SÜRÜ SAVAŞLARI

5.BÖLÜM

Serap Öncü

2 gündür abim hastanedeydi.Kraliçe beni takip ettirip abimi vurdurmuştu.Bende bunu öğrenip kaldığımız yeri yerle bir etmiştim.Beni bir ilaçla sakinleştirdiklerinde kendimden geçmiştim.Şimdi de Serra'nın yanındaydım.Birden Aslı içeri girdiğinde ona baktım.

"Serap.Kraliçe seni çağırıyor."

Ayağa kalktığımda oflamıştım.

"Neden olduğunu söyledi mi?"

Kafasını hayır anlamında salladığında hızlıca kapısına gitmiştim.Kapıyı tıklayarak içeri girdiğimde yanında bir adam vardı.

"Serap da geldi." dediğinde adamın bakışları bana dönmüştü.Ayağa kalkarak yanıma geldiğinde ona şaşkınlıkla bakmıştım.Elimi alıp öptüğünde gözlerime baktı.

"Merhaba.Ben Sebastian."

Konuşmasından yabancı olduğunu anlamıştım.Türkçesi bozuktu.

"Merhaba."

"Serapcığım.Sebastian Bey bir araştırma için burada.Timlerimizi araştırıyor.Söylentilere göre özel güçleriniz varmış." deyip gözüme baktığında mesajı almıştım.

"Özel güç mü?Öyle bir şey yok.Hem bu imkansız." dediğimde dikkatlice bana baktı.Ardından da Kraliçeye döndü.

"Bizi biraz yalnız bırakabilir misiniz?" dediğinde kafasını sallayarak dışarı çıkmıştı.

"Oturalım.Daha rahat konuşmak istiyorum seninle." dediğinde kafamı salladım ve sandalyelerden birine oturdum.

"Anlat."

"Neyi?" dediğimde elindeki defteri açıp eline kalem aldı.

"Nasıl enjekte ettiler sana."

"Dediğim gibi öyle bir şey yok."

"Yalan söyleme." diye bağırıp bana doğru eğildiğinde gözleri morlaşmıştı.Yağmurun gözleri gibiydi.Bu da hipnozcuydu.

"Bak.Bende sizin gibiyim.Hatta ilk denek bendim.Bu projenin sahibi benim.Ama Asaf bey bunu benden çaldı ve devlete verdi.Amacım kendi ordumu kurmaktı.Şimdi anlat Kitsune.Nasıl enjekte ettiler?" dediğinde duyduğum şeylerle şok olmuştum.Bana beklentiyle bakarken anlatmaya başladım.

******************

Telefonuma gelen bildirim sesiyle telefonumun kilidini açtım.

Gönderen:Aras

Çıkabilir misin seninle konuşmam lazım.

Kaşlarımı çattım.

Gönderilen:Aras

Ne konuşacağız?Ayrıca o olaydan sonra görev dışında çıkmam bir süre yasak.

Gönderen:Aras

Peki.Arka bahçeye gel.

Kızlara baktığımda hepsinin uyuduğunu görmüştüm.Saat on ikiydi.Sessizce ayakkabılarımı giydim ve kapıdan çıktım.Ayakkabımın merdivenlerde çıkardığı sesle merdivenlerden daha yavaş inmiştim.

Kimseye görünmeden arka bahçeye geldiğimde Aras oradaydı.Sıkıntılı gibiydi.

"Aras.Ne oldu?" dediğimde bana doğru geldi ve birden sarıldı.Şok olmuştum.Ellerim bir süre havada kalmıştı ama sonrasında bende sarılmıştım.

"Ne oldu?" dediğimde konuşmaya başladı.

"Abimi buldum." dediğinde ona baktım.

"Kimmiş?Tanıdığın biri mi?" dediğimde kafasını salladı.

"Gürkan." dediğinde gözlerim irice açılmıştı.

"G-gürkan mı?Ama o senin..."

"Düşmanım.Hemde baş düşmanım.Ama değiştiremezsin bunu." dediğinde bu sefer ben sarılmıştım.Demek Gürkan onun abisiydi.Aralarını düzeltmem lazım ama nasıl.

GÜRKAN VE ARASIN HİKAYESİ DİĞER BÖLÜMDE :D