Red Roses for a Gray Lady

CHAPTER 24 - Let the Rules for Happily Ever After begins!

CHAPTER 24 - Let the Rules for Happily Ever After begins!

A/N:

Back to Gray and Red's story na po tayo, dear readers. :)

I was just freshin' up my mind at sa MARXY ko nasumpungang ibuhos ang atensyon ko. Hope you liked it, guys. And I'm thinking kung gawan ko din sila ng story. What do you think? 😊

---NAUGHTYfication.

Gray's POV

I'm staring now at my hands. Mga kamay kong ginamot ni Red two weeks ago. I felt really really glad about it that he did that for me - Voluntarily. But then I also felt sad knowing about Kay. I haven't seen even her shadow for the past two weeks at kating kati na akong makita sya. Though hindi na sya masyadong trending sa school at iniiwasan ko na ring magtanong-tanong about sa kanya. Gusto kong si Red ang mag-open up sa akin about sa kanya. Ang kaso, sa case namin, isang malaking ASA PA AKO ang tanging nakikita ko.

-__-

"Miss Ofqueria." Mahinahong untag ng prof ko sa akin.

"Yes po, Ma'am?" Hala patay. Hindi ako nakikinig. -__-

"Kanina pang dismissed ang klase. Itatanong ko lang kung bakit nandyan ka pa?"

"Oh no!" Dali-dali akong tumakbo papunta sa pinto. Sabay preno. "Oops! Thank you, Ma'am for telling me." At ayun. Nilantakan ko ng layas.

I didn't say my sorry kung napaghintay ko sya or whatever. I just don't used to say the word sorry if I didn't mean it. Call me 'mean' or whatever. I'm just being true to myself. Note: Why saying 'sorry' if you are not really sorry about it?

Suddenly, naalala kong tingnan ang cellphone ko. Oh my! Nakailang missed calls na si Mahal.

Halos madapa ako sa pagtakbo patungo sa parking lot, para lang makitang wala na doon ang sasakyan namin ni Red. -__-

Naglalakad ako pauwi sa bahay nang may humintong kotse sa tabi ko. Wow! Sa amin 'to ni Red ah. Dali-dali akong sumakay kahit hindi sya nagbaba ng bintana ng kotse. Hmp! Ugali talaga nitong tinamaan ng kunat na ito. Sarap pektusan sa atay!

Wala man lang nagsasalita sa amin sa loob ng kotse. Iniwasan ko na ring bumanggit ng about sa Kay na iyon. Kailangan ko na syang alisin sa sistema ko. At sisimulan ko yun pagdating namin sa bahay. Sana lang talaga maisagawa ko ng matagumpay ang plano kong FFM 101 short for Fall For Me 101. (Evil laugh) Baduy ba?

Pagpasok na pagpasok namin sa bahay. Humarap ako sa kanya ng pasimple.

"Red, can I ask you something?" Then nag-act akong parang may kakaiba sa mukha nya and said... "Don't move Red. May wishing pilik ka sa mukha. Close your eyes."

At ang super gwapo kong husband, super macho at super bango, pumikit nga! Kung makikita nya lang ang ngiti ko ngayon, este ngisi pala. Pinagdikit ko ang mga ngipin ko, taas at baba at ibinukas ang bibig. Perpektong ngiting aso. Tapos...

Isinagawa ko ng buong kalandian ang aking plano. I just kiss him lang naman then run into my room. Sa wakas, naka-kiss na naman ako sa lips nya. Hmnnn! Delisyosoooo.

---

I changed my clothes from my school uniform to my casual very short shorts and this time not fitted top, but an oversized shirt. I opened my bag to get my hair brush when I saw an unfamiliar folded paper on it. I unfold it to reveal what's inside until I saw a type written so called 6 Rules for a Happily Ever After

"Six rules?! Ang dami naman! Isang happily ever after lang naman ang gusto ko, bakit ang daming dapat gawin?" Reklamo ko.

But that already got my attention so I read it in a not-so-loud but not-so-soft tone, basically, my normal voice. Sunga lang, Gray? Sunga? 😥