Sevgili Manyak |Tamamlandı.| (DÜZENLEME)

15 ~Ve Sürpriz~

Zeynep

"Ya Dolunay açsana şu gözlerimi! Yine ne bok yemeye getirdin beni Dolunay?"

Gözlerimin kapalı olmasından hiçbir şey göremiyordum. Lan karanlıktan korkuyorum ben, altıma edeceğim oğlum şimdi!

"Dolunay ben korkarım karanlıktan, altıma sıçacağım kızım şimdi!"

"Lan iki dakika sus be!" Geri zekalı arkadaşımın bağırışıyla çenemi kapatıp kendimi olacaklara hazırlamaya başladım. Ayı çıkarsa ölü taklidi yap, seni bırakıp giderse yeni küfürler bul.

"Ve sürpriz!" Gözlerimin açılmasıyla derin bir nefes alıp anıran arkadaşlarıma bakmaya başladım. Neden toplanmışlardı bunlar?

Dur bir düşüneyim...

Ana, doğum günüm!

"Lan bugün benim doğum günüm!" Kankiştom Eren, ciddi misin beynini sevdiğim bakışları atarken arkadaşlarıma yaklaştım. Pırıl pırıl yedi kişi.

Alp, Eren, Dolunay, Berk, Tuğçe, Sinan idolüm ve Oğuz abim.

"Ya ama ben hepinizi çok seviyorum!" Hepsine teker teker sarıldım. Benim için hazırlanan en güzel doğum günü partisi bu olsa gerek.

"Fıstık, al bakalım Cem'den sonra kabul ettiğin idolünden." Sinan abiye bakıp gülümsedim. Uzattığı hediye paketini alıp açmaya çalıştım.

Evet, çalıştım. Rezillik diz boyu.

"Dur ben açayım." Alp'in sesiyle kızaran yanaklarım adeta yüzümü yakıp kavururken paketi ona uzattım. O da bir dakika bile geçmeden açıp bana verdi. Ne kadar becerikli bir sevgilim var.

"Ya ama bu müthişli bir şey!" Şu an elimdeki hediye, Sinan abinin en riskli ameliyatlarında taktığı şanslı başlığıydı.

"Çok teşekkür ederim!" Sinan abiye kocaman sarılıp uzattığı hediyeyi almak için Alp'e döndüm.

Ve dönmemle elinde tuttuğu gitarı görmem bir oldu.

"Oha, oğlum bu harika!" Alp'in elinden gitarı alıp ona sarıldım ve yanağından öptüm.

Ben öptüm!

Ben!

"Hop gençler, aile var." Bu söz üzerine Eren'e dönüp komik olmadığını belli eden bakışlar fırlattım. O da fırsattan istifade hediyesini verdi.

Cem Belevi'nin fotoğrafı olduğu bir tişört! Üstelik Eren'den!

"Kankişto ben seni odun bilirdim, meğer insanmışsın!" Eren'e sarılıp teşekkür ettim. Ardından Dolunay'ın hediyesini aldım.

Arkadaşlık tişörtü!

"Artık her gün üstümde." dedim Dolunay'a sarılırken.

"Bu da benim hediyem." Berk'e dönüp minnetler içerisinde paketi aldım ve açtım.

Ana, Belevi posterleri, hemde bende olmayanlarından!

"Oğlum var ya mükemmel ötesisin sen!" Berk'e hayvan gibi sarılıp Tuğçe'ye döndüm.

"Kanka sevgiline yürümüyorum haberim olsun."

"Yok lan, ben senin içini bilirim. Al bakalım bu benim hediyem." Tuğçe'nin uzattığı paketi alıp hızla açtım. İçinden hepimizin birden olduğu bir fotoğraf vardı, tabii ki tatlı nir çerçevenin içinde!

"Odamın baş köşesine asıyorum!" dedim kahkaha atarak. Ardından Oğuz abi yanıma gelip sarıldı. Hediye paketini uzattığı an hızla alıp açtım. Eh, bir Zeynep olmak kolay değil!

Lan, oha! Bir kutu çikolata ve içinde Belevi fotoğrafları.

Ruh halim yolla, yola kaderim yolla posterleri bana yolla.

"Sen mütüşmel misin Oğuz abi?" Ona da sarılıp masanın üzerine yığılı olan hediyelerin üzerine kutuyu bıraktım. Gözleri Alp'i ararken dışarıdan bir kişneme sesi geldi.

Soru bir, Alp nerede?

Soru iki, kim kişnedi?

Hepimiz birlikte şaşkaloz bakışlara kapının önüne çıktık.

"Oha, Eren sen neden benim doğum günüme böyle gelmedin?"

"Ulan Alp, yaktın oğlum beni! Düşersin inşallah o attan!"

Dolunay ve Eren'e susmaları için işaret yapıp Alp'e döndüm. Abi, üstünde prens kostümü ve altında beyaz at! Bu çocuk ciddi ciddi çılgın!

"Belki geç oldu ama beyaz atlı prensine kavuştun." Atın üstünde duran Alp'e gülümseyerek baktım. Gerçekten bu yakışıklıya aşık olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum.

"Prensesin nerede beyaz atlı prens?" Berk'in söylediği cümleye herkes gülerken Alp attan indi ve yanıma geldi.

"İşte burada, şimdi de benimle geliyor." Alp ile birlikte ata binip ilerlemeye başladık. Sırtına kollarımı dolayıp başımı yasladım. İnsanı huzura erdiren güzel kokusunu içime çektim doya doya.

"Zeynep bir saniye." Alp atı durdurduğu an başımı kaldırıp karşıya baktım. Bakmamla birkaç sağlık görevlisi ve polis görmem bir oldu.

"Lan bunlar bizi deli mi sandı?"

Alp, attan inmeme yardım edip polislere yaklaştı. Çevredeki birkaç mahalle sakinleri de Alp'i işaret etti.

"İşte memur bey, bir saattir etrafta bu halde dolaşan deli!"

Deseniz ya bana bölüm sonu gibi bölüm sonu nskdks Lütfen düşüncelerinizi belli ediniz.