18

2.5K 221 146
                                    

Yoongi bugün gidiyordu.Çok mutluydu.Bavulunu yere bırakıp annesine sarıldı.Seokjin ağlıyordu.

-Bizi hep ara tamam mı?Haftasonları gel.

-Tamam.Bu kaçıncı söyleyişin anladım artık.

Bütün herkese teker teker sarıldı.Hoseok yanına yaklaştı.

-Sen gidince odanı ben alabilir miyim?

Yoongi ona gülümsedi saçlarını okşadı.

-Hayır.

Eve geldiklerinde Tae ve Hoseok birbirlerine baktılar.Sonra ikiside merdivene doğru koşmaya başladılar.Odaya ilk kim girerse o kapardı.

-Dikkat et Tae!

Namjoon uyarısını yapıp Jungkooku yere indirdi.

Uzun süre sonra eve gelen Jungkook ilk olarak mutfağa gitti.Aç değildi,ama yemek istiyordu.

Seokjin çubuk krakerleri eline tutuşturduğunda sevinçle koşturdu.

-Yoongi arasam mı ki?

-Daha yeni gitti Jin.

-Olsun.Ben yinede arayayım.

Hoseokun isyan eden sesi evi doldurdu.Odayı Taeye kaptırmıştı.Yeniden aşağıya indi.

-Dışarı çıkabilir miyim?

-Ne yapacaksın dışarda?

-Parka gideceğim.Belki Min Soo da ordadır.

-Dikkatli ol.

Hoseok kafasını sallayıp kapıya yöneldi.Pembe ayakkabılarını giyip dışarı çıktı. Çünkü Min Soo bunları çok seviyordu.

Fazla umutlu değildi.Son zamanlarda hiç parkta görmüyordu onu.

Etrafına bakındı.Yine göremedi.Yüzü asıkken bankların birine oturdu.

Gözleri arkadan uzanan ellerile kapatılana kadar canı sıkılıyordu.

Arkasından kalınlaştırılmış bir ses duyuldu.

-Kimim ben?

-Komik değil Tae.

-Yanlış.

-O zaman Jimin.

-Of anlasana artık!

Sinirlendiği için gerçek tonuna kavuşan ses Hobiyi neşelendirdi.Hızla arkasını dönerken bağırdı.

-Min Soo!

-Sonunda!

Kalkıp sıkıca sarıldı.Saçlarının kokusunu içine çekti.

-Seni çok özledim Min Soo.

-Bende seni Hobi.

Yoonginin heyecandan bütün vücudu titriyordu.Busana gelene kadar Seokjin onu yirmi kez arasada sinirlenmemişti.

Sonunda asırlar gibi geçen yol bittiğinde ve otobüs durduğunda otobüsten indi.Bavulunu alıp koşarcasına yürümeye başladı.

Onu görebiliyordu.Hiç değişmemişti.Onlarca insanın içinde Yoongiyi arıyordu.

Gülümsedi.Koşmaya başladı.

-Cho Hee!

O daha tepki gösterememişken sıkıca sarıldı sevgilisine.Bir süre öyle durdu.Onun kolları da nazikçe sarmıştı Yoongiyi.

Ayrıldıklarında Yoonginin gözleri parlıyordu.Çok özlediği dudaklara uzandı.

Ama Cho Hee'nin minik eli onu durdurdu.Gülümsemesi yavaşca kayboldu.

-Noldu?

-B-ben yapamam.

-Ne diyorsun?

Cho Hee dolan gözlerini yukarıya yöneltti.Birkaç kez yutkundu.En sonunda konuşabildi.Yoonginin,bir zamanlar çok sevdiği adamın hayatını birkaç sözcükle mahvetti.

-Ben başka birine aşığım Yoongi.

-Şaka-

-Şaka değil.Özür dilerim.

Yavaşca uzaklaştı.Ağlamamalıydı.Güçlü gözükmeliydi.

-Sorun değil.Hepsi benim hatamdı.Yanında olamadım.En çok ihtiyacın olduğun zamanda yanında değildim.

-Yoongi böyl-

-Ama biliyor musun?Birlikte güldüğümüz zaman...

Yutkundu.Biriken gözyaşlarını geri göndermeye çalıştı.Beceriksizce güldü.

-...gerçekten mutluydum.

Kafasını yavaşça salladı.Bütün herşey sanki ölüyormuş gibi gözlerinin önünden geçti.Belkide ölüyordu.Kim bilir?

Bir süre geri geri gitti.Daha sonra arkasını döndü.Bavulunu aldı ve Cho Heeyi orda bıraktı.

Artık ağlayabilirdi.Sessizce akıttı yaşlarını.Kimseye değer vermemesi gerektiğini birdaha anladı.

Telefonu yeniden çaldı.Açmak zorundaydı.Açmazsa Seokjin binlerce kez arardı.Boğazını temizledi.

-Geldin mi?

-Evet.

-İyi misin?Soğuk mu orası?Acıktın mı?

-Herşey çok iyi anne merak etme.İyiyim.

Yalan söylemişti.İyi falan değildi.Berbattı.Yurda giden otobusleri beklerken son kez arkasına baktı.Cho Hee hala bıraktığı yerde duruyordu.İnsanlar çarpıp gidiyordu ama o tepki bile göstermiyordu.Yoongi bir damla daha firar ederken hızla önüne döndü.

Taehyung yeni yatağında -Yoonginin yatağında- çok rahattı.Abisinin aldığı harçlığın hepsini yatağını daha da rahat hale getirmek adına harcaması ilk defa işine yaramıştı.Şimdi neden hep yattığını anlıyordu.

-Taehyung sen bu odada yatarsan ben tek başıma korkarım.

Jimin dönen sandalyede dönerken kardeşiyle konuşuyordu.Oda boşalınca daha da içinde durulabilir olmuştu.

-Neden korkuyorsun Jimin?Saçmalama.

-Ama korkuyorum.Benle kal.

-Jungkook seninle kalır.

-Jungkook daha bebek.O beni koruyamaz ki.

Tae yattığı yataktan kardeşine bağırdı.

-Jungkook!

-Hı?

Sesi takip edip Yoonginin odasına daldı Jungkook.

-Budayım(burdayım.)

-Jimini koru oldu mu?

-Omaz!

-Ne demek olmaz?Koru işte.

-Hobi?

Jungkook Hoseokla kaldığından Jiminle yatmak yanlış birşey gibi düşünüyordu.

-Hobi hyung korkmaz merak etme.

Kafasını sallayıp yeniden yiyecek birşeyler bulmaya gidince Tae Jimine döndü.

-Gördün mü koruyacak seni işte.

-Hemende sattın beni!

Jimin sinirle odadan çıkınca Taehyung panikle yataktan kalktı.Merdivenlerden inen Jiminin kolunu tuttu.

-Tamam tamam.Senle kalacağım.Küsme yeter.

Bu hikayeyi biraz uzunca bitirmeye karar verdim.Belki 30-35 bölüm falan.Ne diyorsunuz?

Sizi sevirem.

BANGTAN FAMİLY¹✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin