Anonim ; Stalker |Texting|

11.Bölüm; "Cenneti Müjdeleyen Melek"

BÖLÜM SONUNA BAKMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN!

İYİ OKUMALAR

(Az sonra ilk defa anonimden yazacağım. Acayip heyecanlıyım, neyse iyi okumalar ♥)

ANONİM

Yanına oturduğum da burukça gülümsedim. Aylar sonra ilk defa yanındaydım. İlk defa kokusunu alıyor ve ilk defa saçlarını okşuyordum aylar sonra olan süre zarfında. Bu yaptıklarımı o uyanıkken yapmak isterdim ama elimden gelen şuanlık sadece buydu. Yanına yatıp sarıldığım da hiç olmadığım kadar huzurlu hissetmiştim kendimi. O benim huzurum ve cenneti müjdeleyrn meleğimdi. Doktorun çıkmam için uyarması ile son kez sarıldım ve kokusunu içime çektim. Kimseye yakalanmamak için hızlıca çıktım hastaneden. Onu bir daha gördüğüm de daha fazla sarılacaktım.

DERİN

"O benim ilk arkadaşım ve bende olan yeri çok farklı."

Dedim yanımda olan Arda'ya. Birine rahatca içimi dökmem beni rahatlatmıştı.

"Hadi içeri girelim. Akşam oluyor." Dediğinde onayladım ve yukarı çıktım.

Derin; Buğlem'i gördün mü?

Anonim; Evet gördüm. Teşekkür ederim.

Derin; Önemli değil. Kardeşimin mutluluğu için herşeyi yaparım.

Derin; Şimdi bu mesajları siliyorum, Buğlem uyandığın da anlamamalı.

Anonim; Evet haklısın.

Son mesaj ile birlikte benim ilk attığım mesajdan itibaren tüm mesajları sildim ve telefonu cebime koydum. Buğlem'in yanından çıkan doktora hızla ilerledim.

"Siz Buğlem Demirkaya'nın yakını mısınız?"

"Evet, ben kardeşiyim." Diye cevap verdim.

"Buğlem hanım giderek iyileşiyor. Zehrin kandan temizlenmesi için biraz kan aldık. Bu yüzden A Rh pozitif kana ihtiyacımız var. "

"Beni takip edin lütfen." Diyen doktoru takip ettim. Bir yere oturduğum da kan almak için gerekli işlere başladılar.

"Buğlem hanımım vücüdü kanı kabul ettikten bir iki saat sonra normal odaya alabiliriz. Geçmiş olsun."

Teşekkür ettim ve yeteri kadar kanın alınmasını bekledim. Kan alındıktan sonra yoğun bakımın önüne gittim ve koltuklara oturdum.

"Neredeydin? Birşey mi oldu?" Diyen Arda'ya bakıp gülümsedim. Daha sonra bakışlarımı camın arkasın da olan Buğlem'e çevirdim.

"Hayır birşey olmadı, Buğlem'e kan verdim. Eğer vücudu kanı kabul ederse birkaç saate normal odaya alınacakmış."

"Bu çok iyi haber. Ailesi biliyor mu." Dediğin de aklıma onlara haber vermediğim geldi.

"Hayır bilmiyorlar. Hemen arıyorum." Dedim ve Mehir'in numarasını rehberden buldum ve arama tuşuna bastı.

'Ay Parçam' Aranıyor...

"Bir gelişme mi var Derin?" Heyecanla sorduğu soru ile gülümsedim ve cevap verdim.

"Evet var. Buğlem'e kan verdim, eğer vücudu kanı kabul ederse birkaç saate uyanabilirmiş."

Bunu dediğim tarihi bir kenara not alın lütfen. Çünkü kulaklarım bu tarihte Mehir'in cırlaması yüzünden bozuldu.

"Tamam Buğlem uyanacak diye sevinçlisin ama niye cırlıyorsun. Duyma yetimi kaybettim galiba Mehir."

"Çok özür dilerim Derin isteyerek yapmadım neyse şimdi kapatıyorum bizimkilere haber vermeliyim." Dedi ve kapattı. Ben de Arda'nın yanına geri döndüm.

"Ben haber vermeyi unutmuştum. Hattırlattîğın için teşekkür ederim."

"Rica ederim. Bu arada yorgun gözüküyorsun uyu istersen."

Evet biraz yorgundum ama uyumamak istemiyordum.

"Hayır teşekkür ederim." Dedim ve dizlerimi kendime çekerek oturdum. Uzaktan Buğlem'e bakarken gözlerim yavaş yavaş kapandı.

ARDA

Omzuma düşen ağırlık ile kafamı o tarafa çevirdiğim de Derin'in uyuduğunu fark ettim. Kucağıma alarak hastaneye ilk geldiğin de yani baygınken yattığı odaya götürdüm ve yatağa yatırdım. Eski yerime döndüğüm de Mehir'in geldiğini fark ettim.

"Derin nerde Arda?"

"Buraya ilkgeldiğin de yattığı oda da uyuyor." Dediğim de onayladı ve Buğlem'e bakmaya başladı. Ben de bakışlarımı oraya çevirdiğim de uzaktan tam belli olmasa da renk geldiğini farkettim. Bu da Derin'in verdiği kanı kabul ettiği anlamına geliyordu.

Ben geldim birtanecik okurlarım. Bu bölüm de ilk defa anonimin ağzından yazdım ve umarım beğenmişsinizdir.

Oy ve yorumlar ne kadar çabuk gelirse o kadar çabuk bölüm gelir.

10 OY VE 15 YORUM GELDİĞİN DE YENİ BÖLÜM GELECEK!

Sizleri seviyorum ♥♥♥♥♥