SÜRÜ SAVAŞLARI

7.BÖLÜM

Serap Öncü

Aşağı indiğimde abilerimi karşı karşıya görmeyi kesinlikle beklemiyordum.

"Veysel.Ne işin var burada?" dediğinde abim,Veysel abimin bakışları bana çevrildi ve gülümseyip ayağa kalktı.Geriledim.

"Serap.Çok özledim seni." deyip bana doğru geldiğinde merdivenin dibine gittim ve Yusuf abim o anda önüne geçti.

"Sakın yaklaşma ona.Neden geldin?"

"Abi anlatacağım ama kardeşim-"

"Ben senin kardeşin değilim." dediğimde bana baktı.

"Serap özür dilerim.Gerçekten pişmanım." dediğinde Yusuf abime baktım.

"Neden geldiğini söyle ve hemen git." dedi Yusuf abim.Veysel abim ona döndü.

"Annem hasta sizi görmek istiyor." dediğinde donup kalmıştım.Abim ile bir süre bakıştık.

"Bak yalan söylüyorsan-"

"Yemin ederim doğru." dediğinde Şeyma ablaya baktım.O anda da Asaf Bey ve Aras içeri girmişlerdi.Bakışlarım Aras ve Şeyma abla arasında gelirken Şeyma abla bana döndü.

"Serap iyi misin?"

"Ha?" deyip ona döndüğümde gülümsedi.

"İyi misin?"

"İyiyim." deyip gülümsediğimde önüne döndü.Acaba söylemeli miydim?Şeyma abla Gürkan'ın kuzeni olduğu için Aras da Şeyma ablanın kuzeni oluyordu.

"Şeyma abla."

"Efendim." deyip bana döndüğünde yutkundum.

"Şey ben bir şey söyleyeceğim sana." dediğimde kafasını salladı.

"Şey Ar-" dediğimde yukarıdan Gamze'nin çığlığı gelmişti.Hepsi kulağını kapatırken ben yukarı koşmuştum.

***********

"Gamze iyi misin?" dediğinde Şeyma abla,Gamze kafasını salladı ve yatağın başlığına dayandı.

"Artık çığrından çıktı güçlerim.Kontrol edemiyorum bazen." dediğinde Şeyma abla kaşlarını çattı.

"Güçler?"

Gamze dudağını dişleyip kafasını önüne eğdi.

"Şey güçleri derken sinirleri.Biz sinirlerimize güç diyoruz da." dediğinde Zeynep,Şeyma abla kafasını salladı.

"Şeyma abla benim sana bir şey söylemem lazım." dediğimde bana baktı.

"Söyle." dediğinde kapıyı işaret ettim ve ayağa kalktım.O da kalktığında çıkıp kapıyı kapattım.

"Şey Arasla ilgili."dediğimde kafasını salladı.

"Dinliyorum." dediğinde derin nefes aldım ve birden söyledim.

"Aras Gürkanın kayıp kardeşi." dediğimde bir süre cevap verememişti.Kendine geldiğinde direk bana baktı.

"E-emin misin?" dediğimde kafamı salladım.

"Arasın dediğine göre öyleymiş ama emin değiliz." dediğimde direk aşağı indi.Peşinden gittim.Abim ortalarda yoktu.Aras ve Asaf bey çıkarlarken Şeyma abla Aras'a baktı ve tam çıkacakken seslendi.

"Aras."

Aras bize döndüğünde Şeyma ablaya baktı.Şeyma abla koşarak sarıldığında şok olmuştu.Gülümsedim.

"Şeyma abla.Ne oldu?"

Şeyma abla daha sıkı sarıldığında Aras da dayanamayıp sarılmıştı.Bir süre öyle kaldılar.

"Sen Mert'sin değil mi?Aras Mert Güngör."

Aras bana baktığında kafamı salladım.

"Söyledim."

Aras gülümsedi.

"Benim abla."

20 yıl önce

"Abla.Bu şimdi benim kardeşim değil mi?"

"Evet Gürkan.Benim de kuzenim." deyip gülümsedi Şeyma.O sırada Gürkan'ın annesi içeri girdi ve Aras'ı kucakladı.Gürkan ve Şeyma şaşırmıştı.

"Anne ne oldu?" dedi Gürkan.Annesi etrafına baktı.

"Gürkan.Kardeşin bir daha gelmeyecek.Özür dilerim çocuklar." deyip odadan çıktı ve kapıya gitti.Şeyma da gizlice onu izliyordu.

"Al çocuğunu.Kocam gelecek birazdan." dediğinde Aras yengesinin kucağından kaybolmuştu.Şeyma sadece adamın sesini duymuştu.

"Karıma nasıl açıklayacağım bunu?" dediğinde yengesi sinirlenmişti.

"Bilmiyorum.Ama ben bakamam kocam beni tefe koyar."

Adamın gittiğini ayak seslerinden anlamıştı.Ondan sonra da Aras'ı hiç görmemişti.

20 yıl sonra

Şeyma abla ağlamaya başladığında Aras iyice ona sarılmıştı.Şeyma abla heyecanla konuştu.

"Şey.Test yaptıralım hemen.Benim tanıdığım bir yer var oraya gidelim.Hadi." deyip çektiğinde Şeyma ablanın heyecanına gülümsemiştim.Aras da gülümseyerek kafasını salladığında arkalarından bağırdım.

"Haber verin."

*****************

Telefonum çaldığında heyecanla baktım.Şeyma abla arıyordu.

"Alo?"

"Serap.Sonucu aldık." dediğinde nefesimi tuttum.

"Nasıl çıktı?Sonuç ne?"dediğimde bir süre ses gelmemişti.

"Abla?"

Dediği şeyle tuttuğum nefesi bıraktım.

"Aras %99.9 akrabam."