SÜRÜ SAVAŞLARI

28.BÖLÜM

Serap

Kerem'in telefonu çaldığında ona baktım.Telefonu açtı ve bir süre karşı tarafı dinledi.Kapattığında yüzü bembeyazdı.

"Kerem ne oldu?" dediğimde bana baktı.

"Berkay ölmüş."

"Ne?!"

Diğer taraftan Cemre'nin sesi geldiğinde o tarafa baktım.Elindeki tabakları bırakıp Kerem'in yanına gitti.

"O ölemez.O daha çok küçük.Ölmedi o değil mi şaka?"dediğinde Kerem onu kendine çekip sarıldı.Cemre hıçkırarak ağladığında gözlerim doldu.

"K kenan neredeymiş?"

"Hastanede Berkay'ın yanında."

"Gidelim." deyip arabaya gittiğinde Kerem'e baktım.

"Sende gel istersen." dediğinde başımı salladım ve ceketimi alıp arabaya gittim.

***********

Hastaneye geldiğimizde Cemre direk içeri koşup Kenan abinin yanına gitti.

"Kenan."

Kenan abi oturduğu yerden kafasını kaldırıp Cemreye baktı.Gözleri doluydu.

"Gitti." dediğinde sesi çok kısık çıkmıştı.Cemre direk ona sarıldığında sarılıp ağlamaya başlamıştı.Kerem'e baktım.

"Abim Selin ablamın olayından sonra ilk defa ağladı.Berkay onların kardeşi gibiydi." dediğinde başımı salladım.

Eray

Berkay'ın ölüm haberi geldiğinde Selin'i aramış ve bulmuştum.Ona benzeyen bir kızla barda oturup gülüyordu.Yanlarına gittiğimde bana baktı.Diğer kız hızlıca önüme geçti.

"Eray rahat bırak onu." dediğinde onu yere ittim ve Selin'in yanına gittim.Duygusuzca bana bakıyordu.

"Selin."

"Selin kim?Ha o hasta kız.Tanışalım ben Adora."

"Kim olduğunu biliyorum onun içindeki ikinci ruhsun.Sein yüzünden Berkay öldü."

Tam önündeki bardağı içeceği sırada söylemiştim ve bardak elinden düşüp bana baktı.

"Ö öldü mü?" deyip ayağa kalktığında başımı salladım.Yanıma çektim ve kulağına fısıldadım.

"Eğer orada benim Selinimden ufak bir parça varsa kardeşine yardım eder.Yoksa da canı sağolsun." dediğimde ondan bir iki adım uzaklaştım ve arkamı döndüm.Yürümeye başladığımda bana seslendi.

"Eray."

Arkamı dönmeden yerimde durduğumda önüme geçti.

"Gidelim." dediğinde gülümsedim ve elimi uzattım.Elimi tuttuğunda yanındaki kıza baktım.Baygın şekilde yerde yatıyordu.Seline gülümsedim ve hızlıca hastaneye götürdüm.

Selin

Hastaneye geldiğimizde Cemrenin kucağında uyuyan abimi gördüm.

"Selin?" dediğinde Cemre,ona baktım ve yutkundum.

"Berkay nerede?" dediğimde odayı işaret etti.Odaya koştuğumda başında ağlayan bir kız gördüğümde bakışları bana çevrildi.Elini sıkıca tutup bana baktı.

"S sen kimsin?" dediğinde Berkay'a baktım ve hızlıca yanına gittim.

"Sen Selinsin." dediğinde başımı salladım ve Berkay'ı inceledim.Vücudu soğumaya başlamıştı ve dudakları morumsu renk almıştı.

"Berkay bir haftadır buradaydı seni sayıklayıp durdu.O onu kurtarabilir misin?"

Başımı salladığımda gülümsedi ve Kerem onu odadan çıkardı.Berkay'ın alnını öpüp kulağına fısıldadım.

"Özür dilerim.Benim yüzümden bu haldesin." deyip yanağından öptüm.Hep sıcak olan yüzü soğuktu.Daha fazla oyalanırsam onu kurtaramayacağımı hatırlayıp ellerimi kalbinin tam üstüne koydum ve gözlerimi kapattım.

"Bunu yapamazsın Selin!"

Adora'nın sesi geldiğinde umursamadım ve gerekli şeyleri söyledim.Etrafımı beyaz bir ışık sardığında ellerimi iyice bastırdım.Bir süre sonra ışık sönüp Berkay'ın kalbini hissettiğimde gülümsedim ve dışarı çıktım.Kızın bakışları bana çevrilmişti.

"Kontrol et bence." dediğimde kız gülümseyip içeri koştu.O sırada abimle göz göze geldim.Bana kollarını açtığında gülümsedim ve koşup sarıldım.Abimden ayrıldıktan sonra Eray'ın yanına gittim ve sıkıca sarılıp fısıldadım.

"Hamileyim."