Yoongi sessizce üstündeki yorgandan kurtuldu.Dolabını açıp pijmaları yerine kalın bir kapşonlu altına da siyah pantolonunu giydi.
Kapıyı yavaşça kapatıp koridorda ki saatte baktı.Biraz geç kalmış olabilirdi.
Dikkatlice yatak odasını kontrol etti.
Herkesin uyuduğundan emin olunca aşağı indi.Gıcırdayan üçüncü basamağı atladı ve portmantodan kabanını ve beresini aldı.
Kapıyı da ses çıkarmadan kapattığında birkez daha eve baktı.Mutfağın ışığı yandığında nefesini tuttu.Yakalanırsa sonu gelirdi.
Yeniden kapanana kadar duvar dibinden ayrılmadı.
Hoseok bardağını zorla ulaştığı tezgaha koyarak esnedi ve yeniden uykusuna devam etmek adına ışığı kapattı.
Yoongi o gidince daha fazla zaman kaybetmeden koşarak bahçeden ayrıldı ve birkaç metre ötedeki kocaman ağacın altında durdu.
Saçlarını eliyle düzletti.Bir süre sonra uzaktan koşarak gelen küçük bedeni ve sarı saçları gördüğünde gülümsedi.
Kız ona büyük bir sarılma hediye etti.
-Çok kızdılar mı?
Onun kendinden çok Yoongiyi önemsemesi hoşuna gitmişti.
-Boşver.
-Peki o zaman.
-Teşekkür ederim.
-Neden?
-Benim gibi birini sevdiğin için.
-Senin gibi birini herkes severdi Yoongi.Bu sadece benim yaptığım birşey değil.
Yoongi seslice nefes verdiğinde kız birşeyler olduğunu anlamıştı.
-Birşey mi oldu?
-Güvenlerini kaybettim.
Yoongi gözlerini kapattığında pürüzsüz yanağından yuvarlanan gözyaşı karşısındakinin kalbini yakmaya yetmişti.Birkez daha bütün kalbiyle ona sarıldı.
-Sana yapmamamızı söylemiştim.
-Pişman mısın?
-Hayır tabiki değilim.Kalbinden de büyük şeylere sahip olduğunu öğrendim mesela..
İkiside gülmeye başladıklarında Yoongi ne kadar şanslı olduğunu birkez daha anladı.
-Seni seviyorum.
-Bende seni seviyorum Yoongi ve ne olursa olsun yanında olacağımdan emin olabilirsin.
❤
Jimin sabah erken uyanmıştı.Kimsenin uyanmadığını anlayınca koşarak aşağı indi ve televizyonu açtı.Sabahları televizyon seyretmeye bayılıyordu.
Kapının açılma sesini duyduğunda toparlandı.Bu saatte kim gelirdi ki?
Yoongi kapıyı kapattıktan sonra sinirle koltukta oturan Jimine baktı.
-Nereye gittin?
-Bak Jimin beni hiç görmedin tamam mı?
-Ama şimdi gördüm ya.
-Annemlere beni gördüğünü söylemeyeceksin tamam mı?
-Söylesem ne olur ki?
-Sen söyleme işte.Sakın.
Yoongi hızlıca odasına çıktı.Jiminin onu görmesi kötüydü ama eğer söylerse daha da kötü olacaktı.Odasındaki jelibon paketini aldı.
-Eğer söylemeyeceğine söz verirsen dana bunu veririm.
Jimin birden herşeyi unutmuştu.Tek odaklandığı renkli paketteki şekerli ayıcıklardı.Paketi abisinin elinden kaptı.
-Söz veriyorum!
-Sessiz ol.
Jimin ağzına on tane Jelibon tıkmaya çalışırken kafasını salladı.Merdivenin başında uyanan Jungkook gözüktü.Korunağı açamadığı için ağlıyordu.Yoongi onun sesinden rahatsız olup herkes ayağa kalkmadan odasına girdi.
Seokjin üstünde bebek bezinden başka birşey olmayan Jungkookun sesine uyandığında fazlasıyla erken olduğunu fark etti.
-Artık beşikten de kaçıyorsun öyle mi?
Onu kucağına alıp poposunu kokladı.
-Hadi altını değiştirelim.
Banyoya gidiyordu ki salonda oturmuş jelibon yiyen Jimini gördü.
-Ne yapıyorsun sen?
-Çizgi film izliyorum.
-Onu görebiliyorum.Daha kahvaltı yapmadan niye jelibon yiyorsun?
-Hyung verdi.
-Senden başka herkes uyuyor Jimin.
-Hayır Yoongi hyung verdi.
Jin paketi Jiminden alıp mutfakta ulaşamayacağı bir yere koyduktan sonra Yoonginin odasına girdi.
-Uyumuş gibi yapma telefonunun ışığını gördüm.
-Ne var?
-Niye Jimine jelibon veriyorsun?
Yoongi içinden kardeşine küfrettikten sonra yalanlar aramaya başladı.
-S-sabah tepemde dikildi.Başka çarem yoktu.
-Niye kekeliyorsun?
-Kekelemiyorum.
İnanıp inanmadığını anlamak için bir süre annesine baktı.
-Birdaha öyle şeyler verme.Sonra midesi ağrıyor.
O odadan çıkarken Yoongi derince nefes alıp kendisini yeniden yatağına attı.Kılpayı kurtulmuştu.
Gelmeden önce kahvaltı yaptığından gerekmedikçe odasından çıkmıyacaktı.
Yeniden pijamalarını giydi.Telefonunu açtı.Gelen mesajin sahibine karşılık istemsizce gülümsedi.
"Yoongi çok kötü birşey oldu."
Kalbi hızlıca çarpmaya başlarken sevgilisine cevap yazmaya başladı.
"Noldu?Gelmeme gerek var mı?"
"Hayır."
"Sadece.."
"Ayrılmamız gerekiyor."
