42.BÖLÜM

15 2 2
                                    

GÜLMEYİ UNUTTU ÇOCUK

BELKİ DE BU YÜZDEN FARK ETMEDİNİZ ONU

"Baba uyan hadi.Sen olmadan biz olamayız."

Kerem arkasına baktığında bir kız ve onun elini tutan bir çocuk gördü.

"Artık güneş senin için doğdu baba.Hadi uyan da sana gelelim."

Kerem gördüğü rüya ile gözünü açtığında etrafa baktı.Hastanedeydi ve yanında hiç kimse yoktu.Kalkacağı sırada başına saplanan ağrı ile yerine tekrar döndü.

"Ne oluyor lan?

Etrafa baktığında yoğun bakımda olduğunu anlamıştı.Etrafta yardım istemek için düğme aramaya başlamıştı ki Asya içeri girdi.Asya Keremi hala komada sandığı için o tarafa bakmamıştı bile.Kerem onu izlerken Asyanın arkasını dönmesi ve keremi görüp elindekileri düşürmesi bir olmuştu.

"Berkaayyy...uyandı."

"Yavaş bağır." dediğinde Berkay neredeyse düşerek içeri girmişti.Keremle göz göze geldiğinde Berkay hızlıca gidip kereme sarıldı.

"Yavaş lan öldürecek misin beni?!" dediğinde,Berkay hızla çekilmişti.

"Ben haber vereyim." deyip heyecanla konuştuğunda Asya da peşinden koşmuştu.

Aras

"Uyandıııı." 

Berkayın içeriden bağırarak gelmesiyle hepimiz ona bakmıştık.

"Uyandı uyandı uyandı."

Berkay oynamaya başlarken ayağa kalkmıştım.

"Kendinde mi?"

"Hıhı." dediğinde kayarak dans etmeye başlamıştı.

"Berkaay!"

Asaf beyin sesi geldiğinde Berkay düzelip dosyaları eline aldı.

"Iı ben hastalara bakayım."

Berkay bir süre düz yürüyüp koridorun sonuna geldiğinde koşmaya başlamıştı.Ben gülerken Asaf bey ona bir süre bakmış ardından da hafifçe gülüp yoğun bakım kapısına yürümüştü.

"Asaf bey."

"Amca." dediğinde şaşkınca ona baktım.Ben bakarken o konuşmaya devam ediyordu.

"Askerlik bitti Aras.Askerlik dışında amcan olduğumu unutma." deyip kapıyı açtı.

"Hadi delinin yanına gidelim."

****************

"Lan başımı siktin yeter lan!"

Kerem odaya alınınca ilk giren Berkay olmuştu.Hastaları bittiği için Asaf amcam ona izin vermişti.Keremi darladığı için de kavga ediyorlardı.

"Aa ayıp iç bakayım şu ilacı."

"Onu kafanda paralarım senin başım ağrıyor lan rahat bırak beni."

Berkayın zorlamasıyla Keremin sürahiyi alması bir oldu.Berkay geri çekilirken Kerem ona sinirle bakıyordu.

"İndir onu bak dezenfekte ederim seni." deyip odadaki dezenfektan şişesini aldı Berkay.

"Etsene yiyorsa!"

Kapının çalmasıyla birlikte hepimiz kapıya dönmüştük.Kapı açılınca Efsa içeri girmişti.Onu görmemle kaşlarımı çatmam bir oldu.O da bana şaşkınca bakıyordu.

"Sen ne alaka?"

Sorduğum soruyla göz devirdi ve Keremi gösterdi.

"Şu arkadaşı ben bulup getirdim ve durumuna bakmaya geldim."

"İyi iyi ayı gibi." dediğinde Berkay,sürahiyi kafasına yemişti.

"Ahh kafam!Ayıp değil mi ya!"

Kerem gülerken Efsa ona dikkatle bakıyordu.Kereme döndüm.

"Kendine geldiğine göre anlat bakalım neler oldu."

"Hatırlamadığım şeyi nasıl anlatayım?"

Efsa bana baktı.

"Ben bir şeyler bulmuş olabilirim." dediğinde ona döndüm.

"Dökül."

Efsa kamera kaydından ve onu bulmasından bahsederken tarif ettiği kızın Hayal olduğunu anlamıştım.Kereme döndüm.

"Bir şeyler hatırlattı mı?"

Kerem düşünürken birden bana baktı.

"Sebastian.Onun adamıydı.Beni rahat bırakmayacak anlaşıldı."

"Bıraktı.Yani bırakmak zorunda kaldı."

Kerem bana şaşkınca bakarken gülümsedim.

"Öldürdük."

"Bensiz mi!"

"Bağırma.Evet sensiz çünkü öyle gerekti.Kendine gelince mezarına gideriz biraz da sen sıkarsın."

"İyi o zaman" deyip yatağa yayıldığında Berkay serumunu taktı.Odadan çıktığımda camdan dışarı baktım.Berkay yanıma gelmişti.

"Bugün doğum günü." dediğinde ona baktım.

"Ee iyi ne yapalım." 

Berkay bana göz devirdiğinde dışarı bakmaya devam ettim.

"Onun hiç ailesi olmadı.Ailesi olmadığı ibi de doğum gününü hiç kutlamadı.Bu onun ailesiyle ilk doğum günü olacak.Gerçek ailesiyle."

"İyi şimdi git." dediğimde Berkay dil çıkartıp gitmişti.Direk babamı aradım ve durumu anlattım.Halledeceğini söyleyip kapattığında odaya döndüm.Kerem uyumuştu.Gülümsedim.

"Hoş geldin kardeşim."

SÜRÜ SAVAŞLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin