Anonim ; Stalker |Texting|

12. Bölüm; "Kan"

Multimedia'da benim yaptığım bir afiş var.

İYİ OKUMALAR

Etrafım da olan ortam ikiye bölünmüştü. Bir taraf siyah iken diğer taraf rengarenkti. Tıpkı bir gökküşağı gibi. Siyah tarafa doğru ilerlerken durdum. Siyah beni bir anlığına kendine çekmişti ama ben ait olduğum yere yani gökkuşağına ilerledim.

-------

"Buğlem, iyi misin kızım?" Diyen anneme çevirdim bakışlarımı ve yanıtladım.

"İyiyim anne." Dedim sesimin kısık çıktığını farkederek.

"Su ister misin?" Diye sorduğunda onayladım.

"Ev... evet" Diye yanıt verdim.
Annem suyumu verirken konuşmasına devam etti.

"Konuşup kendini yorma birtanem. Kafanı sallaman yetecektir." Dediğin de kafamı onaylarcasına salladım.

"Uyumak ister misin?"

"Evet,lütfen." Diye yine kısık sesle onayladım. Annem alnımdan öpüp odadan çıkarken yatağa yattım ve gözlerimi kapattım.

--------

Gözlerimi yavaşca açtığım da etrafın hafif karanlık olduğunu farkettim. Bunun sebebi kapalı ışıklar ve yine kapalı olan perdeydi. Sessizce etrafıma bakarken neden burada olduğumu sorguladım ama zihnim de hiçbir cevap oluşmamıştı.

Açılan ışık ile gözlerimi o tarafa çevirdiğim de doktor ve Derin'i gördüm.

Derin bana gelip sarıldığın da ona karşılık verdim. Bir süre sonra gelen öksürme isteği ile öksürdüğüm de gelen kanları farkettim. Derin gözleri dolmuş bir şekilde elimde olan kanları temizlememe yardım ederken doktor gülümseyerek bana baktı.

"Öksürürken kan gelme olayı gayet normal Buğlem, yeni aldığın kanları vücudun kabul ediyor ve bu zamanlar da bu tarz şeyler olabiliyor."

Başımı sallayarak onayladığım da ekledi.

"Ailen seni görmek istiyor, sen iyiysen gelebilirler. Gelmelerini ister misin?" Diye soran doktoru yine konuşmadan onayladım.

Doktor dışarı çıktığın da Derin bana sarılarak ağlamaya başladı.

"Ben sana birşey olabileceğini düşünemedim Buğlem. Bilseydim seninle gelirdim." Dediğinde gülünsedin ve ona sarılarak saçlarını okşadım.

"Önemli değil Derin, bunun olacağını bilemezdin." Dedim kulağına fısıldayarak. Sonuçta sesim kısıktı ve her türlü az çıkıyordu.

Annemler ve diğer tanıdığım kişiler geldiğin de birşey dememiştim. Birşey dememi veya dememi umursayan Mehir geldi ve bana sarıldı.

"Çok korktum Buğlem. Sana birşey olacağı düşüncesi beni çok korkuttu." Dedi dolan gözlerini saklayamarak. Hızla ona sarıldım.

"Merak etme, geçti." Dedikten sonra herkes sırayla bana sarılmıştı. Kim olduğunu bilmediğim fakat şuan ki okul temsilcimiz olan Arda bile.

Doktorun gelmesi ile herkes dışarıya çıkmıştı ve ben tekrar gözlerimi tekrar kapattım.

-----------

2 Gün Sonra

Yatağa oturdum ve ayakkabılarımı giydim. Daha sonra beni bekleyen Derin ile arabaya doğru ilerledik. Sonun da hastaneden çıkıyorduk ve evr gidebilecektim.

"Abimi çağrıyım da seni kucağına alsın olur mu? Ya da 10 dakikalığına tekerlekli sandalye ödünç alalım. Ne dersin?"

"Hayır derim Derin. Sonuçta yürüyebiliyorum."

"Tamam devam edelim o zaman."

Dediğim de beni onaylamıştı. Beni almaya Alp abi ve Derin gelmişti. Annemler de benim odamı ayarlıyor ve temizliyorlarmış. Bence hiç gerek yoktu ama hastaneden çıktığın için temiz bir ortam da bulunmalıymışım, odam temizdi aslın da ama annem temizlemeden rahat etmemişti.

Arabaya geldiğimiz de ben arkaya Derin ise öne binmişti. Araba çalıştığın da Alp abi bana baktı.

"İyisin değil mi Buğlem?"

"Evet Alp abi, iyiyim."

Beni onayladığın da arabayı sürmeye devam etti. Bende telefonumu alıp ilgilenmeye başladım. Anonim'den gelen mesajlara cevap vermek için bildirimin üstüne tıkladım.

Anonim; Buğlem?

Anonim; Sen iyisin değil mi?

Anonim; Cevap vermeyecek misin?

Anonim; Birden bire ne oldu?

Anonim; Olayı öğrendim.

Anonim; Sen iyi misin? Ne olur iyiyim de.

Anonim; Seni bir kere kaybetme tehlikesi yaşadım. Bir kere daha yaşayamam.

Anonim; Yeter ki iyileş. İyileştikten sonra mesajlarıma karşılık verme ya da engelle.
Ben seni sadece izleyerek de severim.

Anonim; Lütfen varlığını benden esirgeme.

Buğlem; Ben iyiyim.

Buğlem; Bir kere daha kaybetme tehlikesi yaşayamam derken?

Anonim; Kaza olayından bahsediyorum Buğlem.

Buğlem; Anladım.

Anonim; Sen şimdi telefonu bırak ve dinlen tamam mı? Ben bunu kimin yaptığını bulacağım.

Buğlem; Tamam

İnstagrama girdim ve biraz ana sayfam da dolaştım. Gelen dm'lere baktım ve gelen birkaç geçmiş olsun mesajına yanır verdim. Geçen sene youtuber bir arkadaşım ile video çekmiştik ve arkadaşımım takipçileri beni samimi ve tatlı bulduklarını söylemişler ve takip etmişlerdi. Mesaj atanlar da onlardı zaten.

"Buğlem geldik." Diyen Derin ile arabadan indim ve evimize ilerledim. Eve gelince annem odama çıkarmış ve dinlenmemi istemişti. Odamdaki banyoma girdim ve hastane kokusundan kurtulmak için kısa bir duş aldım. Banyodan çıkınca odamın kapısını kitledim ve giyinmeye başladım.Giyindikten sonra saçlarımı taradım ve açık bıraktım. Kapımın kilidini açtığım da kapının aniden açılması ile sıçradım ve yere yapıştım.

Gelenin Alp abiciğim olduğunu görünce sinirle gülümsedim.

"Özür dilerim Buğlem, kapının arkasın da olabileceğini tahmin etmemiştim. Yemeğe çağırmak için gelmiştim." Dediğin de onayladım ve aşağı indim.

Masaya oturdum ve sakince yemeğimi yedim. Daha sonra kalktım ve odama gidip dişlerimi fırçaladım. Saçlarımı açıp taradıktan sonra yatağıma yattım ve gözlerimi kapattım.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Eğer kitabı beğeniyorsanız arkadaşlarınıza önererek ailemizin büyümesini sağlayabilirsiniz

Sınır 30 Yorum

Sizleri seviyorumm ♥♥♥♥♥

Bu bölümü diğer bölümün oy sınırlarını anın da geçmesini sağlayan ikizime ithaf ediyorum.

cute_moonlight teşekkür ederim ikizcimm ♥♥♥♥♥