The Impostor Bride (Billionaire's Slave Series 1)

Chapter 7

Courtney's POV

Hindi ako mapakali. Ano kayang nangyayari sa labas? Kamusta sina Mom and Dad? Ang mga kaibigan ko, naaalala kaya nila ako? I really miss them. I wish Edward would let me to see them, kahit sandali.

Hinayaan kong umagos ang aking mga luha. Mag-iisang linggo pa lang ako sa mansyon ay sobra na ang pangungulila ko sa kanila. Nais kong marinig ang tinig ng nanay ko, subalit kahit lumuha pa 'ko ng dugo sa harap ni Edward ay hindi niya ako papayagan.

"Can you stop crying like a baby? Anong oras na? Can't you just close your eyes and let me to fell asleep? Noisy!" Edward says angrily. Kulang na lang ay ibato niya sa 'kin ang unan na yakap-yakap.

I don't mind him, anyway. Bakit, siya ba ang na-set up sa ganitong sitwasyon? Siya ba 'yong kusang nawalay sa mga mahal niya? He have no idea!

Sa tingin niya ba, may pakialam pa ako kahit ano pang gawin niya sa 'kin? Sana noong una pa lang, naging matapang ako. Baka sakaling natauhan ang baluktot na pag-iisip ng lalaking 'to at katakutan ako.

"What do you know about me, huh? Just because we're living in the same roof, you have the right to control my emotions?"

"What?" singhal niya. Hindi siguro makapaniwalang pagsasalitaan ko siya ng ganoon.

Kung dati, takot ang namamayani sa puso ko, hindi na ngayon. Walang mangyayari kung magpapadala ako sa mga sinasabi ni Cindy – sundin si Edward? What the fuck lang, ‘di ba? Papatayin na ako, eh. Susunod pa rin ako? Puta.

“Are you deaf or stupid?”

Kita ko kung paano magliyab sa galit ang kanyang mga mata, at ganoon din ako.

Hinila niya ako sa ako patayo, hudyat para bumangon mula sa aming higaan. Mahigpit nitong hinawakan ang braso ko, mas masakit kaysa noon. Imbis na katakutan siya’y lalong sumidhi ang aking nararamdaman.

“You’re just my wife, Cindy! You’re nothing!” Itinulak ako ni Edward sa pader. Mangiyak-ngiyak ako sa sumunod na pangyayari.

He press me on the wall, and I can’t do anything to escape. The next thing happened was Edward tries to take off my shorts. Ngunit hindi siya nagtagumpay dahil habang hawak niya ang shorts ko ay saka ko siya tinadyakan.

Akala ko’y makakatakas ako pero hindi pala.

“Where are you going? Sa kuwarto ni Alyvia? Tulog na ang bata, iistorbohin mo pa!” He slaps me for the nth time. Kotang-kota na ‘tong pisngi ko sa kasasampal niya. Wala na nga akong nararamdaman, eh. Mas nanaig ang galit ko kesa sa sakit ng katawan ko.

“Edward, no!” He successfully took off my shorts, as well as my underwear. “No, please! Aaaaah!” I screamed. I begged. I cried. Kung ikaw ang nasa katayuan ko, malamang ganyan din ang gagawin mo. Masakit, hindi dahil sa kabastusang ginagawa niya, kundi ‘yong katotohanang natali ka sa sitwasyong wala kang ideya kung kailan matatapos.

Damn, ano bang nagawa kong mali sa buong buhay ko at kailangang pagdaanan ko ‘to? I wish it ends now. Sana makauwi na ako sa tahanan kung saan ang tunay na nagmamahal sa ‘kin – my family.

He fucked me again. I was abused by this bastard who keeps on moaning, screaming, and kissed me all over my body like there’s no tomorrow. Ghostreaders might think he doing this for he really love me but no.
He fucked me because of lust. The lust which may cause mark on my femininity.

***

Edward’s POV

I should be happy, ‘cause I finally get what I want – in the first place. I’m lucky, yeah. Who would have thought that this woman is still virgin before she get married?

Pero bakit hindi ko magawang matuwa sa ginagawa ko ngayon? Sa tuwing naririnig kong umiiyak si Cindy, parang dinudurog ang puso ko. Our first and second encounter are just nothing to me. It’s not love, it’s lust. Bakit apektado ako ng emosyon niya? Hindi ko maintindihan ang sarili ko.

Nakahiga kaming pareho ngayon sa kama. Nilingon ko si Cindy nang maramdaman kong hinihila nito ang kumot papunta sa kanya. Wala nga pala kaming saplot at mukhang nagiginaw siya. I let her to share the half of our blanket. Nang mapagtanto kong nakatulog na siya’y niyakap ko ito nang mahigpit.

I think hug will comfort her for a while. Sa lahat ng ginawa ko, ito lang ang kaya kong isukling kabayaran. I don’t wanna do something I’m going to regret, and I don’t want to see my daughter crying because of what I’m doing to her mother.

“I’m sorry,” I whispered on her ear before I decided to close my eyes. It doesn’t matter if Cindy won’t hear it, because I believe there are many ways to make it up.

And sorry is not enough.

***

“Aalis po tayo, daddy? Yehey!” Tuwang-tuwa ang anak ko nang yayain ko siyang lumabas since it’s Saturday at wala naman siyang ginagawa dito sa mansyon kundi maglaro ng mga manika niya.

“Yes, baby. Do you wanna go to your favorite place?” Meron kasing palaruan sa Robinson’s at iyon lagi ang aming dinarayo kapag pumupunta roon. Eh, kung hindi dahil doon, hindi makikilala ng anak ko sina mall, supermarket at department store.

“Yes!” she says happily. “But, Daddy, sama natin si Mommy, kawawa naman po. Since you two got married, hindi ko na po siya nakitang lumabas ng house natin.”

“Baby, ah...” Paano ba ‘ko makakatanggi? “’Di ba kapag pumupunta tayong tatlo sa mall ng mommy mo, hindi ka naman niya binabantayan?”

Nangyari na kasi ‘yong kasama namin siya sa arcade at sumaglit ako sa bookstore to buy something related with business. Pinabantayan ko si Alyvia kay Cindy pero pagbalik ko, wala na ang magaling niyang ina. Umiiyak si Alyvia no’n, akala niya kasi’y iniwan na namin siya.

Careless, yes. And it’s hard to accept that Alyvia had a mother like her.

Her jolly face turns into sadness. I can’t blame her, she really loves her mother so much. “Dati na po ‘yon pero hindi na ngayon, daddy. Look at her, she’s a nice person. Sabi niya sa ‘kin last time, she would never ever leave me again.”

She’s in the garden, watering our plants. Naninibago ako sa kanya. In my entire life, ngayon ko lang nakita ang babaeng ‘to na nagdidilig ng mga halaman. She used to be a senstitive kind of woman you’ll really love to ride on bed.

What did I say? Nevermind.

“I hope so,” sabi ko. “Did Yaya Fatima teach you how to dress yourself?”

“Of course, daddy! I really miss Yaya Fatima. Magaling siyang yaya ko. But, I admit, mas mahusay si Mommy mag-alaga.”

I see.

Sinamahan ko siya sa taas para ihanda ang kanyang susuotin tutal, abala si Cindy sa pagdidilig. Jeez, Edward! You’re just playing the role of being a dad, hindi kasama sa responsibility mo ang babaeng ‘yan.

What happened last night is insanity. That is the craziest thing I’ve ever done – the sorry thing. Yeah, it’s crazy, man!