SÜRÜ SAVAŞLARI

13.BÖLÜM

Adam görevlinin yanına gitti ve gülümsedi.

"Merhaba.Ben birini arıyorum da."

Görevli adama bakıp gülümsedi.

"Tabi beyefendi yardımcı olalım.Kimi arıyorsunuz?"

"Oğlum.Yusuf Öncü."

Serap Öncü

Bugün Kenan denen adamın şirketiyle anlaşma yaptığımız için iş yemeği vardı ve gitmek zorundaydım.Rujumu sürüp kendimi son kez kontrol ettiğimde gülümsedim.O sırada telefonuma Aras'tan mesaj geldi.

"Hazır mısın?"

"Hazırım." dediğimde dışarıdan korna çaldı ve dışarı çıktım.Abimin arabası kapıdaydı.

"Hoş geldin." dedi bindiğimde abim.Gülümsedim ve Arasa baktım.Aynadan bana bakıyordu.Gülümsedim ve yola baktım.

****************

Restorana geldiğimizde Şeyma abla ile göz göze geldik.Kenana işaret edip bizi gösterdiğinde ikisi de ayağa kalktı.Yanlarına gittik.

"Hoş geldiniz." deyip ellerimizi sıktı.Şeyma abla elini uzatınca gülümsedim ve sıktım.Oturduğumuzda abim dışarı doğru bakıyordu.

"Yusuf bey eşinizi kaybetmişsiniz galiba." dediğinde Kenan,abimin bakışları sinirle ona döndü.

"Daha yeni kaybettim." deyip Şeyma ablaya göz ucuyla baktı.Şeyma abla ona bakmayıp tabletine bakıyordu.

"Başınız sağolsun." dediğinde Kenan,Şeyma abla bize baktı ve kaşlarını çattı.Bakışları Aras'ta takılı kalmıştı.

"Bir şey mi vardı?" dediğinde Aras,Şeyma abla başını iki yana salladı.

"H-hiç." dediğinde masadaki suyu içti.Aras kaşlarını çattı.

"Hafıza kaybı yaşıyor da." dedi Kenan.Abim onu dediğinde dikkatlice Şeyma ablaya baktı.Bu sefer Şeyma ablanın bakışları abime çevrilmişti.Mırıldanmıştı ama ben duymuştum.

"Yusuf."

Gülümsedim.

Şeyma

Toplantı bittiğinde eve gelip direk odama gittim ve kapıyı kilitledim.Orada bir şeyler hatırlamaya başlamıştım.

"Şeyma abla?"

Kapım tıklatılıp açıldığında Seline baktım.

"Gelebilir miyim?"

Başımı sallayıp güldüğümde içeri girdi.

"Abim biraz sinirliydi bir şey mi oldu?"

"Bilmiyorum ki." dediğimde aşağıdan Kenan'ın sesi geldi.

"Selin buraya gel."

Selin gülümseyip aşağı indiğinde odada dolanmaya başladım.Kimdi onlar neden tanıdık gelmişlerdi?Birkaç dakika sonra Kenan'ın bağırma sesleri geldiğinde kaşlarımı çattım.

"Kardeşimi bırak."

Merak edip kapıyı açtığımda bazı sesler geliyordu.Tanıdık bir adamın sesini duymuştum ama yüzünü görmemiştim.

"Karışma."

Merdivenden bakmaya çalıştım ama yine görememiştim.Merdivenden yavaşça inmeye başladım.Sadece Selini görüyordum.Onların beni göremeyeceği ama benim onları görebileceğim bir yere gelmiştim.Kenanı korumalartutarken Selin de bir adamın elinin altında kıvranıyordu.

"Selin.Bana hizmet etmekten vazgeçerek çok büyük bir hata yaptın kızım."

"B ben senin kızın d değilim."

Adam Selinin boğazını bıraktığında Selin öksürmeye başladı ve nefesi kesildi.Selin kalp hastasıydı ve astımı vardı.

"Selin iyi misin?"

Selin ses vermediğinde adam Kenana döndü ve yüzünü gördüm.

"Sebastian." diye fısıldamamla her şeyi hatırlamıştım.Gözlerim doldu.Yavaşça merdivenlerin başına geldim ve onlara baktım.Sadece Selin beni görmüştü.Ona baktım.

"Kardeşimi bırak baba bozuntusu." dediğinde bakışları bana döndü.Sebastian da bana bakınca sırıtmaya başlamıştı.

"Demek gelinim Şeyma." deyip benim tarafıma geldiğinde kapıyı açtım ve koşmaya başladım.

"Tutun onu."

Sebastian'ın sesini duyduğumda koşuşum daha da hızlandı.