'ın sözleriyle başını salladı. Sonra birden heyecanla atıldı. "Bak belli ki arkaları sağlam. Ben bu kadar yıllık adamlarıydım. Yükselmeme çok az kalmıştı. Beni bile harcadılar. Üstelik hak etmediğim bir iftira ile. Yapamayacakları şey yok. Bunu anladım ama susmaya niyetim yok. Size yardım edeceğim."

Efran ve Şenay neler olduğunu anlamaya çalışırken Tamer, Gökhan'ın üzerinden gözlerini ayırmıyordu. Bir sinir krizi daha geçirip kötü şeyler yapmasını istemiyordu. Arkadaşı deli değildi ve sürekli bir kriz geçirmiyordu ancak olaylardan sonra arada da bunu yaşamıyor değildi.

"Sebep?"

Boran şaşırdı. Gökhan'ın bu şekilde rahat davranıp hala şüphe ile soru sormasıyla aklı karışmıştı. Normalde böyle bir teklife istekle evet demesi gerekirdi. "Çünkü buna seninde benimde ihtiyacımız var. Çünkü o hainleri baştan indirip benim oraya çıkmam gerekiyor! Çünkü sen o katilleri içeride görmek istiyorsun! Çünkü her ne kadar Çetin ortada olmasa ve benim hislerime göre geri dönmeyecek olsa da kalan herkesin cezasını çekmesini istiyorsun! Senin gibi adaleti istiyorum!"

"Sana neden güveneyim? Bunun da o büyük başlarının oyunu olmadığını nereden bileceğim?"

"Bence sen bunu çok kolay anlayabilir hatta öğrenebilirsin Gökhan. Eminim benim bir şey yapmama bile gerek yok."